ΣΥΡΙΖΑ ΛΕΣΒΟΥ

30 Νοε 2008

Ένας τουρισμός χωρίς μέλλον (σύμφωνα με τα σχέδια του κ. Σουφλιά)


Φαίνεται λοιπόν πως σε αυτή την κυβέρνηση δεν μιλούν μεταξύ τους καθώς επαγγέλλονται εντελώς διαφορετικές αναπτυξιακές προοπτικές. Τα οργανωμένα τυποποιημένα τουριστικά παραθεριστικά χωριά χωρίς ντόπια φυσιογνωμία και η πύκνωση του εκτός σχεδίου συντελεστή δόμησης είναι βέβαιο ότι θα αποτρέψουν τον πράσινο τουρισμό. Οι δε πολιτιστικές περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις τους θα δεν θα είναι ανατρέψιμες.


«Φέτος χάσαμε 32 δις ευρώ. Τόσο είναι το έλλειμμα των συναλλαγών μας με το εξωτερικό…», διάβασα στο οικονομικό ένθετο Κυριακάτικης εφημερίδας.(i) Και παρακάτω « Το ελληνικό προϊόν είναι ακριβό, κακής ποιότητας, αντιεμπορικό και μένει στα αζήτητα…» «..στρατηγικά μόνο μια λύση έχουμε: να αρχίσουμε να πουλάμε γη στους ξένους ώστε να φτιαχτούν παραθεριστικά χωριά ή να υπάρξει άλλου είδους οικιστική ή παραθεριστική ανάπτυξη».
Ο αρθρογράφος πραγματικά πιστεύει ότι αυτό θα ευνοήσει την περιφερειακή ανάπτυξη και θα σταματήσει την αστυφιλία. Τα ίδια φαίνεται πως πιστεύει και ο υπουργός πεχωδε κ. Γ. Σουφλιάς που παράλληλα με το άτολμο και νεφελώδες γενικό χωροταξικό, μας προτείνει ένα ειδικό χωροταξικό πλαίσιο για τον τουρισμό με την πολύ συγκεκριμένη δέσμευση να επιδοτήσει και να τετραπλασιάσει τον εκτός σχεδίου συντελεστή δόμησης μόνο για αυτούς που θα φτιάξουν παραθεριστικά χωριά σε μεγάλες εκτάσεις….
Αν ο υπουργός και ο αρθρογράφος είχαν δίκιο, αν αυτή ήταν η λύση για την τόνωση της περιφέρειας, κάποιοι από εμάς ενδεχόμενα να λέγαμε «ας θυσιάσουμε τέλος πάντων άλλη μια φορά το περιβάλλον προκειμένου να υπάρχουν θέσεις εργασίας ».

Όμως δυστυχώς η κυρίαρχη απάντηση έρχεται από το δικό τους γήπεδο το οικονομικό και βέβαια ακολουθούν το πολιτιστικό και το περιβαλλοντικό. Στο οικονομικό γήπεδο λοιπόν όλοι συζητούν την φούσκα των τιμών των τουριστικών ακινήτων στην Ισπανία όπου σε ορισμένες περιοχές το μοντέλο του κ. Σουφλιά υλοποιήθηκε παλαιότερα, με σημερινό αποτέλεσμα, τον οικονομικό μαρασμό αυτών των περιοχών. Λόγω της υπερδόμησης, το περιβάλλον, ο μοναδικός φυσικός πόρος που μπορεί να υποστηρίξει τον τουρισμό, υποβαθμίσθηκε δραματικά (στις συγκεκριμένες περιοχές και όχι βέβαια στην καταπληκτική Βαρκελώνη ή στη Μαδρίτη).
Αυτό ονειρεύεται ο υπουργός για την Ελλάδα; Η μήπως του αρκεί ότι τα πρώτα χρόνια θα υπάρξει μια βραχυπρόθεσμη «ανάπτυξη» λόγω των οικοδομικών εργασιών; Χρονικά, αυτή η προσωρινή ανάπτυξη συμπίπτει με τους επόμενους 1-2 εκλογικούς ορίζοντες. Μήπως για αυτό δεν μπορούμε να δούμε καθαρά ότι μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, καταδικάζουμε την περιφέρεια σε μαρασμό; Εκπονούμε χωροταξικό τουρισμού αντάξιο υπουργού δημοσίων έργων και όχι υπουργού περιβάλλοντος καθώς το προτεινόμενο πλαίσιο ευνοεί και επιδοτεί τους κατασκευαστές και όχι τον τουρισμό…

Το σχέδιο δεν μοιάζει να στοχεύει στη χωροταξική οργάνωση του Τουρισμού αλλά στην ενίσχυση της εργολαβικής δραστηριότητας και στην επιδότηση της παραθεριστικής κατοικίας από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) που συνοδεύει το προτεινόμενο χωροταξικό για τον Τουρισμό, θεωρεί δεδομένο ότι αυτή η έντονη τουριστική «ανάπτυξη» ακόμα και σε κορεσμένες περιοχές, είναι προς όφελος της χώρας. Η Μελέτη δεν περιλαμβάνει τεκμηριωμένη εκτίμηση των συνεπειών, σε βάθος χρόνου. Εξαντλείται σε μια γενική εγκυκλοπαιδική περιγραφή του φυσικού περιβάλλοντος της Χώρας και μια εξίσου γενικόλογη και αόριστη εκτίμηση των επιπτώσεων.
Από ολόκληρο το κείμενο της Μελέτης, ελάχιστες σελίδες αναφέρονται στο κύριο αντικείμενο της, δηλ. τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις, και τούτο γίνεται με τη μέθοδο αορίστων και συνοπτικών κρίσεων του τύπου «θετικό, αρνητικό, ουδέτερο», η οποία έχει παγίως κριθεί ανεπαρκής και μη νόμιμη από τη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας. (βλέπε Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος). Η Μελέτη θα έπρεπε να αξιολογεί, και όχι να παίρνει ως δεδομένη τη συγκεκριμένη πολιτική επιλογή για γενικευμένη προώθηση του τουρισμού και συγκεκριμένα της παραθεριστικής κατοικίας. (βλέπε Ελληνική Εταιρία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού).
Ολοκληρώνουμε με τις τηλεοπτικές δηλώσεις του υπουργού τουρισμού κ. Αρη Σπηλιωτόπουλου. Η Ελλάδα μας είπε, πρέπει επειγόντως να αναπτύξει τον πράσινο οικολογικό τουρισμό, είναι ένας τομέας στον οποίον δεν υπάρχει ανταγωνισμός- κατά τη γνώμη του.

Φαίνεται λοιπόν πως σε αυτή την κυβέρνηση δεν μιλούν μεταξύ τους καθώς επαγγέλλονται εντελώς διαφορετικές αναπτυξιακές προοπτικές. Τα οργανωμένα τυποποιημένα τουριστικά παραθεριστικά χωριά χωρίς ντόπια φυσιογνωμία και η πύκνωση του εκτός σχεδίου συντελεστή δόμησης είναι βέβαιο ότι θα αποτρέψουν τον πράσινο τουρισμό. Οι δε πολιτιστικές περιβαλλοντικές και οικονομικές επιπτώσεις τους θα δεν θα είναι ανατρέψιμες.

(i) ΤΟ ΒΗΜΑ, Ανάπτυξη σελ. Β28, 24/2/08, άρθρο Γρ. Νικολόπουλος

της Βάσως Κανελλοπούλου, από το Δαίμονα της Οικολογίας, Τεύχος 81, Απρίλιος 2008

Ετικέτες , ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Ο αριθμός της ... ημέρας. Περιοχές Νατούρα 2000


Ούτε ένας νέος φορέας διαχείρισης προστατευόμενης περιοχής δεν έχει ιδρυθεί τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός τους παραμένει στους 27 (ίδιος με τον Ιούνιο του 2003, όταν εξαγγέλθηκαν 25 φορείς υπό την απειλή απώλειας πόρων στο κλείσιμο του Β’ ΚΠΣ), ενώ από το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Περιβάλλον (ΕΠΠΕΡ 2000-20006), το οποίο πήρε παράταση μέχρι το 2009 με πρόσχημα τις περσινές πυρκαγιές, το μέτρο 8.1, η απορρόφηση των κονδυλίων για την ενίσχυση των φορέων, βρίσκεται μόλις στο 58% με προϋπολογισμό 51,37 εκατ. ευρώ.

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Αιολικά πάρκα και συνοδευτικά έργα και σε δάση και πολύτιμες οικολογικά περιοχές


Όλη η επικράτεια παραμένει υποδοχέας αιολικών πάρκων, στοιχείο δυσφήμισης των ΑΠΕ, και στο τελικό σχέδιο του ειδικού χωροταξικού πλαισίου για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, το οποίο εγκρίθηκε χθες από την κυβερνητική επιτροπή. Οι όποιες βελτιώσεις έχουν ενσωματωθεί από τον χρόνο της πρώτης δημοσιοποίησης του (Φεβρουάριος 2007) μέχρι τώρα ανατρέπονται από άλλες ρυθμίσεις. Π.χ., ενώ απαγορεύεται η εγκατάστασή τους σε υγρότοπους διεθνούς σημασίας Ραμσάρ, επιτρέπεται σε δάση, δασικές, ακόμη και αναδασωτέες εκτάσεις.


Εκτός κανόνων του ειδικού πλαισίου παραμένουν οι εγκαταστάσεις σταθμών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, ακόμη και όταν έχουν λάβει τις περιβαλλοντικές εγκρίσεις χωρίς να λειτουργούν, κατά παρέκκλιση. Επανελέγχονται μόνον οι άδειες παραγωγής που έχουν εκδοθεί, αλλά εκκρεμεί η περιβαλλοντική αδειοδότηση. Η κατηγοριοποίηση του εθνικού χώρου παραμένει η ίδια.
H πρώτη κατηγορία, με τις Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας, τρεις τον αριθμό: Νομοί Έβρου και Ροδόπης, με πρόβλεψη για εγκατάσταση 480 ανεμογεννητριών 960 μεγαβάτ, Κεντρική Ελλάδα, με τους νομούς Καρδίτσας, Αιτωλοακαρνανίας, Ευρυτανίας, Φωκίδας, Φθιώτιδας, Βοιωτίας και Εύβοιας με πρόβλεψη για εγκατάσταση 1.619 ανεμογεννητριών και 3.238 μεγαβάτ, νομοί Λακωνίας και Αρκαδίας με πρόβλεψη για εγκατάσταση 438 ανεμμογεννητριών για παραγωγή 876 MW.
Η δεύτερη, περιοχές αιολικής καταλληλότητας με όλους τους πρωτοβάθμιους ΟΤΑ ή μεμονωμένες θέσεις της ηπειρωτικής χώρας που δεν περιλαμβάνονται στην πρώτη. Θεσπίζονται ειδικά κριτήρια χωροθέτησης για την ηπειρωτική χώρα, τα νησιά του Αιγαίου και Ιονίου, περιλαμβανομένης και της Κρήτης, τον θαλάσσιο χώρο, τα ακατοίκητα νησιά. Ξεχωριστό κεφάλαιο αποτελεί η Αττική, όπου μπορούν να χωροθετηθούν αιολικά πάρκα στους ορεινούς όγκους της Πάστρας, του Πάνειου, του λαυρεωτικού Ολύμπου και της Μερέντας στο τμήμα της εκτός επιρροής αεροδρομίου.
Στο προοίμιο του σχεδίου αναφέρεται ως στόχος μέχρι το 2010 η συμμετοχή σε ποσοστό των ΑΠΕ στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας να ανέλθει από το σημερινό 11% στο 20,1%, με τη μερίδα του λέοντος ανά κατηγορία ΑΠΕ στην αιολική με ποσοστό 77,7% και την ηλιακή από φωτοβολταϊκά ριγμένη, με μόλις 2,03%.
Οι περιοχές που προσδιορίζονται ως ασύμβατες για εγκατάσταση αιολικών πάρκων, παρότι λίγες, δεν αποτυπώνονται σε χάρτη. Το άρθρο 6 υποδεικνύει τις περιοχές “όπου πρέπει να αποκλείεται η χωροθέτηση”. Δηλαδή των κηρυγμένων διατηρητέων μνημείων της παγκόσμιας κληρονομιάς, των περιοχών απολύτου προστασίας της φύσης, υγρότοπων Ραμσάρ, πυρήνων εθνικών δρυμών, αισθητικών δασών και κηρυγμένων μνημείων της φύσης, των οικοτόπων προτεραιότητας του δικτύου Natura 2000, των ακτών κολύμβησης.

Όμως αφήνει ορθάνοιχτο το παράθυρο για την κατασκευή συνοδευτικών έργων, δρόμοι, δικτύων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, υποσταθμοί στις σημαντικές αυτές περιοχές που προστατεύονται από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία εφόσον “η πιθανή παρέκκλιση” τεκμηριωθεί περιβαλλοντικά.
Χωρίς κανέναν περιορισμό επιτρέπονται τα αιολικά πάρκα στα δασικά οικοσυστήματα και στις Ζώνες Ειδικής Προστασίας της Ορνιθοπανίδας, με τη σκοπίμως αόριστη προϋπόθεση “σύνταξη ειδικής ορνιθολογικής μελέτης”.
Άλλο άρθρο παραγγέλλει την ανατροπή των Προστατευτικών Προεδρικών Διαταγμάτων για τις εκτός σχεδίου περιοχές των νησιών Τήνου, Σάμου, Μυκόνου, Σίφνου και Πάρου ώστε να χωρέσουν εγκαταστάσεις ΑΠΕ.
Για την αποκατάσταση των χώρων μετά τη παύση λειτουργίας εγκαταστάσεων ΑΠΕ περιλαμβάνεται η ευχή, όπως και με τα λατομεία, οι υπεύθυνοι για τη λειτουργία τους με δικές τους δαπάνες και σύμφωνα με τους περιβαλλοντικούς όρους να αποκαταστήσουν τον χώρο “και την εν γένει επαναφορά των πραγμάτων στην προτέρα κατάσταση εφόσον αυτό είναι τεχνικά εφικτό”.
Ακόμη και η θετική πρόβλεψη για εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στις στέγες των κτιρίων και στους ακάλυπτους χώρους παραπέμπεται σε τροποποίηση του ΓΟΚ ώστε να περιοριστεί η οπτική ρύπανση.


