Το κείμενο του κενρικού προεκλογικού φυλαδίου του ΣΥΡΙΖΑ στην Λέσβο

«Ηρθε ο βουλευτής στο χωριό...
Βόλτες απο κει κι απο δω,
μοιράζει υποσχέσεις στους αγρότες!»

Εκλογές μέσα σε καπνούς. Καπνούς από τα σπίτια των ξεριζωμένων, πυροπαθών συμπατριωτών μας, αλλά και από τα προεκλογικά βεγγαλικά του δικομματισμού.
Άλλη μια τετραετία με λόγια. Λόγια παχιά, λόγια μεγάλα. Λόγια που σου τα έχουν σερβίρει ξανά και ξανά. Με μπλε και πράσινο περιτύλιγμα. Υποσχέσεις για το παιδί σου και για σένα τον ίδιο.

«Επενδύουμε στη νέα γενιά» σου είπαν. Και τι κάνανε; Πήγαν να ανοίξουν την κερκόπορτα για τα ιδιωτικά πανεπιστημία, για να υποβαθμιστούν ακόμα περισσότερο τα πτυχία των δημοσίων. Για να παίρνουν οι μεγάλες επιχειρήσεις τους «λίγους κι εκλεκτούς», αυτούς που προηγουμένως θα έχουν «ξεπληρώσει» τους μισθούς τους δυό και τρεις φορές, πληρώνοντας δίδακτρα στα ιδιωτικά «πανεπιστήμια»...Γίνεται, όμως, γνώση και κέρδος μαζί; Ευτυχώς, η γενιά του Άρθρου 16 ήταν εκεί. Μίλησε. Φώναξε. Αντιστάθηκε. Κέρδισε. Λύγισε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, στους δρόμους και τη Βουλή.

«Καταπολεμάμε την ανεργία» σου είπαν. Σήμερα, γίνεσαι πτυχιούχος, για να γίνεις στη συνέχεια συμβασιούχος, κι αυτό αν είσαι «τυχερός». Σπουδάζεις 4 χρόνια και παραπάνω για να δουλεύεις 8 μήνες το χρόνο.
Ξοδεύεις χιλιάδες ευρώ για την παιδεία, το υψηλότερο δημόσιο –κατά τα άλλα- αγαθό, για να παίρνεις μισθό 500 ευρώ το μήνα και ακόμα λιγότερα για σύνταξη. Για εργασιακά δικαιώματα, ανθρώπινα ωράρια και ασφάλιση, ούτε λόγος να γίνεται. Το αφεντικό αυθαιρετεί με την πλήρη ανοχή του κράτους. Σε πληρώνει όσο θέλει και σου δίνει άδεια όποτε τον βολεύει.
Η προηγούμενη γενιά παλεύει να καλύψει τα χρόνια και τα ένσημα που χρειάζονται, για να πάρει σύνταξη στα 65 και βάλε. Η σημερινή, νέα γενιά εργαζομένων γνωρίζει από τώρα πως δεν θα πάρει σύνταξη ποτέ...
Ευτυχώς, το κίνημα των συμβασιούχων ήταν εκεί. Μίλησε. Φώναξε. Αντιστάθηκε. Τους έστειλε στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Τους στρίμωξε.

«Ενισχύουμε την ύπαιθρο και την αγροτική παραγωγή» σου είπαν. Οι νέοι αγρότες και κτηνοτρόφοι σχηματίζουν ουρές έξω από τα «μεγάλα παζάρια» των καρτέλ και των Υπουργείων, για μια κουτσουρεμένη επιδότηση ή για να πουλήσουν το γάλα και το λάδι τους πιο φτηνά κι από το νερό. Στο τέλος τα παρατάνε όλα και φεύγουν από την ύπαιθρο για την αθηναϊκή «γη της ευκαιρίας», ερημώνοντας τα χωριά μας.