πηγή: Λ. Σταυρογιάννη, ΑΥΓΗ
http://oikosyn.wordpress.com

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

29 Νοε 2008

Μια νέα εφημερίδα.


Οι εξελίξεις στο χώρο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στη Λέσβο τα τελευταία οκτώ χρόνια ανέδειξαν στην επιφάνεια ένα μεγάλο κενό. Ένα κενό που σχετίζεται κυρίως με τη δυνατότητα να υπάρξει μια κριτική και ταυτόχρονα ουσιαστική προσέγγιση στην είδηση, στο τι αποτελεί είδηση και με ποιο τρόπο δίνεται αυτή στους αναγνώστες.
Παράλληλα εμφανίστηκε και διαπιστώνεται από πολλούς ένα κενό στην κριτική προσέγγιση στις πράξεις και παραλήψεις της εξουσίας, κυρίως όταν αυτή εκφράζεται σε τοπικό επίπεδο.
Απ΄ αυτές τις διαπιστώσεις ξεκινώντας μια ομάδα ενεργών πολιτών με πολιτική ένταξη στο χώρο της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά και ανένταχτοι ή κομματικά ανέστιοι, αλλά με κοινωνική δράση μέσα από διάφορες συλλογικότητες αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στην ίδρυση μιας Αστικής μη Κερδοσκοπικής Εταιρίας που θα προωθεί την κοινωνική μας παρέμβαση με πρώτο και κύριο μέσο την έκδοση μιας εφημερίδας, που φιλοδοξούμε να βγαίνει σε δεκαπενθήμερη βάση, με μια προοπτική να γίνει εβδομαδιαία.
Διαβάστε όπως στο χαρτί (PDF): όλη την εφημερίδα

Ετικέτες

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το νομό Λέσβου

Πλούσια είναι η κοινοβουλευτική δραστηριότητα του ΣΥΡΙΖΑ. Από τις εκλογές του 2007 μέχρι σήμερα οι βουλευτές μας έχουν αναδείξει στη βουλή δεκάδες μικρά και μεγάλα θέματα που αφορούν το νομό μας!


Ελλείψεις εκπαιδευτικών και βιβλίων στα Γυμνάσια και Λύκεια της Λέσβου
Επικίνδυνη μεταφορά ρύπων στη θάλασσα της Λήμνου από την Δ.Ε.Η.
Ποσοστά επιχορήγησης για τα επενδυτικά σχέδια των μικρομεσαίων επιχειρήσεων
Απειλή για τον περιβάλλοντα θαλάσσιο χώρο της Λέσβου η προσάραξη Ρωσικού πλοίου
Έκθεση της ανθρωπιστικής οργάνωσης Pro Asyl για τους πρόσφυγες σε νησιά του Αιγαίου
Για τις ξεχασμένες αρχαιότητες στην Πλαγιά της Λέσβου
Κινδυνεύουν οι κάτοικοι και το μνημείο από τη διάβρωση του βράχου στη Πέτρα Λέσβου
Κατασκευή Λιμνοδεξαμενής ποταμού Σεδούντα (Άνυδρος) στο Πλωμάρι της Λέσβου
Απαράδεκτες συνθήκες κράτησης ασυνόδευτων ανηλίκων στο κέντρο κράτησης Παγανής Μυτιλήνης
Σε «ανθρώπινο λάθος» οφείλονται τα συχνά ατυχήματα στην ακτοπλοΐα;
Αναποτελεσματική η δακοκτονία στο Νομό Λέσβου
Καθυστέρηση στην πληρωμή επιδοτήσεων σε βιοκαλλιεργητές του Ν. Λέσβου.
Ένα βήμα πριν από τη διάλυση βρίσκονται οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες στα νησιά παρά τις εξαγγελίες και τα ευχολόγια της ηγεσίας του Υ.Ε.Ν.Α.Ν.Π.
Ανάγκη αποµάκρυνσης παράνοµων κεραιών κινητής τηλεφωνίας από το νησί της Λέσβου
Απαράδεκτες συνθήκες κράτησης ασυνόδευτων ανηλίκων στο κέντρο κράτησης Παγανής Μυτιλήνης
Νοσοκομεία χωρίς φάρμακα με το νέο σύστημα προμηθειών
Στην Κομισιόν και το Ευρωκοινοβούλιο οι άθλιες συνθήκες στο κέντρο κράτησης μεταναστών στη Μυτιλήνη με ερώτηση- παρέμβαση του Δ. Παπαδημούλη
Πολυδύναμο Περιφερειακό ιατρείο Αγίου Ευστρατίου
Έλλειψη ιατροδικαστού στην περιφέρεια Β. Αιγαίου
Η επιδότηση της μεταφοράς ζωοτροφών στα νησιά του Αιγαίου ωφελεί μόνο τους εμπόρους και καθόλου τους κτηνοτρόφους
Μαζική δηλητηρίαση κρατουμένων μεταναστών
Διακοπή παρεμβάσεων των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στο κέντρο κράτησης μεταναστών στη Μυτιλήνη
Σοβαρά προβλήματα λειτουργίας του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Μυτιλήνης
Υπολειτουργεί η Μονάδα Υγείας του Ι.Κ.Α. στη Μυτιλήνη
Αδικαιολόγητη η εξαίρεση της γραμμής Θεσσαλονίκη-Λήμνος από τις επιδοτούμενες αερομεταφορές
Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Καταδυτικών Πάρκων (ΠΟΑΚΠ)
Φαντάσματα στον Αι Στράτη
Ανάγκη αλλαγής της Τουριστικής Πολιτικής στη Λήμνο
Κίνδυνος απώλειας πόρων του Γ΄ Κ.Π.Σ. για τα μικρά νησιά
Προβλήματα λειτουργίας στο Κ.Υ. Καλλονής Λέσβου.
Πεδίο βολής Αγρας Λέσβου
Υπολειτουργεί το Νοσοκομείο Λήμνου, λόγω έλλειψης προσωπικού
Προβλήματα λειτουργίας στο Κέντρο Χρονίων Παθήσεων Αγιάσου.
Κέντρο πρόληψης «Πνοή» της Λέσβου
Αναθεώρηση του Α.Ε.Π. και χάρτης περιφερειακών ενισχύσεων και Β. Αιγαίο
Άδικη δίωξη εκπαιδευτικού στη Μυτιλήνη
«Επίσκεψη» βρετανών αξιωματούχων της Frontex στο Κέντρο Υποδοχής Μεταναστών Παγανής Μυτιλήνης
Τα νησιά Λήμνος και Άγιος Ευστράτιος αποκλεισμένα ακτοπλοϊκά
Με ελάχιστους Μαγνητικούς Τομογράφους είναι εξοπλισμένα τα Νοσοκομεία της Νησιωτικής Ελλάδας
Παραπομπή δημοσιογράφου στο αυτόφωρο
Έλλειψη ιατροδικαστού στην περιφέρεια Β. Αιγαίου
Υπολειτουργεί το σύστημα τηλεϊατρικής στις Υγειονομικές Μονάδες των νησιών του Αιγαίου.
Χρονικό περιθώριο για υλοποίηση έργων σε μικρά νησιά
Άδικα πλήρωσαν οι αγρότες την ενεργοποίηση των δικαιωμάτων τους
Η δυσλεξία αποτελεί «παρέκκλιση από το φυσιολογικό»;
Ανεπαρκής η χρηματοδότηση του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Περιστατικό αστυνομικής αυθαιρεσίας στη Μυτιλήνη
Ανεπαρκής προετοιμασία για την έναρξη λειτουργίας της Πανεπιστημιακής Σχολής Λήμνου
Ελλείψεις στον μηχανισμό υποδοχής μεταναστών στην Μυτιλήνη
Παραμέληση και υποβάθμιση των Ελληνικών Μουσείων με ευθύνη της Πολιτείας
Ανάγκη εξεύρεσης λύσης για τους συμβασιούχους του ΥΠ.ΠΟ στη Λέσβο και το βορειοανατολικό Αιγαίο και εν γένει τους απασχολούμενους σε έργα του Γ’ ΚΠΣ και του ΕΣΠΑ
Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

28 Νοε 2008

Το εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Λέσβο


Δεκαετίες τώρα το παλιό εργοστάσιο της ΔΕΗ, ρυπαίνει την πόλη και σπέρνει αρρώστιες στους κατοίκους της. Χρόνια τώρα ο ένας ρίχνει την ευθύνη στον άλλο, χωροθετήθηκε και ξαναχωροθετήθηκε, φεύγει από τη πόλη αλλά μένει εδώ.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μοναδικός πολιτικός χώρος που έχει πάρει ξεκάθαρη θέση. Πολλοί μας λένε ότι αυτή η θέση μας έχει πολιτικό κόστος...
Είναι όμως έτσι;


Προφανώς η χωροθέτηση του νέου εργοστασίου της ΔΕΗ είναι ευθύνη του κράτους.
Αυτή πρέπει να γίνει με επιστημονική τεκμηρίωση και γνώμονα την ικανοποίηση των τοπικών αναγκών, μακριά από οικιστική ζώνη. Προτεραιότητα πρέπει να είναι η διασφάλιση της ενεργειακής αυτονομίας και η αναβάθμισης του δικτύου διανομής του νησιού.
Σε αυτό το κρίσιμο θέμα της χωροθέτησης, οι τοπικοί πολιτικοί φορείς αρνούνται να πάρουν θέση. Το παραπέμπουν στην «αποκλειστική ευθύνη του κράτους.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι τα κόμματα δεν πρέπει να παίρνουν θέση για το που θα εγκατασταθεί. Ειδικότερα όταν υπάρχουν ανοιχτά προβλήματα όπως στην περίπτωση της χωροθέτησης του εργοστασίου της ΔΕΗ στη Λέσβο. Και μάλιστα όταν αυτό το πρόβλημα είναι οξυμένο και πρέπει άμεσα να βρει τη λύση του. Σε μια τέτοια περίπτωση πρέπει όλοι να πούμε ευθαρσώς την άποψη τους.

Η κατάσταση με το ενεργειακό της Λέσβου έχει φτάσει στο απροχώρητο. Οι ευθύνες είναι γνωστές. Δεν είναι οι αντιδράσεις των κατοίκων του Μανταμάδου. Είναι της ΔΕΗ και της κυβέρνησης συνολικά που δεν είχε, ούτε έχει έναν ξεκάθαρο ενεργειακό σχεδιασμό. Είναι συνολικά όλων αυτών που τόσα χρόνια σε τοπικό επίπεδο επενδύουν σε αυτές τις αντιδράσεις και προσπαθούν να έχουν πολιτικά οφέλη. Αυτά εμείς δεν τα ξεχνάμε.
Αλλά είναι διαφορετικό πράγμα να καταδεικνύεις τις ευθύνες των άλλων και διαφορετικό να παίρνεις τις ευθύνες που σου αναλογούν. Εμείς είμαστε ο μόνος χώρος που έγκαιρα έχουμε πάρει μια ξεκάθαρη θέση και πού λέει τα παρακάτω:
  • Το παλιό εργοστάσιο της ΔΕΗ, ρυπαίνει την πόλη της Μυτιλήνης, βλάπτει σοβαρά την υγεία των κατοίκων. Πρέπει να φύγει από τη Μυτιλήνη
  • Οι τόσο μεγάλες καθυστερήσεις στο να βρεθεί λύση για την εγκατάστασή του, έχουν φτάσει την κατάσταση στα όρια της. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να φτιαχτεί ένα καινούριο εργοστάσιο στο πιο σύντομο δυνατό διάστημα.
  • Και αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση που μας έχουν φτάσει. Σε μια εποχή που θα έπρεπε να συζητάμε για απεξάρτηση από ορυκτά καύσιμα, για ανάπτυξη φιλικών στο περιβάλλον μορφών ενέργειας, εμείς εδώ υποχρεωτικά πρέπει να επιλέξουμε ένα θερμικό εργοστάσιο. Αυτό είναι ένα άλλο παράγωγο αποτέλεσμα και ευθύνη όλων των τοπικών παραγόντων.
  • Ένα εργοστάσιο, σύγχρονης αντιρρυπαντικής τεχνολογίας μπορεί να εγκατασταθεί οπουδήποτε στο νησί. Εμείς πιστεύουμε ότι με βάση την ένταση της ανάγκης πρέπει να επιλεχτεί η πιο ώριμη λύση. Με την έννοια ώριμη εννοούμε, αυτή που επιτρέπει το ποιο σύντομο χρονικό διάστημα κατασκευής του. Και αυτή την έχουμε ονομάσει και έχουμε πει ότι είναι η Καράβα. Αυτό γιατί, σε αυτή την τοποθεσία έχουν προχωρήσει σημαντικά οι αναγκαίες μελέτες, έχει δηλαδή ωριμάσει σε μεγάλο βαθμό το έργο. Είναι σε αρκετά μεγάλη απόσταση από κατοικημένες περιοχές και τα δίκτυα διανομής δεν θα περνούν πάνω από χωριά και το κυριότερο: Υπάρχει σύμφωνη γνώμη του Δήμου Θερμής (στον οποίο ανήκει η περιοχή) για την εγκατάσταση του εργοστασίου.
Σήμερα η ΔΕΗ έχει επιλέξει τη Σαρακήνα. Πολύ φοβόμαστε ότι αυτή η επιλογή, όσο και να φαίνεται «καλή» θα φάει αρκετό χρόνο ακόμα και το πρόβλημα θα τρέχει. Οι αντιδράσεις για την περιοχή είναι ακόμα μεγαλύτερες από ότι στην Καράβα και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι η (για ακόμα μια φορά) παραπομπή της λύσης του στο μέλλον.
Με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για τους χιλιάδες κατοίκους της Μυτιλήνης!


Ετικέτες , ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Στην Αγιάσο.


Εχτές πήγαμε στην Αγιάσο. Το ιστορικό για την αριστερά χωριό της Λέσβου. Χαρούμενα πρόσωπα στους καφενέδες. Το έβλεπες στα πρόσωπα τους.
Η ενότητα της Αριστεράς, οι ευθύνες της Αριστεράς ειδικά αυτή τη περίοδο σε πρώτο πλάνο.
Μοιράσαμε το ενημερωτικό δελτίο μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον συγκινεί πάρα πολλούς, σε ένα χωριό που παραδοσιακά το ΚΚΕ έχει πάντα το πρώτο χέρι.

Ετικέτες

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Η ΑΕΝΑΛ και το Lesvos shop

Πρέπει να επανεξεταστούν οι στόχοι, το περιεχόμενο και ο τρόπος λειτουργίας του, στην κατεύθυνση του να γίνει πραγματικά το Lesvoshop ένας αποτελεσματικός μηχανισμός υποστήριξης και προώθησης των τοπικών προϊόντων. Αυτός ο μηχανισμός θα πρέπει να είναι αυτοδύναμος σε κεφάλαια για να μπορεί να ανταπεξέρχεται σε αυτό τον ρόλο.


Κατά την γνώμη μας το θέμα της από εδώ και πέρα λειτουργίας της ΑΕΝΑΛ και του Lesvos shop θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από δύο πλευρές: Το πρώτο είναι αυτή καθ’ εαυτή η λειτουργία της ΑΕΝΑΛ και το δεύτερο η από εδώ και πέρα λειτουργία του Lesvoshop.
Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι ότι, η ΑΕΝΑΛ σαν εταιρεία της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, δεν είχε ποτέ ένα ξεκάθαρο στόχο και αντικείμενο, ένα σχέδιο με βάση το οποίο προχωράει. Αυτή η αδυναμία έχει σαν αποτέλεσμα κάθε φορά να αναζητά ρόλο, ενώ αρκετές φορές έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση η αναγκαιότητα ύπαρξη της.
Εμείς πιστεύουμε ότι η ΑΕΝΑΛ, έχει να παίξει έναν σημαντικό ρόλο.
Κατά την γνώμη μας στόχος και αντικείμενο της θα πρέπει να είναι η ανάδειξη της σε σημαντικό εργαλείο στα χέρια της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, που θα υποστηρίζει:
• τον σχεδιασμό, την παρακολούθηση και την υλοποίηση πολιτικών και δράσεων που στοχεύουν στην προώθηση της υπόθεσης της τοπικής ανάπτυξης.
• τον σχεδιασμό, την παρακολούθηση, την υλοποίηση και την διάχυση των αποτελεσμάτων, πολιτικών και δράσεων που θα στοχεύουν στην κοινωνική και εργασιακή ενσωμάτωση ευαίσθητων ομάδων του τοπικού πληθυσμού (νέων, ανέργων, γυναικών κ,α,)

Αυτός ο στόχος θα πρέπει να συμφωνηθεί στο νομαρχιακό συμβούλιο και να εξειδικευτεί σε ένα αναλυτικό στρατηγικό σχέδιο για την επόμενη πενταετία. Κάτι τέτοιο θα δώσει την δυνατότητα στην εταιρεία να προετοιμαστεί κατάλληλα για να αναλάβει σχετικές δράσεις στα πλαίσια του 4ου ΚΠΣ.
Είναι σίγουρο ότι μέσα από ένα τέτοιο σχέδιο θα πρέπει να προτείνεται και ο ριζικός εκσυγχρονισμός και η οργανωτική προετοιμασία της εταιρείας για το επόμενο διάστημα. Η χρηματοδότηση αυτών των δράσεων θα μπορούσε να είναι τόσο από πόρους της Ν.Α (προγραμματικές συμβάσεις), όσο και από εθνικά και κοινοτικά προγράμματα.
Σε αυτά τα πλαίσια, κρίνουμε γενικά σαν θετική την ιδέα της δημιουργίας από την Ν.Α. υποστηρικτικών δικτύων και μηχανισμών για την προώθηση της τοπικής παραγωγής και ειδικότερα της παραγωγής των γυναικείων συνεταιρισμών.
Δεν μπορεί κάποιος, όμως, αυτή την στιγμή να πει κανείς εάν είναι το μοντέλο που ακολουθήθηκε μέσα από την δημιουργία του Lesvoshop είναι επιτυχημένο ή όχι. Εμείς δεν έχουμε στην διάθεση μας σχετικά στοιχεία. Πρέπει όμως να σημειωθεί ότι υπάρχουν ενστάσεις από πολλούς συνεταιρισμούς για τις σχέσεις συνεργασίας που προωθεί μαζί τους η ΑΕΝΑΛ (στα πλαίσια του Lesvoshop).
Σε κάθε περίπτωση και από ό,τι φαίνεται η λειτουργία του Lesvoshop βρίσκεται σήμερα σε κρίσιμη φάση, ενώ αρκετοί είναι αυτοί που εγείρουν ερωτηματικά σχετικά με την σκοπιμότητα και την νομιμότητα ορισμένων πράξεων της διοίκησής του. Αυτά τα ερωτηματικά θα πρέπει να απαντηθούν άμεσα, γι αυτό και ο διαχειριστικός έλεγχος και η άμεση τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων της εταιρείας είναι απαραίτητα.
Ωστόσο δεν έχουμε την πολυτέλεια έναν μηχανισμό που υπάρχει και λειτουργεί, παρ’ όλες τις ενστάσεις που μπορεί να υπάρχουν, να τον αφήσουμε να απαξιωθεί. Κάτι τέτοιο θα έχει δραματικές επιπτώσεις όχι μόνο για τους εργαζόμενους στην ΑΝΕΝΑΛ και του Lesvoshop, αλλά κυρίως για τους γυναικείους συνεταιρισμούς και τους άλλους παραγωγούς που έχουν εμπιστευθεί μεγάλο μέρος της διακίνησης των προϊόντων τους σε αυτό.

Όπως είναι σήμερα τα πράγματα, συμφωνούμε με την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της ΑΕΑΝΛ. Βάζουμε όμως σαν όρο να φέρει σε ένα εύλογο χρονικό διάστημα η ΑΕΝΑΛ μια πλήρη πρόταση τόσο για την ίδια την λειτουργία της όσο και για την λειτουργία του lesvoshop για το επόμενο διάστημα.
Πρέπει να επανεξεταστούν οι στόχοι, το περιεχόμενο και ο τρόπος λειτουργίας του, στην κατεύθυνση του να γίνει πραγματικά το Lesvoshop ένας αποτελεσματικός μηχανισμός υποστήριξης και προώθησης των τοπικών προϊόντων. Αυτός ο μηχανισμός θα πρέπει να είναι αυτοδύναμος σε κεφάλαια για να μπορεί να ανταπεξέρχεται σε αυτό τον ρόλο.
Ταυτόχρονα σε αυτόν πρέπει να συμμετέχουν ενεργά και οι ενδιαφερόμενοι (γυναικείοι συνεταιρισμοί και παραγωγοί) ενώ τα αποτελέσματά από την λειτουργία του πρέπει να είναι γενικότερα ωφέλημα σε αυτούς από πολλές απόψεις. Έτσι μαζί με την ανάπτυξη δικτύων διανομής, μεταφοράς στους παραγωγούς τεχνογνωσίας, την εκπαίδευση τους σε νέους τρόπους παραγωγής και διανομής των προϊόντων τους κ.α., πρέπει ταυτόχρονα να δημιουργεί και τις προϋποθέσεις ουσιαστικής συμμετοχής των παραγωγών στην λειτουργία του.



Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Η συλλογικότητα των «αχρήστων».


Πως γίνεται οι «άχρηστοι» να είμαστε τόσοι πολλοί; Πως γίνεται και εσύ και εγώ να έχουμε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα; Πως γίνεται χιλιάδες και εκατοντάδες χιλιάδες από εμάς, ο κάθε ένας ξεχωριστά να αντιμετωπίζει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα;


«Η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος είναι αυτή που θα έχει σαν τελικό αποτέλεσμα και την ικανοποίηση των συλλογικών συμφερόντων». Το χρήμα σου δίνει τη δυνατότητα να ικανοποίησης το ατομικό σου συμφέρον. Η δουλειά σου δίνει τη δυνατότητα να έχεις χρήματα. Να μπορείς να καταναλώνεις!
Αν δεν μπορείς να «ικανοποιήσεις» το «ατομικό» σου συμφέρον, γιατί «βγάζεις λίγα», ή αυτά που βγάζεις δεν σου φτάνουν, όταν δεν μπορείς να πληρώσεις τις δόσεις σου, όταν κινδυνεύεις να χάσεις τη δουλειά σου, όταν δεν έχεις πια δουλειά…
… Κάτι δεν έκανες και δεν κάνεις εσύ καλά. Δεν μπορεί... Γύρω σου όλοι «ευτυχούνε», «συνεχίζουν να κάνουν τη ζωή που έκαναν»…

Το πρόβλημα το έχεις εσύ. Εάν δεν βγάζεις λεφτά, εσύ φταις που είσαι άχρηστος. Αν η τράπεζα δεν σου δίνει πιά δάνειο για να πάρεις αυτοκίνητο, εσύ φταις και πρέπει να μην μιλάς. Είσαι φτωχός; Ντροπή σου! Έχασες τη δουλειά σου ή το χειρότερο δεν μπορείς να βρεις δουλειά; Εσύ φταις! Δεν έχεις τα «κονέ». «Δεν έχεις προϋπηρεσία», δεν «έχεις τα προσόντα» «δεν είσαι ανταγωνιστικός». Είσαι άχρηστος!
Μια στιγμή όμως. Πως γίνεται οι «άχρηστοι» να είμαστε τόσοι πολλοί; Πως γίνεται και εσύ και εγώ να έχουμε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα; Πως γίνεται χιλιάδες και εκατοντάδες χιλιάδες από εμάς, ο κάθε ένας ξεχωριστά να αντιμετωπίζει ακριβώς το ίδιο πρόβλημα;
Είμαστε όλοι άχρηστοι; Και εν΄ πάση περιπτώσει και έτσι να είναι, δεν είναι πιο αποτελεσματικό, αντί ο κάθε ένας να κλείνεται στο καβούκι του να συνειδητοποιήσουμε ακριβώς αυτό. Ότι είμαστε η πλειοψηφία!
Μια πλειοψηφία από ανθρώπους, που ενώ ο κάθε ένας ξεχωριστά δεν μπορεί να ικανοποιήσει το «ατομικό του συμφέρον», όλοι μαζί μπορούμε τουλάχιστον να γίνουμε «διακριτοί», να μας δουν!

Και αυτό να είναι το πρώτο μας βήμα για μια νέα συλλογικότητα. Τη συλλογικότητα των «αχρήστων»

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

27 Νοε 2008

Το τοπικό πολιτικό σκηνικό...


Η κρίση του δικομματικού συστήματος, αγγίζει και το τοπικό πολιτικό μας σύστημα, που είναι μια μικρογραφία του κεντρικού σκηνικού και που αναπαράγει και μεγεθύνει στο τοπικό επίπεδο το κεντρικό πολιτικό σκηνικό.
Όπως ακριβώς οι προσδοκίες των πολιτών έχουν φτάσει στο ελάχιστο για το κεντρικό πολιτικό σκηνικό, άλλο τόσο έχουν φτάσει στο ελάχιστο και για το τοπικό πολιτικό σκηνικό, που έχει αναπτυχθεί μέσα σε συνθήκες όχι λύσης των μεγάλων προβλημάτων του τόπου μας, άλλα μετάθεσης τους από τον ένα χρόνο στον άλλο.

Ετικέτες

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Εθνικοποιείστε τώρα την Εθνική Τράπεζα. Δημιουργείστε άμεσα 100.000 θέσεις εργασίας!

Ένα τέτοιο σχέδιο απαιτεί γύρω στα 3 δις ευρώ, περίπου το 1% του ΑΕΠ ή το 10% του πακέτου υπέρ των τραπεζών. Με μια διαφορά: Το ποσό αυτό θα επιστραφεί στο δημόσιο ταμείο. Αν αυτά τα 3 δις € γίνουν μισθοί, το χρήμα αυτό θα γίνει τζίρος για την αγορά, θα ανακυκλωθεί 3-4 φορές μέσα στο χρόνο.