«Προστατεύουμε το περιβάλλον» σου είπαν. Η Πάρνηθα, η Πεντέλη, η Ηλεία, η Μεσσηνία, η Εύβοια, μέχρι κι η Αρχαία Ολυμπία, κάνουν από φέτος παρέα στη Χαραμίδα μας...Μαυρισμένα δάση, μαυρισμένα σπίτια, μαυρισμένες ψυχές. Την ίδια ώρα γεμίζουν με κάγκελα τη δική μας, δημόσια περιουσία: τις παραλίες, τα πάρκα, τους ελεύθερους χώρους. Εκεί που φύτρωναν δέντρα, τώρα «φυτρώνουν» τσιμέντα και ξαπλώστρες επί πληρωμή...Και στο τέλος κάθε συμφοράς πανηγυρίζουν για την αποτελεσματικότητα και την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού.
Ντροπή.
Ευτυχως, οι πολίτες ήταν και είναι εδώ. Ρίχνουν τα κάγκελα και τα αυθαίρετα στην αθηναϊκή παραλία, εντείνουν τον αγώνα τους ενάντια στη δημιουργία διαμετακομιστικού λιμανιού-εκτρώματος στα Λάψαρνα, γεμίζουν μικρές και μεγάλες πλατείες, δείχνοντας την οργή τους για τους εμπρησμούς.

«Θα λύσουμε το ενεργειακό πρόβλημα» σου είπαν. Δεν είναι μόνο ο καπνός από τη φωτιά. Ο καπνός της ΔΕΗ συνεχίζει να μας θυμίζει πως κανείς δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει το διαρκές έγκλημα. Υποσχέθηκαν καινούριο εργοστάσιο και, μετά από τόσα χρόνια, ακόμα παίζουν στα ζάρια την τοποθεσία που θα κατασκευαστεί.
Σε κοροϊδεύουν με θράσος.
Ευτυχώς, οι ζωντανές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς, στην Αυτοδιοίκηση κι όχι μόνο, ήταν και είναι εδώ. Φωνάζουν εδώ και χρόνια για την άμεση ανάγκη νέου εργοστασίου. Προτείνουν με θάρρος συγκεκριμένες λύσεις, χωρίς λαϊκισμό και διγλωσσία, όπως κάνουν άλλοι, που κατά τα άλλα αυτοδιαφημίζονται ως «συνεπείς».

«Αναβαθμίζουμε την ακτοπλοϊα» σου είπαν. Άφησαν τις γραμμές στο έλεος των εφοπλιστών και των ολιγοπωλίων. Τρεις-τέσσερις εταιρείες μοιράζονται το Αιγαίο και κερδοσκοπούν στις πλάτες σου. Αφήνουν τη Λήμνο και τον Αη Στράτη χωρίς συνδέσεις και δρομολόγια. Με τις ευλογίες της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και τη συνενοχή του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, έχουν γεμίσει τις θάλασσές μας με σκυλοπνίχτες. Για να ταξιδέψει μια οικογένεια, ένας φοιτητής ή ένας ηλικιωμένος, για ανάγκη ή διακοπές, χρειάζεται μια περιουσία και «ανταμοίβεται» με τις χειρότερες δυνατές υπηρεσίες.

«Βαδίζουμε στο δρόμο της ανάπτυξης» σου είπαν. Και είδες τις επενδύσεις και τα προγράμματα από τα πολυδιαφημισμένα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης (ΚΠΣ) να φτάνουν με το σταγονόμετρο στα νησιά του Νομού μας. Μετά το μεγάλο φαγοπότι των Ολυμπιακών Αγώνων, οι ακριτικές περιοχές παλεύουν να μοιραστούν τα ψίχουλα που απέμειναν. Εν όψει του 4ου ΚΠΣ οι «μεσάζοντες» τρίβουν τα χέρια τους. Ξέρουν ότι, είτε με ΝΔ είτε με ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση, το μοίρασμα θα γίνει «όπως πρέπει» κι εσύ θα μείνεις όπως τώρα, να προσμένεις την τουριστική περίοδο και τα τσάρτερ για να ανασάνεις οικονομικά.

Σε κάθε προεκλογική περίοδο μιλούν για «λάθη και παραλήψεις που θα διορθωθούν». Πώς «διορθώνονται», αλήθεια, τόσα χαμένα χρόνια της αναμονής;

ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗ ΧΑΡΗ!

Μην τους αφήσεις να σε θεωρούν ιθαγενή που ξεγελιέται από τις φανταχτερές χάντρες τους. Κάνε τη σιωπή σου φωνή και την οργή σου αντίσταση!

Έχουμε λόγους να αισιοδοξούμε. Τα τελευταία 3,5 χρόνια μάθαμε πολλά, δώσαμε μάχες καθοριστικές για τα εργασιακά, μορφωτικά, κοινωνικά και πολιτικά μας δικαιώματα. Πάνω απ’ όλα, αυτές τις μάχες τις δώσαμε ΜΑΖΙ, ενωτικά, γι’ αυτό και πετύχαμε σημαντικές νίκες.

Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) ήταν εκεί. Πολλές φορές, ως η μοναδική φωνή αντίστασης μέσα στη Βουλή, αφού το ΠΑΣΟΚ έχει ξεχάσει τι θα πεΙ αντιπολίτευση και διαγωνίζεται τη ΝΔ σε αντιλαϊκές προτάσεις και συντηρητισμό.

Ήμασταν εκεί, δίνοντας μάχες στους δρόμους και τη Βουλή για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Ήμασταν και έξω από τα δικαστήρια, για την απελευθέρωση αθώων φοιτητών, που κακοποιούνταν επί ένα χρόνο στους δρόμους από τα «ακούνητα στρατιωτάκια» του Πολύδωρα και της Γιαννάκου. Μας είπαν «έκκνομους» και «υποκινητές», αλλά τους απάντησαν οι δεκάδες χιλιάδες νέοι που θύμησαν σε όλους μας τι θα πει αντίσταση, αλληλεγγύη και αξιοπρέπεια.

Ήμασταν εκεί, στο πλάι των συμβασιούχων και της γενιάς των 500ων ευρώ, καταγγέλοντας το καθεστώς της επισφάλειας, τη μαύρη εργασία χωρίς ασφάλιση, το εξελισσόμενο ξεπούλημα των ΔΕΚΟ και της Ολυμπιακής.

Ήμασταν εκεί, στη μάχη για την υπεράσπιση της δημόσια παραλίας και των ελεύθερων χώρων, ρίχνοντας κάγκελα και καταγγέλοντας την ασυδοσία των ιδιωτών μεγαλοεπιχειρηματιών, που έχουν νομιμοποιήσει τόσα χρόνια οι κυβερνήσεις του δικομματισμού.

Ήμασταν εκεί, προβλέποντας, δυστυχώς, τους κινδύνους για την καταστροφή του φυσικού πλούτου και αναδεικνύοντας τόσο τις δραματικές εξελίξεις των κλιματικών αλλαγών, όσο και την ανυπαρξία υποδομών και μηχανισμών αντιμετώπισης κρίσεων.

Ήμασταν εκεί, στις μικρές και μεγάλες μάχες για τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα, βγάζοντας στο φως τις απαγωγές των Πακιστανών, το σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών και τις αστυνομικές αυθαιρεσίες, τη βία και την καταστολή.

Ήμασταν και εδώ. Στο Νομό μας και τα νησιά μας, αναδεικνύοντας το ενεργειακό ζήτημα, δίνοντας τη μάχη για την κατασκευή νέου εργοστασίου της ΔΕΗ, πρωταγωνιστώντας στην υπόθεση της Νότιας παράκαμψης και του γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου,αλλά και καταγγέλοντας το καρτέλ που εκμεταλλεύεται τους κτηνοτρόφους και τους γαλακτοπαραγωγούς.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΝΑΜΕ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΕΝΩΤΙΚΑ.

Μια σειρά από δυνάμεις της Αριστεράς (Συνασπισμός, ΚΟΕ, ΑΚΟΑ, ΚΕΔΑ, ΔΕΑ, Ενεργοί Πολίτες, Κόκκινο, Ανένταχτοι Αριστεροί κ.α.) παραμερίσαμε τις διαφορές μας και βάλαμε μπροστά την ανάγκη για την ύπαρξη μιας ισχυρής, μαχητικής και χρήσιμης Αριστεράς, που δεν θα συμβιβάζεται, θα διεκδικεί και θα πετυχαίνει νίκες. Στο δρόμο για τις εκλογές συναντιόμαστε και με άλλες δυνάμεις που είδαν θετικά την προσπάθειά μας, όπως το ΔΗΚΚΙ και η Οικολογική Παρέμβαση, κι έτσι βαδίζουμε μαζί, αποφασισμένοι να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας και τις αδυναμίες μας, ώστε μετά τη 16η Σεπτεμβρίου να μιλάμε όλοι για αλλαγή του πολιτικού σκηνικού προς τη μια και μοναδική κατεύθυνση που αξίζει σε όλους μας: Τη νίκη της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας ενάντια στα κέρδη των πολυεθνικών και των «ολίγων».

ΔΙΑΛΕΞΕ ΖΩΗ- ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ...
ΕΝΩΤΙΚΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ, ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ!
ΨΗΦΙΣΕ ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ (ΣΥΡΙΖΑ)