Το πακέτο με τα 28 δις ευρώ ψηφίστηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία στη βουλή. Όμως, η αγορά παγώνει και η κρίση απλώνεται.
Χωρίς να παραγνωρίζουμε τις μακροχρόνιες προκλήσεις που θέτει η κρίση αυτή, είναι επείγουσα η ανάγκη για ένα σχέδιο ανάσχεσης της κρίσης με μέτρα άμεσης απόδοσης.

Τέτοιο μέτρο είναι η εθνικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας. Μέσω της Εθνικής Τράπεζας και των άλλων τραπεζών δημόσιου συμφέροντος, μπορεί να ρεύσει χρήμα στην αγορά, να συμπιεστούν τα επιτόκια και να υποχρεωθούν και οι άλλες τράπεζες να ενεργήσουν ανάλογα. Το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ πρέπει να υπερβούν τις αναστολές τους και να διεκδικήσουν μαζί μας, αποφασιστικά, το στόχο αυτό.
Χωρίς μια τέτοια κίνηση, η ύφεση μπορεί να αποκτήσει βάθος και διάρκεια και να πυροδοτηθεί έτσι μια νέα κρίση – μέσα στην κρίση – ικανή να απειλήσει όχι μόνον τη ρευστότητα, αλλά και τη φερεγγυότητα του τραπεζικού συστήματος.
Το «εκρηκτικό μίγμα», γίνεται πιο ορατό και δεν είναι τυχαίο που ο κ.Τρισέ προειδοποιεί τώρα κι αυτός ότι «κινδυνεύει η καρδιά του χρηματοπιστωτικού συστήματος».
Απέναντι σ’ έναν τέτοιο κίνδυνο, που δεν είναι καθόλου υποθετικός, πρέπει όλοι, με πρώτο τον Πρωθυπουργό, να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Ένα δεύτερο μέτρο άμεσης απόδοσης είναι η εφαρμογή ενός προγράμματος που να δημιουργεί 100.000 θέσεις εργασίας. Και τούτο γιατί κάθε μείωση του ΑΕΠ κατά 1% αυξάνει την ανεργία κατά 40.000 άτομα περίπου. Αν, λοιπόν, η αύξηση του ΑΕΠ πέσει από το 3,5% στο 1% ή και χαμηλότερα, η ανεργία θα αυξηθεί δραματικά.

Ένα σχέδιο 100.000 θέσεων εργασίας θα ήταν ένα ανάχωμα σ’ αυτό τον κίνδυνο.
Ένα τέτοιο σχέδιο απαιτεί γύρω στα 3 δις ευρώ, περίπου το 1% του ΑΕΠ ή το 10% του πακέτου υπέρ των τραπεζών. Με μια διαφορά: Το ποσό αυτό θα επιστραφεί στο δημόσιο ταμείο. Αν αυτά τα 3 δις € γίνουν μισθοί, το χρήμα αυτό θα γίνει τζίρος για την αγορά, θα ανακυκλωθεί 3-4 φορές μέσα στο χρόνο. Αν υπολογίσουμε –πολύ συντηρητικά– έναν πολλαπλασιαστή 2, τότε από αυτά τα 3 δις θα δημιουργηθεί ένα «εθνικό εισόδημα» 6 δις. Αν υποθέσουμε ότι ο ΦΠΑ και οι λοιποί φόροι είναι κατά μέσο όρο 20%, τότε στο κράτος θα επιστραφούν 1,2 δις ευρώ ως φόροι και άλλα 1,2 δις ευρώ στα ασφαλιστικά ταμεία από εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών (περίπου 40% επί των 3 δις). Οι υπολογισμοί είναι χονδρικοί. Το συμπέρασμα όμως είναι προφανές.
Ένα τέτοιο πρόγραμμα, που να δημιουργεί άμεσα 100.000 θέσεις εργασίας, αρχίζοντας με την κάλυψη κενών σε νοσοκομεία, σχολεία και άλλους τομείς αναγκών, είναι όχι μόνο αναγκαίο αλλά και εφικτό. Ας το διεκδικήσουμε.


άρθρο του Γιάννη Δραγασάκη στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ

Ετικέτες , ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Lesvos shop...


Το φτιάξανε χωρίς να ξέρουν τι να το κάνουν. Σε πείσμα της λογικής τους, έχει έσοδα αλλά σαν αποτέλεσμα της αδιαφορίας και των παιχνιδιών τους μπαίνει μέσα.
Η αδιαφάνεια στην λειτουργία του, οι μικροκομματισμοί, τα ρουσφέτια τους και η "διαπλοκή" τους το έφτασαν εδώ που το έφτασαν.
Σήμερα πετάει ο ένας το μπαλάκι στον άλλο, οι χθεσινοί φίλοι ανταλλάσσουν εξώδικα και οι χθεσινοί "αδιάφοροι" εμφανίζονται σαν σωτήρες.

Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου η τύχη του. Αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να απαλλαγούν από τις ευθύνες τους, να μην χάσουν τα λεφτά τους και να κάνουν το παιχνίδι τους!

Ετικέτες , ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

26 Νοε 2008

Όταν οι κτηνοτρόφοι μετατρέπονται σε ... "εργάτες γάλακτος".

Οι εργαζόμενοι μη έχοντας άλλα μέσα παραγωγής παρά μόνο την "εργατική τους δύναμη" την πουλούν σαν εμπόρευμα στην αγορά εργασίας προκειμένου να εξασφαλίσουν την καθημερινή τους επιβίωση.
Οι κτηνοτρόφοι όμως διαθέτουν "μέσα παραγωγής". Τα κοπάδια τους.
Λογικά θα έπρεπε να μπορούν να παράγουν και να πουλούν το γάλα, να τυροκομούν, να επεξεργάζονται και πουλούν το κρέας...
Μια ολοκληρωμένη δηλαδή διαχείριση της περιουσίας τους που θα τους επέτρεπε να "μεγιστοποιούν" τα οφέλη τους.

Λογικά...
Γιατί στην πράξη έχουν μετατραπεί σε "εργάτες παραγωγής γάλακτος" που είναι αναγκασμένοι κάθε φορά να παρακαλούν τον κάθε ένα να αγοράσει την παραγωγή τους.

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Flexicurity...


«το ευρωπαϊκό Σχέδιο για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση αποσκοπεί στην αποκατάσταση του απολεσθέντος αισθήματος της εμπιστοσύνης στους καταναλωτές και στους επιχειρηματίες. Η απώλεια καταγράφεται στους δείκτες καταναλωτικής και επιχειρηματικής εμπιστοσύνης στην ΕΕ»....
Για την απασχόληση προβλέπει:
α. Την ανάληψη μιας μείζονος πανευρωπαϊκής πρωτοβουλίας στη βάση της flexicurity, δηλαδή του συνδυασμού εργασιακής ευελιξίας και ασφαλείας... (από το Βήμα)
flexicurity: The model is a combination of easy hiring and firing (flexibility for employers) and high benefits for the unemployed (security for the employees).

Με άλλα λόγια: Καταπολεμούν την κρίση εφαρμόζοντας μέτρα που τη δημιουργούν.
Ενας φαύλος κύκλος που πρέπει να τον σπάσουμε.

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Η Ελληνική Κτηνοτροφία σε κρίσιμη καμπή

Η οικονομική και κοινωνική σημασία της ελληνικής αιγο-προβατοτροφίας, γίνεται κατανοητή αν λάβουμε υπόψη ότι το 78% των προβάτων και 91% των αιγών εκτρέφονται σε μικρές οικογενειακές μονάδες, σε ορεινές και άγονες περιοχές. Όσο για τις δυνατότητες ανάπτυξης του κλάδου, να σημειώσουμε ότι το τυρί «φέτα» (που κατοχυρώθηκε στην ΕΕ ως ελληνικό προϊόν «ονομασίας προέλευσης»), η ζήτηση του στην ευρωπαϊκή αγορά, ξεπερνάει το 1 δις €, ενώ οι ελληνικές εξαγωγές ανέρχονται μόλις τα 130 εκατ. €!!


Το βάρος της ελληνικής κτηνοτροφίας στην αγροτική παραγωγή, είναι δυσανάλογα μικρό σε σχέση με τις ανάγκες της κοινωνίας σε κρέας και γαλακτοκομικά. Η αξία της ζωικής παραγωγής στο σύνολο της ακαθάριστης αξίας της αγροτικής παραγωγής, ήταν το 2005 μόλις το 23,6% και παραμένει στάσιμη στη δεκαετία 1995-2005. Η συμμετοχή των επί μέρους κλάδων της κτηνοτροφίας στο σύνολο της ζωικής παραγωγής, υπολογίζεται σε 58,7% στην αιγο-προβατοτροφία, 19,25% στην βοοτροφία, 9,9% στην πτηνοτροφία, 7,8% στη χοιροτροφία και 4,45% στα λοιπά ζώα. Οι εισαγωγές κρέατος ανέρχονται σε 392 χιλ. τόνους (82% εγχώριας παραγωγής) και του γάλακτος σε 116 χιλ. τόνους (6,2% εγχώριας παραγωγής).
Η αξία των εισαγωγών κρέατος και γάλακτος υπολογίζεται το 2005 σε 951,8 εκατ.€ και με την αξία των εισαγομένων ζώων και γαλακτοκομικών προϊόντων (κυρίως τυριών), ανέρχεται σε 1.616 εκατ.€, δηλαδή 56% της ακαθάριστης αξίας της κτηνοτροφικής παραγωγής (2.903 εκατ.€) και αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη δαπάνη για εισαγωγές μετά το πετρέλαιο!!

Ωστόσο αυτή η κατάσταση δεν είναι μοιραία και αναπόφευκτη. Σύμφωνα με μελέτες (Φ.Βακάκης, Γεωργία-Κτηνοτροφία, τεύχος 4/2007), είναι απολύτως δυνατή η υποκατάσταση του μεγαλύτερου μέρους των εισαγωγών κρέατος και γαλακτοκομικών και η αύξηση των εξαγωγών φέτας, με αύξηση της εγχώριας κτηνοτροφικής παραγωγής κατά 1.470 εκατ. € (γύρω στο 50%). Ωστόσο αυτό απαιτεί την εφαρμογή συγκροτημένης κτηνοτροφικής πολιτικής, που δυστυχώς ουδέποτε στη χώρα μέχρι σήμερα. Στο παρόν σημείωμα θα περιοριστούμε στην εξέταση των προϋποθέσεων ανάπτυξης του κλάδου της αιγοπροβατοτροφίας, από τους σημαντικότερους και πιο ελπιδοφόρους της ελληνικής κτηνοτροφίας.
Σημασία, προβλήματα και δυνατότητες
Η οικονομική και κοινωνική σημασία της ελληνικής αιγο-προβατοτροφίας, γίνεται κατανοητή αν λάβουμε υπόψη ότι το 78% των προβάτων και 91% των αιγών εκτρέφονται σε μικρές οικογενειακές μονάδες, σε ορεινές και άγονες περιοχές. Όσο για τις δυνατότητες ανάπτυξης του κλάδου, να σημειώσουμε ότι το τυρί «φέτα» (που κατοχυρώθηκε στην ΕΕ ως ελληνικό προϊόν «ονομασίας προέλευσης»), η ζήτηση του στην ευρωπαϊκή αγορά, ξεπερνάει το 1 δις €, ενώ οι ελληνικές εξαγωγές ανέρχονται μόλις τα 130 εκατ. €!!
Όμως στην ανάπτυξη του κλάδου υπάρχουν σοβαρά προβλήματα, τα οποία εντείνονται με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ. Ειδικότερα το κρισιμότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι αιγο-προβατοτρόφοι τα τελευταία χρόνια, είναι οι πολύ χαμηλές τιμές στο γάλα και κρέας, καθώς η μεγάλη αύξηση του κόστους, ιδιαίτερα των ζωοτροφών. Από επαφές και συζητήσεις που είχαμε με εκπροσώπους κτηνοτροφικών οργανώσεων και απλούς παραγωγούς, κατά τις πρόσφατες περιοδείες σε κτηνοτροφικές περιοχές (Καρδίτσα, Ιωάννινα, Φθιώτιδα, κά.), διαπιστώσαμε ότι οι τιμές στο γάλα, διαμορφώθηκαν φέτος γύρω στα 0.82 €/κιλό για το πρόβειο, 0.46 για το κατσικίσιο και 0.34 για το αγελαδινό. Οι περυσινές τιμές ήταν κατά κανόνα μεγαλύτερες, παρότι συνολικά μετά το 2004 (έτος συγκρότησης «καρτέλ») κινούνται σε χαμηλά επίπεδα.
Επίσης το αρνίσιο κρέας, οι τιμές παραγωγού ανήλθαν φέτος 4,5-5 €, σε σχέση με 7-7,5 €/κιλό πέρυσι, ενώ στην κατανάλωση έφθασε τα 11-12 €/κιλό! Τέλος οι ζωοτροφές αυξήθηκαν φέτος κατά 40-50 % (καλαμπόκι από 42 δρχ/κιλό σε 68 δρχ/κιλό, σόγια από 75 σε 95-110, κριθάρι από 39 σε 65-68, πίτουρα από 25 σε 60 δρχ/κιλό), με αποτέλεσμα τη δραματική μείωση του εισοδήματος των κτηνοτρόφων. Αυτή ήταν και η αιτία, που σε διάφορες περιοχές της χώρας οι αιγο-προβατοτρόφοι βγήκαν αγανακτισμένοι στους δρόμους.
Οι αιτίες των χαμηλών τιμών στο κρέας και το γάλα, έχουν άμεση σχέση με τη δράση των «καρτέλ» (μεγάλων γαλακτοβιομηχανιών και αλυσίδων super-market), καθώς μεγαλέμπορων και εισαγωγέων στις ζωοτροφές. Η κυβέρνηση στο εκρηκτικό πρόβλημα των μεγάλων ανατιμήσεων απαντά με πολλά «θα».

Τέλος μεγάλες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κτηνοτρόφοι από τη χρόνια έλλειψη υποστηρικτικών υποδομών (πρόσβαση σε ποιμνιοστάσια, ηλεκτροφωτισμός, παροχή κτηνιατρικών υπηρεσιών, ασφάλιση ζωικού κεφαλαίου, συστηματική ενημέρωση, κά.)
Άξονες ανάπτυξης της κτηνοτροφίας
Για την ανάπτυξη της αιγο-προβατοτροφίας και γενικότερα της κτηνοτροφίας, απαιτούνται σχεδιασμένες παρεμβάσεις, οι οποίες θα μπορούσαν να ενταχθούν σε αναπτυξιακά προγράμματα, τοπικού, περιφερειακού και εθνικού χαρακτήρα. Ειδικότερα χρειάζεται:
α) χωροθέτηση οργανωμένων χώρων σταυλισμού αιγοπροβάτων, οι οποίοι θα ανήκουν σε ομάδες κτηνοτρόφων και σε ΟΤΑ. Νομοθετική ρύθμιση της ορθολογικής χρήσης των βοσκοτόπων και βελτίωση της παραγωγικής τους ικανότητας. Οργανική σύνδεση της ζωικής και φυτικής παραγωγής, για εξασφάλιση των αναγκαίων ζωοτροφών. Χωροθέτηση, οργάνωση και λειτουργία κτηνοτροφικών πάρκων.
β) ανάπτυξη της έρευνας σε καίρια θέματα κτηνοτροφίας, όπως ανάδειξη, βελτίωση και αναπαραγωγή αυτοχθόνων φυλών ζώων. Καλύτερη αξιοποίηση υποπροϊόντων φυτικής παραγωγής στην εκτροφή. Προληπτική κτηνιατρική περίθαλψη, αξιοποίηση της παραγωγή γάλακτος αιγών για παραγωγή ειδικών τυριών, κά.
γ) εφαρμογή προγραμμάτων κατάρτισης των κτηνοτρόφων, ασφάλισης ζωικού κεφαλαίου έναντι διαφόρων κινδύνων, στελέχωση δομών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για συμβουλευτική στήριξη κτηνοτρόφων, «σχέδια βελτίωσης» για συγχρηματοδότηση κόστους ανέγερσης ποιμνιοστασίων, κλπ.
δ) αύξηση κατά 10% των ενισχύσεων για ίδρυση κτηνοτροφικών μονάδων, συντόμευση διαδικασίας έγκρισης επενδύσεων στα πλαίσια του ΚΠΣ, απλούστευση διαδικασιών έγκρισης περιβαλλοντικών όρων ίδρυσης κτηνοτροφικών μονάδων, συντόμευση χρόνου καταβολής εξισωτικής αποζημίωσης στους κτηνοτρόφους.
ε) δημόσια παρέμβαση στη διαμόρφωση των τιμών παραγωγού (γάλακτος-κρέατος) με καταπολέμηση των διαφόρων «καρτέλ», έλεγχο στις τιμές των αγροεφοδίων (ζωοτροφές, κτηνοφάρμακα), κλείσιμο της ψαλίδας τιμών παραγωγού-καταναλωτή, έλεγχος της ποιότητας, προστασία των ποιοτικών προδιαγραφών της «φέτας», αποτροπή «ελληνοποίησης» ξένων προϊόντων.
στ) στήριξη της βιολογικής κτηνοτροφίας (ενημέρωση, εκπαίδευση, υποδομές, σφαγεία, έλεγχος ποιότητας), απαγόρευση της κυκλοφορίας μεταλλαγμένων ζωοτροφών, προβολή και καθιέρωση της ταυτότητας των προϊόντων, δημιουργία παραρτημάτων του ΕΦΕΤ σε όλους τους Νομούς και συστηματικούς ελέγχους ποιότητας.
ζ) στήριξη νέων κτηνοτρόφων για παραμονή στον κλάδο, κοινωνικές υποδομές (υγείας, παιδείας, πολιτισμού, κά), αύξηση συντάξεων και προσέγγιση στις κατώτατες συντάξεις του ΙΚΑ.
η) παροχή χαμηλότοκων δανείων στους κτηνοτρόφους και ρύθμιση πανωτοκιών, σύνδεση «αγροτουρισμού» με διάθεση τοπικών ποιοτικών κτηνοτροφικών προϊόντων./
θ) ενθάρρυνση και στήριξη προσπαθειών συνεταιριστικοποίησης κτηνοτρόφων (παραγωγή, επεξεργασία, τυποποίηση, εμπορία).
ι) δημιουργία σε κάθε περιοχή συλλογικών φορέων υπεράσπισης των συμφερόντων των κτηνοτρόφων και αγωνιστική διεκδίκηση των αιτημάτων τους, σε συνεργασία με άλλους αγροτικούς και κοινωνικούς φορείς.


Αρθρο του Γιάννη Τόλιου, μέλους της ΠΓ του ΣΥΝ στην "ΑΥΓΗ".
Σχετικά κείμενα: Οι άξονες που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την κτηνοτροφία της Λέσβου
Σχετικό video από το ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου: Νεοφιλελευθερισμός πρώτο μέρος

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

25 Νοε 2008

Ακούσαμε πριν από λίγο την κοπελιά η οποία ήταν στις φυλακές ….


…Μας λένε, καλά τόσα θέματα έχουμε, ο ΣΥΡΙΖΑ με τους φυλακισμένους και τις φυλακισμένες θα ασχολείται;
Κι εμείς τους λέμε, ότι όσο υπάρχουν άνθρωποι, όσο υπάρχουν νέοι και νέες, όπως και ο 15χρονος Πολωνός πριν από λίγους μήνες, που χάνουν τη ζωή τους μέσα σ΄ αυτό το κολαστήριο και στο εξπρές του μεσονυκτίου των φυλακών, εμείς θα είμαστε δίπλα τους. Θα είμαστε δίπλα και σε ένα πολίτη, που αμφισβητούν τα δημοκρατικά του δικαιώματα. Είτε είναι μετανάστης, είτε είναι φυλακισμένος, είτε είναι νέος, νέα, είτε είναι γυναίκα, είτε άνδρας, είτε … ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι ο χώρος και η δύναμη στήριξης των δημοκρατικών δικαιωμάτων του καθενός.

Κάναμε μια μεγάλη βόλτα στις φυλακές. Πολλοί βουλευτές μας, ο Τάσος έπαιξε ένα ρόλο προωθητικό σ΄ αυτή την υπόθεση... Και κυριολεκτικά έχουμε μείνει άναυδοι μ΄ αυτά που είδαμε.
Όταν βλέπουμε κορίτσι 17 χρονών να είναι μέσα για την κλοπή κινητού τηλεφώνου, επειδή δεν μπορεί να πληρώσει την εγγύηση, 13 χρόνια. Δεν το πιστεύω. Δεν πιστεύουμε αυτά που είδαμε κι αυτά που ακούσαμε. Όταν τηλεφωνάει στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ και μιλάμε μαζί του, 76 χρονών, από την Τίρυνθα, με αστάθεια, δεν μπορεί ο άνθρωπος να σταθεί στα πόδια του, ο οποίος είναι φυλακή, έχει φάει γύρω στα τρία χρόνια, γιατί δεν μπόρεσε να εξοφλήσει τις οφειλές που είχαν συσσωρευτεί από τα τέλη κυκλοφορίας και από ορισμένες άλλες μικρο οφειλές στο δημόσιο. Όταν βλέπω τους πιτσιρικάδες, χρήστες που έγιναν βαποράκια, να τρώνε δεκαετίες. Δεν μπορούμε να μείνουμε έτσι.

Εμείς λέμε, ναι, χρειάζεται σωφρονισμό η χώρα μας. Ναι, χρειάζεται να αμυνθεί, χρειάζεται να έχουμε μια δημοκρατική τάξη, συμφωνούμε. Δεν μπορούμε όμως να κλείνουμε τους πάντες στις φυλακές. Δεν μπορεί να λειτουργήσει η εναλλακτική κοινωνική θητεία που υπάρχει σε άλλες χώρες;
Και τους λέμε, ανοίχτε τις πόρτες να βγουν εκείνοι οι οποίοι μπορούν, με την κοινωνική στήριξη, να σταθούν. Ειδικά οι νέοι άνθρωποι, ειδικά οι ανήλικοι. Αφήστε ανοιχτές τις πόρτες να μπει μέσα ο Εφραίμ και η παρέα του από τη Θεσσαλονίκη κι απ΄ όλες τις άλλες περιοχές.

Από την ομιλία του Α. Αλαβάνου στη Θεσσαλονίκη για το σωφρονιστικό σύστημα
Σχετικό λίνκ: www.keli.gr

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Φλεβάρης του 1932

Έκτακτα αστυνομικά μέτρα.
Η πόλη στα χέρια των εργατών των αγροτών και των ανέργων.
Για δύο - τρία μερόνυχτα.
Τελικά κέρδισαν 100 δράμια ψωμί.

Και έζησαν...

Ετικέτες

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Η ψαλίδα ανοίγει συνέχεια...


Παρά τις διαρκώς επαναλαμβανόμενες εξαγγελίες για στροφή του ενδιαφέροντος της κυβέρνησης προς την περιφέρεια, τα επίσημα στοιχεία ολοένα την διαψεύδουν. Όχι μόνο δεν μειώθηκαν, αλλά αυξήθηκαν περισσότερο οι περιφερειακές ανισότητες την περίοδο 2000 -2006.
Σύμφωνα με την επεξεργασία των περιφερειακών λογαριασμών της ΕΣΥΕ που αφορούν το κατά κεφαλή ΑΕΠ για την περίοδο από το 2000 - 2006, το Β. Αιγαίο έχει το προνόμιο να βρίσκεται σε μια από τις τρεις τελευταίες θέσεις μεταξύ των 13 περιφερειών της χώρας μας. Από την άλλη ο νομός Λέσβου συγκαταλέγεται ανάμεσα στους 15 φτωχότερους της χώρας, με κατά κεφαλή ΑΕΠ (2005-63,40%) πολύ κάτω από το μισό αυτού που παράγεται στην Αττική!

Ταυτόχρονα είναι χαρακτηριστικό το γεγονός υπάρχει μια εμφανής τάση συνεχούς αύξησης της ψαλίδας των ανισοτήτων από χρόνο σε χρόνο, τόσο όσον αφορά το Β. Αιγαίο, αλλά και ειδικότερα των νομό μας
Η πορεία αυτή οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στην ανορθόδοξη κατανομή των πόρων -εθνικών και κοινοτικών- που ιδιαίτερα την περίοδο 2000-2006 έγειρε προκλητικά υπέρ του κέντρου. Η μέχρι σήμερα διαχείριση των κοινοτικών πλαισίων στήριξης (ΚΠΣ) όχι μόνο δεν συνέβαλε στο κλείσιμο της ψαλίδας μεταξύ κέντρου και περιφέρειας, αλλά από ότι όλα δείχνουν μεθοδεύτηκε να υπηρετήσει συγκεκριμένα συμφέροντα και σκοπιμότητες.

Σχετικό κείμενο: Άνοιγμα της ψαλίδας, και ένταση των περιφερειακών ανισοτήτων

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

24 Νοε 2008

Χωρίς τίτλο ... προσωρινά...


Μια νέα εφημερίδα κυκλοφορεί από το Σάββατο στη Λέσβο. "Δεκαπενθήμερη εφημερίδα της Αριστεράς" γράφει στη προμετωπίδα της και το όνομά της είναι "χωρίς τίτλο". Προφανώς προσωρινός, μιας και περιμένει από τους αναγνώστες της να τη βαπτίσουν!
Στόχος της εφημερίδας: να καλύψει το κενό. Αυτό που σχετίζεται κυρίως με τη δυνατότητα να υπάρξει μια κριτική και ταυτόχρονα ουσιαστική προσέγγιση στην είδηση, αλλά και στις πράξεις και παραλήψεις της τοπικής εξουσίας.
Μια φιλόδοξη προσπάθεια, που θέλει να στηρίζεται στη συμμετοχή, τόσο στη διαμόρφωση της ύλης της αλλά και στη διάδοσή της.
Το πρώτο (δοκιμαστικό) τεύχος της μοιράζεται ήδη δωρεάν, ενώ όσοι την πήραν στα χέρια τους μόνο καλά λόγια είχαν να πουν!

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Ο αριθμός της ημέρας: Το μαγαζί είναι καταχρεωμένο!


Το μεγαλύτερο χρέος στην ιστορία τους έχουν σήμερα οι ΗΠΑ. Απαιτούνται οκτώ μονάδες χρέους για την παραγωγή μιας μόνον μονάδας ΑΕΠ. Υπολογίζεται ότι οι συνολικές υποχρεώσεις των ΗΠΑ φθάνουν σήμερα το ιλιγγιώδες ποσό των $34 τρισεκατομμυρίων και αναμένεται να αυξηθούν κατά $44 τρις μέσα στην επόμενη δεκαετία!

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Μαρίνα Μυτιλήνης: Βλέποντας και κάνοντας


Εχουμε μια μαρίνα που όμως δεν ξέρουμε τι θα την κάνουμε. Ο ΕΟΤ περιμένει από τους ιδιώτες που θα την νοικιάσουν και μάλιστα για 40 χρόνια, να του πουν πως θα την αξιοποιήσουν. Αλλά αυτοί δεν έρχονται.
Αναρωτιόμαστε: Όταν αποφασίστηκε το έργο, δεν υπήρχε κάποιο σχέδιο λειτουργίας της; Δεν υπήρχε ένα επιχειρησιακό σχέδιο, κάτι; Αν ναι τι από τις προβλέψεις του και τις υποθέσεις τους ισχύουν σήμερα. Εάν όχι, πάνω σε ποια βάση στηρίχτηκε η απόφαση;


Κανένας «επενδυτής» δεν εμφανίστηκε τελικά για τη μαρίνα της Μυτιλήνης.
  • Όπως είναι γνωστό πρόκειται για ένα μεγάλο έργο για τα δεδομένα του νομού μας που στοίχησε αρκετά δισεκατομμύρια δραχμές. Προφανώς το τελικό κόστος κατασκευής της είναι ακόμα μεγαλύτερο εάν σκεφτούμε ότι για περίπου μια δεκαετία είχαν και έχουν δεσμευτεί πόροι οικονομικοί που δεν απέδιδαν τίποτα.
  • Αυτό το έργο ταυτόχρονα στέρει από την πόλη ένα ζωτικό χώρο. Μια από τις ποιο ωραίες μεριές της πόλης.
  • Αξίζει τελικά τον κόπο και το κόστος; Αρκετοί από εμάς προβληματίζονταν και προβληματίζονται για την σκοπιμότητα αυτού του έργου.
Τι έχουμε αυτή τη στιγμή;
  • Μια μαρίνα που όμως δεν ξέρουμε τι θα την κάνουμε. Με την έννοια ότι ο ΕΟΤ περιμένει από τους ιδιώτες που θα την νοικιάσουν και μάλιστα για 40 χρόνια, να του πουν πως θα την αξιοποιήσουν. Αναρωτιόμαστε: Όταν αποφασίστηκε το έργο, δεν υπήρχε κάποιο σχέδιο λειτουργίας της; Δεν υπήρχε ένα επιχειρησιακό σχέδιο, κάτι; Αν ναι τι από τις προβλέψεις του και τις υποθέσεις τους ισχύουν σήμερα. Εάν όχι, πάνω σε ποια βάση στηρίχτηκε η απόφαση;
  • Πολύ φοβόμαστε ότι αυτό το μεγάλο έργο, έγινε με τη λογική του «βλέποντας και κάνοντας» Δηλαδή ας το κάνουμε, ας τελειώσει και μετά βλέπουμε πως θα το λειτουργήσουμε και την χρησιμότητα του.
Θεωρούμε ότι τέτοια μεγάλα έργα είναι έργα υποδομής, δηλαδή η κατασκευή και η λειτουργία τους πρέπει να συμβάλλουν συνολικά στην ανάπτυξη μιας περιοχής. Άρα κατά την γνώμη μας δεν μπορεί να είναι αυτοσκοπός η λειτουργία της μαρίνας, αυτή πρέπει να υποστηρίζει την γενικότερη τουριστική ανάπτυξη του νησιού μας.
Αυτό όμως που βλέπουμε ότι σήμερα κυριαρχεί, είναι η λειτουργία της μαρίνας σαν τέτοια. Δηλαδή καλεί ο ΕΟΤ τους ιδιώτες να πάρουν την μαρίνα να την λειτουργήσουν με σκοπό βεβαίως να έχουν κέρδος. Διαφορετικά γιατί να την πάρουν; Ουσιαστικά δηλαδή πρόκειται για μια κερδοσκοπική λειτουργία που δεν μπορεί εύκολα να συνδυαστεί με ένα έργο υποδομής.
Γιατί το βασικό μέλημα του ιδιώτη δεν θα είναι η γενικότερη ισόρροπη και ολοκληρωμένη τουριστική ανάπτυξη της Λέσβου, αλλά η κερδοφορία –με όποιους τρόπους- της μαρίνας.
Απλά «ελπίζουν» ότι μέσα από τη λειτουργία της μαρίνας θα προέρθει και τουριστική ανάπτυξη. Αλλά κατά την γνώμη μας αυτά είναι δύο πράγματα διαφορετικά.

Για να συμβάλει η μαρίνα αποτελεσματικά στην τουριστική ανάπτυξη, θα πρέπει να είναι ενταγμένη σε ένα γενικότερο σχεδιασμό. Κάτι που σήμερα δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο ευχές και η πολιτική του υπουργού Τουρισμού, που σημειωτέον αλλάζει κάθε φορά που αλλάζει ο υπουργός.
Θεωρούμε ότι η καλύτερη λύση είναι να παραχωρηθεί η μαρίνα στην τοπική κοινωνία, μέσα από τους αντιπροσωπευτικούς της θεσμούς (Δήμους, Νομαρχία, ΤΕΔΚ, επιμελητήριο κα)., Αυτοί πρέπει να έχουν την ευθύνη της λειτουργίας της. Και πρέπει να ενταχθεί αυτή η λειτουργία σε ένα γενικότερο πρόγραμμα τουριστικής ανάπτυξης που πρέπει να εκπονηθεί σε τοπικό επίπεδο.

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

23 Νοε 2008

Τα μαύρα τα μαλλιά μας κι' αν ασπρίσαν...


Η μνήμη! Η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, η συντροφικότητα, η αντίσταση...
Μπροστά στο μνημείο της Αντίστασης. Σήμερα στη Μυτιλήνη.
Περήφανοι και στητοί.

Τραγούδι: Mαλλιά σγουρά...









MP3 audio: listen

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Οι αριθμοί της ημέρας: Ενταση των περιφερειακών ανισοτήτων


Από 4.505-11.309 €, ήταν το "δηλωθέν εισόδημα" των φορολογουμένων για τις αγροτικές περιοχές της Λέσβου, το 2001. Στην πόλη της Μυτιλήνης ήταν από 11.310-14.850 €. Αυτό όταν σε περιοχές της Αθήνας έφτανε και τις 29.700 €!
Το 2005 είχαμε στον νομό Λέσβο, κατά κεφαλή ΑΕΠ ίσο με 11.339 ευρώ, όταν στην Αττική αυτό έφτασε τα 24.325. Το 2006, το κατά κεφαλή ΑΕΠ της Αττικής εκτοξεύτηκε στα 26.212, ενώ στο Β. Αιγαίο έφτασε μόλις τα 13.261.

Ετικέτες , ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα στο αυτονόητο!


Να διαμορφώσουμε ευρύτερες τοπικές κοινωνικές συμμαχίες. Που όχι μόνο θα αντιστέκονται στις νεοφιλελεύθερες λογικές και πολιτικές, αλλά, πολύ περισσότερο, θα διαμορφώνουν και θα προτάσσουν ένα άλλο μοντέλο για την πορεία των νησιών μας. Ένα άλλο μοντέλο για την ίδια τη ζωή μας.


Στις κυρίαρχες νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες και πολιτικές, οι τοπικές κοινωνίες λαμβάνονται υπόψη, μόνο εφόσον έχουν την δυνατότητα μαζικής κατανάλωσης προϊόντων και υπηρεσιών, έχουν δηλαδή σοβαρή «αγοραστική ικανότητα». Με άλλα λόγια εφόσον αποτελούν μια υπολογίσιμη αγορά.
Στα νησιά μας δεν υπάρχουν οι μεγάλες «καπιταλιστικού τύπου» επιχειρήσεις. Οι μικρές -οικογενειακές επιχειρήσεις είναι αυτές που καθορίζουν την φυσιογνωμία τους. Οι 105.000 άνθρωποι που ζουν στο νομό μας αποτελούν μια «περιορισμένη» αγορά. Πολύ μικρότερη από ένα μέσο προάστιο της Αθήνας. Είναι μάλιστα μια αγορά «κατακερματισμένη», δηλαδή σκορπισμένη σε διάφορα χωριά και σε τρία νησιά
.
Δεν υπάρχει μια σημαντική μάζα καταναλωτών που αγοράζει μαζικά προϊόντα και υπηρεσίες. Δεν προσφέρονται σημαντικές ευκαιρίες κέρδους για τις μεγάλες εταιρείες. Η απόσταση από τις μεγάλες αγορές και το μεγάλο κόστος μεταφοράς των προϊόντων δεν «ευνοεί τις επενδύσεις». Κάνει τα νησιά μας να μην είναι «ανταγωνιστικά».
Οι λίγοι τομείς με σημαντικά περιθώρια κέρδους, όπως είναι οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας και τα λιμάνια, ανοίγουν την όρεξη του μεγάλου κεφαλαίου. Όμως και εδώ σχεδιάζονται και υλοποιούνται έργα, μόνο όταν έχουν κέρδος για τις κατασκευαστικές εταιρείες και τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Μετά, τις περισσότερες φορές, αφήνονται στην τύχη τους. Αυτό έγινε με την μαρίνα της Χίου, αυτό πάει να γίνει και τώρα με την μαρίνα της Μυτιλήνης.
Έτσι το τυχαίο και το αυθαίρετο κυριαρχεί. Στα όποια σχέδια και στην υλοποίηση τους κυριαρχούν λογικές απορρόφησης πόρων, εξυπηρέτησης φίλων και ψηφοφόρων και μικροκομματικών - μικροτοπικών συμφερόντων. Αυτός άλλωστε, είναι ένας από τους λόγους, που μετά από τρία ΚΠΣ, δεν απολαμβάνουμε βασικά αγαθά του ανθρώπινου πολιτισμού, όπως είναι οι ασφαλείς δρόμοι, η φθηνή και σίγουρη ενέργεια, οι φθηνές μεταφορές κ.α.
Ο νεοφιλελευθερισμός δεν είναι ένας άλλος καπιταλισμός, αλλά ο καπιταλισμός στις συνθήκες της σύγχρονης παγκοσμιοποίησης. Στρέφεται συνολικά απέναντι σε όλες τις άλλες τάξεις και στρώματα της κοινωνίας. Έχει αρνητικές συνέπειες για όλη την κοινωνία και υπονομεύει το μέλλον των νησιών μας.
• Οι μικρές επιχειρήσεις των νησιών μας συμπιέζονται και ο παραγωγικός μας ιστός εξακολουθεί να αποσαθρώνεται.
• Oι αγρότες μας ουσιαστικά χάνουν το δικαίωμα τους να παράγουν τα προϊόντα τους. Ο ελαιώνας της Λέσβου κινδυνεύει με εγκατάλειψη και οι κτηνοτρόφοι μας συμπιέζονται ανάμεσα στις υποσχέσεις και τα καρτέλ που αγοράζουν το προϊόν τους.
• Οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα βρίσκονται σε κατάσταση "σοκ". Εγκλωβισμένοι στα μικρά μεροκάματα και το έντονο πρόβλημα της ανεργίας αισθάνονται ολοένα και περισσότερο ανασφαλείς όχι μόνο για το μέλλον αλλά και το παρόν τους.
• Οι νέοι μας εξακολουθούν να φεύγουν από την στιγμή που το δικαίωμα τους στην εργασία εξευτελίζεται με 8μηνα, 18μήνα και Stage. O κίνδυνος, μετά από δύο η τρείς γενιές να μην υπάρχει παραγωγικό δυναμικό στα νησιά μας είναι σήμερα κάτι παραπάνω από υπαρκτός.

Να γιατί πρέπει να διαμορφωθούν ευρύτερες τοπικές κοινωνικές συμμαχίες. Που όχι μόνο θα αντιστέκονται στις νεοφιλελεύθερες λογικές και πολιτικές, αλλά, πολύ περισσότερο, θα διαμορφώνουν και θα προτάσσουν ένα άλλο μοντέλο για την πορεία των νησιών μας. Ένα άλλο μοντέλο για την ίδια τη ζωή μας.
Και σήμερα υπάρχουν αντιστάσεις.
Ομάδες συμπολιτών μας κινητοποιούνται και αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες:
• Αγρότες και κτηνοτρόφοι διεκδικούν το δικαίωμα να ζουν με αξιοπρέπεια στον τόπο τους. Να ζουν από την εργασία τους παράγοντας ασφαλή και υγιεινά τρόφιμα.
• Παραγωγοί και έμποροι διεκδικούν το δικαίωμα να ζουν, διατηρώντας την ποιότητα ζωής τους. Παράγουν ποιοτικά προϊόντα και υπηρεσίες. Με σεβασμό στο περιβάλλον και στον συνάνθρωπό τους.
• Εργαζόμενοι κινητοποιούνται δίνοντας το παρόν στην μάχη για την υπεράσπιση των κοινωνικών τους δικαιωμάτων.
• Γυναίκες οργανώνονται και διεκδικούν, με την δημιουργία συνεταιρισμών, το δικαίωμα της συντήρησης των οικογενειών τους και της συμμετοχής στην τοπική κοινωνία τους.
• Ομάδες πολιτών διεκδικούν το δικαίωμα στον πολιτισμό. Παράγουν οι ίδιες πολιτισμό.

Αυτές είναι μερικές από τις κοινωνικές αντιστάσεις και πρωτοβουλίες, που αμφισβητούν την σημερινή κατάσταση που βρίσκονται τα νησιά μας.
Χρειάζεται όμως να πολλαπλασιαστούν.
Αυτές οι πρωτοβουλίες πρέπει να μετατραπούν σε ένα πολιτικό πρόγραμμα, που θα διεκδικεί, όχι για λογαριασμό, αλλά, μαζί με τη νησιωτική κοινωνία μας, το δικαίωμα στο αυτονόητο:
Να ζήσουμε στον τόπο που γεννηθήκαμε ή που επιλέξαμε. Αυτό το πολιτικό πρόγραμμα, πρέπει να υποστηρίζεται από ένα τοπικό εναλλακτικό αναπτυξιακό σχέδιο που θα τοποθετεί την νησιωτική κοινωνία μας, την εργασία, τους ανθρώπους και το περιβάλλον πάνω από τις αγορές και τα κέρδη.
Αυτό είναι σήμερα αναγκαίο και πάνω από όλα εφικτό!


Ετικέτες , ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Για τα δάση και τη δασοπροστασία


Στη Λέσβο από το 1977 μέχρι σήμερα είχαμε 100 δασικές πυρκαγιές με 55.000,00 καμένα στρέμματα από πυρκαγιές δασών - δασικών εκτάσεων και 4.500,00 στρέμματα παράνομες εκχερσώσεις.


Το πώς αντιλαμβάνεται η κυρίαρχη πολιτική την προστασία του δάσους φαίνεται μεταξύ άλλων και από το πώς κατανέμει τα κονδύλια από τον κρατικό προυπολογισμό Η εκτίναξη των διατιθέμενων πόρων στο Πυροσβεστικό Σώμα, εξαιτίας της ανάληψης της ευθύνης καταστολής των δασικών πυρκαγιών, από το ύψος των 95.000.000 € του έτους 1997 στο ύψος των 392.625.000 € του έτους 2007 (αύξηση μεγαλύτερη από 400%) και η σύγκρισή τους με τα αντίστοιχα μεγέθη πιστώσεων που διατέθηκαν στη Δασική Υπηρεσία για τη συνολική λειτουργίας της, οι οποίες από το ύψος των 139.900.000 € το έτος 1997 φθάσανε στο ύψος των 170.000.000 € το έτος 2007 (αύξηση κατά 21%) καταδεικνύει την μονομερή αντίληψη της πολιτείας για τον τρόπο διαχείρισης των δασικών πυρκαγιών που δεν είναι άλλος από την «καταστολή».
Η καρδιά του δασικού προβλήματος της χώρας μας, είναι η σύνταξη δασολογίου και δασικών χαρτών. Με τη λύση του γίνεται η απογραφή και η οριοθέτηση των δασών και των δασικών εκτάσεων, γνωρίζουμε επακριβώς την έκτασή τους, δεσμεύεται η διοίκηση σχετικά με το χαρακτήρα μιας έκτασης, «κόβονται» τα χέρια των εμπρηστών και τα πόδια των καταπατητών, απελευθερώνονται οι δασικές υπηρεσίες από τον έντονο φόρτο της έκδοσης πράξεων χαρακτηρισμού καθώς και από τους όποιους πειρασμούς και δημιουργείται αμάχητο τεκμήριο υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου ως προς το δασικό χαρακτήρα τους.
Νομικό καθεστώς
114 Νόμοι, Διατάγματα και Υπουργικές Αποφάσεις αποτελούν το κύριο νομικό πλαίσιο που διέπει τις Δασικές Υπηρεσίες. Συνολικά έχουν καταμετρηθεί περί τα 190 Νομοθετημάτων που αφορούν το αντικείμενο των Δασικών Υπηρεσιών. Ξεκινώντας από τη "Σ Υ Μ Β Α Σ Η" μεταξύ της Ελληνικής Κυβερνήσεως και της Οθωμανικής Πόρτας - Φ.Ε.Κ. 12/25-4-1844 και το Ν. ΑΧΝ'/1888 - "Περί διακρίσεως και οροθεσίας των δασών' '- Φ.Ε.Κ. 20/21-1-188, μέχρι και τον τελευταίο Ν.998/79 που ορίζει την τότε «προσωρινή διαδικασία» των Πράξεων Χαρακτηρισμού μέχρι να ολοκληρωθεί η σύνταξη του Δασικού κτηματολογίου και των Δασικών Χαρτών που μέχρι σήμερα εκκρεμεί και φυσικά την έως σήμερα νομοθεσία και νομολογία.
Στα παραπάν, αν προσθέσουμε τους δασοκτόνους νόμους που ψήφισαν ΝΔ-ΠΑΣOΚ (N. 998/1979, 1734/1987, 2612/1998, 3208/2003) και την προσπάθεια αναθεώρησης του άρθρου 24 του Συντάγματος που άρχισε το 2001 το ΠΑΣOΚ και επιδιώκει να ολοκληρώσει το 2008 η ΝΔ, τότε γίνεται ολοφάνερο ποιος οπλίζει το χέρι των κάθε είδους εμπρηστών!
Με την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος το 2001, η κυβέρνηση του ΠΑΣOΚ επιχείρησε να καταργήσει το νομικό τεκμήριο υπέρ της δημόσιας δασικής κτήσης, δηλαδή να καταργήσει το αναπαλλοτρίωτο της δημόσιας κτήσης. Έτσι, άνοιξε ο δρόμος για την ψήφιση κι άλλων δασοκτόνων νόμων, για την οικοπεδοποίηση των δασικών εκτάσεων, τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων και των καταπατητών, και την εμπορευματοποίηση της γης με την αλλαγή χρήσης.
Στα τέλη του 2003 ψηφίστηκε από την κυβέρνηση ΠΑΣOΚ ο νόμος 3208 ο οποίος στηρίχθηκε στην τελευταία αναθεώρηση του Συντάγματος που έγινε το 2001. Στο συγκεκριμένο νόμο και παρά την αντίθετη γνωμοδότηση της Επιστημονικής Επιτροπής της Βουλής περί αντισυνταγματικότητας, ψηφίστηκε διάταξη, σύμφωνα με την οποία για να χαρακτηριστεί μια επιφάνεια ως δάσος ή δασική έκταση, πρέπει να έχει επιφάνεια τουλάχιστον τρία στρέμματα και δασοκάλυψη τουλάχιστον 25% (και όχι 15% όπως ίσχυε πριν) από δασοπονικά είδη (χαμηλή βλάστηση). Έτσι όποια έκταση είναι κάτω των τριών στρεμμάτων ή έχει δασοκάλυψη κάτω του 25% παραχωρείται, εκποιείται ή οικοδομείται.
Η επίθεση όμως του ΠΑΣOΚ εναντίον του Περιβάλλοντος δεν ολοκληρώθηκε με την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, και τη μερική αναθεώρηση του άρθρου 24, λόγω της αντίστασης που πρόβαλαν τότε όσες δυνάμεις του λαϊκού και του οικολογικού κινήματος είχαν κινητοποιηθεί. Όμως οι αδηφάγες δυνάμεις του κεφαλαίου καιροφυλακτούσαν για να κατασπαράξουν οποιαδήποτε δασική έκταση έχει απομείνει και να τη θυσιάσουν στο βωμό του κέρδους. Έτσι λοιπόν η κυβέρνηση της Ν.Δ. στο μέσον της θητείας της πέταξε τη «βόμβα» της αναθεώρησης του Συντάγματος 2001, αλλά και της πλήρους αναθεώρησης του άρθρου 24, καθώς και των άρθρων 100 και 117.
Με την αναθεώρηση που προωθεί η ΝΔ επιχειρείται ο διαχωρισμός των δασικών εκτάσεων από τα δάση και η σύνδεσή τους με το χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό. Έτσι διασπάται η ενότητα των δασικών οικοσυστημάτων και υποβαθμίζονται οι δασικές εκτάσεις, που αποτελούν χαρακτηριστικά δασικά οικοσυστήματα, σε κατώτερης μορφής δάση, τα οποία τοποθετούνται πλέον στον προθάλαμο της οικοπεδοποίησης. Αντικαθίσταται ο όρος «αειφορία» που προσδιορίζει την προστασία του Περιβάλλοντος και για τις επόμενες γενιές, με τον όρο «βιώσιμη ανάπτυξη» που συνδέεται με την οικονομική ανάπτυξη, δηλαδή την οικοπεδοποίηση. Μεθοδεύεται ο περιορισμός της προστασίας δασών και δασικών εκτάσεων στο όνομα της κεφαλαιοκρατικής ανάπτυξης και δεν επιτρέπεται αποδεικτικό μέσο (π.χ. με αεροφωτογραφία) για όσες εκτάσεις καταπατήθηκαν έως τις 11-6-1975.
Η εμμονή της ΝΔ στην περαιτέρω αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος δεν είναι τυχαία, αφού αποτελεί τον κατ’ εξοχήν πολιτικό εκφραστή των διαπλεκομένων συμφερόντων, κεφαλαιοκρατών, εργολάβων, οικοπεδικών συνεταιρισμών, τουριστικών επιχειρηματιών, καταπατητών και τοπικών παραγόντων, κυρίως σε περιοχές όπου υπάρχει άναρχη και αυθαίρετη δόμηση.
Τα περί «ασύμμετρης απειλής» του Πολύδωρα και της Μπακογιάννη, είναι ένας γελοίος κυβερνητικός αντιπερισπασμός. Η πραγματικά ασύμμετρη απειλή για την κοινωνία και τη Φύση είναι το κεφάλαιο. Ο Κ. Μητσοτάκης, κυνικός πολιτικός, ο οποίος σε ανύποπτο χρόνο (συνέντευξη στη ΝΕΤ στις 20-5-2006) είχε δηλώσει με θράσος: «Το δάσος αλλάζει ιδιότητα κι επομένως δε μπορούμε να λέμε άπαξ δάσος-εσαεί δάσος. Άλλο πράγμα η προστασία του δάσους και άλλο η προστασία των δασικών εκτάσεων. Αυτό πρέπει να μπει στο Σύνταγμα. Το Ελληνικό Δημόσιο διεκδικεί τη δασική έκταση χωρίς όμως να ισχυρίζεται ότι έχει κυριότητα επ’ αυτής». Με τη δήλωσή του άνοιξε το δρόμο στη ΝΔ για τη δεύτερη αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος.
Για την αριστερά η υπόθεση της δασοπροστασίας δεν μπορεί να εγκλωβίζεται ούτε σε μια υπηρεσιακή ή κρατική και ορθότερα κρατηκίστικη λογική-πολιτική ούτε βέβαια στην λογική των εθελοντικών οργανώσεων, μόνο. Είναι σημαντικό να ανοίξουμε τη συζήτηση ξανά για την αντίθεση μεταξύ αστικού και αγροτικού πληθυσμού και τη διαλεκτική ενότητα που υπάρχει μεταξύ αυτών των δύο αντιθετικών και αλληλοσυμπληρούμενων «ομάδων». Δεν είναι δυνατό σήμερα να γίνεται μια συζήτηση εγκλωβισμένη στη νεοσυντηριτική σκέψη και να περιμένουμε αποτελέσματα που θα ξεπερνάν τα αδιέξοδα αυτής της πολιτικής.
Πρακτικά, είναι παράλογο να περιμένουμε την δασοπροστασία από εθελοντές που δεν έχουν ζωτική σχέση με το δάσος, ή από ένα κράτος που δεν σέβεται την κινητήρια δύναμη αυτής της κοινωνίας. Παραπέρα είναι πέρα από κάθε λογική το να περιμένουμε την όποια πράξη δασοπροστασίας από τους πολίτες όταν με κάθε μέσο τους τοποθετούν ή μας τοποθετούν έξω από το φυσικό περιβάλλον μας αποξενώνουν από αυτό. Άρα τη κάνουμε; Υπάρχει έστω μερική αναστροφή και πρακτικές λύσεις ή θα πρέπει να περιμένουμε… τις νέες κοινωνικές δομές!!! Ρητορικό το ερώτημα φυσικά.
Προτάσεις για τη δασοπροστασία
1. Δημόσια αξιοποίηση της καύσιμης ύλης από τον αγροτικό πληθυσμό κάτω από την εποπτεία των Δασικών Υπηρεσιών. Η διαχείριση της δασικής καύσιμης ύλης με προγράμματα μείωσης και ελέγχου της συσσώρευσης βιομάζας θα πρέπει να προωθηθεί άμεσα με συνεργασία της Δασικής Υπηρεσίας με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και τους ΟΤΑ. Θα πρέπει επίσης να διερευνηθεί ο συνδυασμός μείωσης της βιομάζας και παραγωγής βιοκαυσίμων ή βιοενέργειας. Η αποτύπωση και χαρτογράφηση των τύπων δασικής καύσιμης ύλης και η παρακολούθηση της συγκέντρωσης του φορτίου των καυσίμων σε εθνικό επίπεδο αποτελεί προτεραιότητα και προϋπόθεση της ορθολογικής και αποτελεσματικής αντιμετώπισης του προβλήματος.
2. Θεσμοθετημένες ετήσιες λαϊκές συνελεύσεις σε αγρό-κτηνοτροφικές περιοχές και σε αστικές για την διαχείριση δασικών εκτάσεων -πρόληψη και καταστολή δασικών πυρκαγιών. Η αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών απαιτεί φυσικά επανασχεδιασμό της πολιτικής δασοπροστασίας σε εθνικό επίπεδο ώστε να εξασφαλίζεται ενιαία διαχείριση του κύκλου πρόληψης, καταστολής και διαχείρισης των καμένων περιοχών. Η ολοκληρωμένη αυτή διαχείριση του προβλήματος θα πρέπει να βασίζεται στο συντονισμό της συμμετοχής όλων των εμπλεκόμενων φορέων σύμφωνα με αρμοδιότητες και συμπληρωματικούς ρόλους που θα προσδιορίζονται με σαφήνεια στο πλαίσιο ενός ενιαίου εθνικού σχεδίου.
3. Άμεση σύνταξη και ανάρτηση των δασικών χαρτών με την τοποθέτηση του 1945 ως χρονικού ορίου για την κατοχύρωση του δασικού χαρακτήρα εκτάσεων.
4. Σύσταση ενιαίου διεπιστημονικού φορέα διαχείρισης δασικών εκτάσεων. Η πολιτεία πρέπει να εξετάσει, τα αποτελέσματα της εφαρμογής του Νόμου 2612 του 1998 και να επαναφέρει σε συζήτηση την προσέγγιση του ομόφωνου πορίσματος της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής του 1993 για τη δημιουργία Ενιαίου Διεπιστημονικού Φορέα Πυροπροστασίας (με ενοποίηση της πρόληψης, καταστολής και αποτελεσμάτων πυρκαγιών).
5. Δημοσίευση των ορίων ιδιωτικών και δημοσίων δασών και δασικών εκτάσεων καθώς και των αναδασωτέων εκτάσεων. Άμεση κήρυξη αναδασωτέων εκτάσεων μετά από κάθε πυρκαγιά. Είναι αναγκαία η αποτύπωση και χαρτογράφηση των καμένων εκτάσεων σε ετήσια βάση καθώς και η διαχρονική παρακολούθησή τους, έτσι ώστε αφενός να προστατευτούν από την παράνομη οικιστική επέκταση και αφετέρου να διευκολυνθεί η σύνταξη σχεδίων επαναφοράς των οικοσυστημάτων στην πρότερη κατάστασή του.
6. Χρηματοδότηση των Διευθύνσεων Δασών από το ΥΠ. Αγροτικής Ανάπτυξης για διαχειριστικές μελέτες των δασών. Ο ευρύτερος σχεδιασμός θα πρέπει να λάβει υπ' όψιν του το ευάλωτο των καμένων οικοσυστημάτων και να εξασφαλίσει την προστασία τους από οικιστικές και κτηνοτροφικές πιέσεις αλλά και από διαβρωτικά και πλημμυρικά φαινόμενα. Οι αναδασώσεις και η επανεγκατάσταση του δάσους στις καμένες εκτάσεις θα πρέπει να ενταχθούν σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο που θα αφορά τις ευρύτερες περιοχές που κάηκαν και η ανθρώπινη παρέμβαση θα πρέπει να περιορίζεται στις περιπτώσεις όπου το φυσικό οικοσύστημα δεν μπορεί να επανέλθει από μόνο του.
7. Χρηματοδότηση των διευθύνσεων δασών από το ΥΠ. Αγροτικής Ανάπτυξης για την εκτέλεση δασοτεχνικών έργων κάτω από την επίβλεψη ΤΕΕ και ΓΕΩΤΕ. Η εκδήλωση πυρκαγιών πολύ μεγάλου μεγέθους δεν αποτελεί συμπτωματικό χαρακτηριστικό των καλοκαιριών των τελευταίων χρόνων αλλά θα συνεχίζεται με ολέθρια κοινωνικά, οικολογικά και οικονομικά αποτελέσματα όσο δεν εφαρμόζονται δασοκομικές και διαχειριστικές πρακτικές που περιορίζουν την πιθανότητα αναβάθμισης μιας πυρκαγιάς σε μεγα-πυρκαγιά..

Ετικέτες , , ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Η ειδική περιβαλλοντική μελέτη για την περιοχή "νατούρα 2000" της Καλλονής


Είναι γεγονός ότι οι κάτοικοι της περιοχής, σε πολύ μικρό βαθμό έχουν αισθανθεί από οικονομική άποψη την παρουσία αυτού του πόρου δίπλα τους και αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που κάνει πολλούς από αυτούς να αντιδρούν στην οποιαδήποτε επιβολή περιορισμών σε δραστηριότητες που υποβαθμίζουν το οικοσύστημα.


  • Οφείλουμε να διατηρήσουμε και να προστατέψουμε το φυσικό περιβάλλον, γιατί μόνο μέσα σ’ ένα υγιές φυσικό περιβάλλον μπορεί να επιβιώσει το ανθρώπινο είδος.
  • Οφείλουμε να δώσουμε τα μέσα για αξιοπρεπή επιβίωση στους αγροτικούς πληθυσμούς γιατί αυτοί είναι το βασικό στήριγμα του αγροτικού χώρου.
Με γνώμονα αυτές τις αρχές ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει την ανάπτυξη γενικότερα, αλλά και το συζητούμενο θέμα το οποίο αφορά στην ολοκλήρωση της και θεσμοθέτηση της Ε.Π.Μ για τους υγροβιότοπους του κόλπου Καλλονής, οι οποίοι περιλαμβάνονται στο Ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών “Natura 2000”. Η μελέτη αυτή είχε ανατεθεί στο μελετητή το 1998, είχε φτάσει στο δεύτερο στάδιο το 2000 και ποτέ δεν ολοκληρώθηκε.
Η προτεινόμενη για ειδική προστασία περιοχή περιλαμβάνει ένα εξαιρετικά πλούσιο και ταυτόχρονα ευαίσθητο οικοσύστημα του οποίου ο φυσικός πλούτος είναι πολύτιμος όχι μόνο σε επίπεδο τοπικό και νησιού, αλλά και εθνικό και πολύ ευρύτερο, αφού εντάχθηκε στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευόμενων περιοχών.
Είναι επίσης γεγονός ότι οι κάτοικοι της περιοχής, σε πολύ μικρό βαθμό έχουν αισθανθεί από οικονομική άποψη την παρουσία αυτού του πόρου δίπλα τους και αυτός είναι ο βασικότερος λόγος που κάνει πολλούς από αυτούς να αντιδρούν στην οποιαδήποτε επιβολή περιορισμών σε δραστηριότητες που υποβαθμίζουν το οικοσύστημα. Διευκρινίζουμε ότι στο οικοσύστημα περιλαμβάνουμε όχι μόνο τους υγρότοπους που φιλοξενούν κάθε χρόνο τα σπάνια και όμορφα αποδημητικά πουλιά, αλλά και τα νερά του κόλπου με την πλούσια ιχθυοπανίδα – που κι’ αυτή υποβαθμίζεται με γρήγορους ρυθμούς-, όπως και όλη τη γύρω λεκάνη με όλα τα έμβια (φυσικά και τους ανθρώπινους πληθυσμούς) και άβια στοιχεία της.

Η Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη, απαιτείται στις περιπτώσεις αυτές γιατί οι ειδικοί επιστήμονες πρέπει να προσδιορίσουν τους παράγοντες που παρεμβαίνουν βλαπτικά για το οικοσύστημα και να προτείνουν μέτρα για να ελεγχθεί η υποβάθμιση αλλά και για τη σωστή διαχείριση του.
Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι η συγκεκριμένη μελέτη πρέπει να θεσμοθετηθεί, ή να συνταχθεί νέα μελέτη που θα θεσμοθετηθεί. Επειδή όμως για τα δύο στάδια της υπάρχουσας μελέτης που έχουν ολοκληρωθεί, όσοι ειδικοί επιστήμονες τα μελέτησαν εκφράστηκαν με πολύ θετικά λόγια, επειδή εξ’ άλλου οι διαδικασίες για τη σύνταξη πρόσκλησης και ανάθεσης εξ αρχής της μελέτης σε άλλους μελετητές, είναι πολύ χρονοβόρες και αρκετά δαπανηρές θεωρούμε ότι το συμφέρον του τόπου υπαγορεύει, οι αρμόδιες αρχές να προχωρήσουν σε ανάθεση της μελέτης στον ίδιο μελετητή. Φυσικά πρέπει να γίνουν μικρές βελτιώσεις και άρση των όποιων υπερβολών σε περιορισμούς που προτείνονται στο προηγούμενο στάδιο, υπό την επίβλεψη της αρμόδιας επιτροπής.
Όμως επί του θέματος των περιορισμών στη δόμηση, οι οποίοι αναμφίβολα είναι ο βασικός λόγος αντίδρασης αυτών που αντιδρούν και θέλουν να αποτρέψουν την ολοκλήρωση της μελέτης, οφείλουμε να διατυπώσουμε ορισμένες θέσεις.
1. Το πνεύμα του νομοθέτη, ο οποίος επέτρεψε την οικοδόμηση στις εκτός σχεδίου πόλεως περιοχές, δεν ήταν η μετατροπή της αγροτικής γης σε οικοπεδική, αλλά η κάλυψη κάποιων αναγκών σε μια παρελθούσα εποχή που η κατάσταση στην Ελλάδα από πολλές απόψεις ήταν διαφορετική. Επέτρεπε δηλαδή ο νομοθέτης και κάποια οικοδόμηση εκτός από την καλλιέργεια.
2. Στην εποχή μας που το οδικό δίκτυο (επαρχιακό και αγροτικό), έχει φτάσει σχεδόν παντού και το αυτοκίνητο έγινε προσιτό σχεδόν σε όλους, αυτή η απηρχαιωμένη χωροταξία έγινε πληγή για το περιβάλλον, για τους φυσικούς πόρους, αλλά και για την ασχεδίαστη πόλη και για την οικονομία και για την αισθητική του ελληνικού τοπίου, το οποίο αποτελεί το «ισχυρό χαρτί» του τόπου μας στον τομέα του τουρισμού.
3. Η διαφύλαξη της εύφορης γης για τις καλλιέργειες και ο σωστός σχεδιασμός των οικισμών, -τέχνη επιβίωσης που ο άνθρωπος γνώριζε και εφάρμοζε μέχρι πρόσφατα-, στην εποχή μας ηττήθηκε από ένα στρεβλό οικονομικό σύστημα, το οποίο κανένα ευοίωνο μέλλον δε φαίνεται να μας προσφέρει, αλλά αντίθετα μας δίνει καταστροφικές επισιτιστικές κρίσεις μέσα στον 21ο αιώνα.
4. Η εκτός οικισμού δόμηση αυξάνει υπερβολικά και τα κόστη για την τοπική αυτοδιοίκηση που καλείται να υποστηρίξει τα σπίτια αυτά τουλάχιστον με οδικό δίκτυο, δημοτικό φωτισμό και με ύδρευση, ενώ τα προβλήματα από τη διάθεση στερεών και υγρών αποβλήτων δεν είναι ευκαταφρόνητα.

Μοναδική μας ελπίδα ανάκαμψη για διαφύλαξη ενός βιώσιμου περιβάλλοντος μένει ο σχεδιασμός του μέλλοντος με επιστημονικά κριτήρια.
Όπως γίνεται σε μελέτες σαν και αυτή για την οποία μιλάμε σήμερα.
Επειδή όμως οι κάτοικοι της περιοχής είναι ο κρίσιμος παράγοντας στη διαχείριση του οικοσυστήματος, μέσα στο οποίο ζουν, οφείλουμε ταυτόχρονα να δούμε πως εξασφαλίζεται γι’ αυτούς η οικονομικά αξιοπρεπής επιβίωση.
Αυτό σημαίνει ότι απαιτούνται πραγματικά προγράμματα στήριξης της οικονομίας της περιοχής. Κατ’ αρχάς της γεωργίας της κτηνοτροφίας και της αλιείας, αλλά και προγραμματισμένη ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών τουρισμού με αξιοποίηση όλων των σχετικών πόρων.

Τα κοινοτικά προγράμματα προβλέπουν ενισχύσεις σε αγροτικές περιοχές εφαρμογής περιβαλλοντικών προγραμμάτων και πρέπει να αξιοποιηθούν πλήρως με παρέμβαση και διαρκή μέριμνα της αυτοδιοίκησης. Μαζί με την ανάθεση της ολοκλήρωσης της Ε.Π.Μ. πρέπει να γίνει ανάθεση μελέτης ολοκληρωμένου σχεδιασμού της ανάπτυξης της περιοχής η οποία θα είναι φυσικά συσχετισμένη με την Ε.Π.Μ. για την ορνιθοπανίδα των υγροτόπων αλλά και την ιχθυοπανίδα του κόλπου. Όλες αυτές οι δράσεις μπορούν να ενταχθούν στο ΕΣΠΑ εφόσον η νομαρχιακή και η τοπική αυτοδιοίκηση τους δώσουν την πρέπουσα σημασία και την ιεραρχήσουν υψηλά στις προτεραιότητες τους
Τέλος πρέπει να πούμε ότι αν η κοινωνία αναγνωρίζει την αξία του φυσικού περιβάλλοντος, δηλαδή του εξωαστικού χώρου, οφείλει να τον προστατέψει από τον οικονομικό μαρασμό, ενισχύοντας ανάλογα αυτούς που τον στηρίζουν, δηλαδή τους αγροτικούς πληθυσμούς. Και αν το ισχύον οικονομικό σύστημα κρατάει μόνιμα την κερδοφορία των εξωαστικών πόρων πολύ χαμηλότερη από αυτή των αστικών περιοχών, τότε πρέπει να δεχτούμε ότι είναι επιβεβλημένη η μεταφορά μέρους των κερδών από τις αστικές περιοχές στην περιφέρεια. Αυτό σημαίνει ότι εκτός από τις αναδιαρθρώσεις απαιτούνται και σωστές επιδοτήσεις όσο ισχύει αυτή η ανισότητα.
Γιατί μόνο στρουθοκαμηλισμός μπορεί να διατηρεί την εντύπωση ότι οι αστικές περιοχές μπορούν να επιβιώσουν μέσα σ’ ένα κατεστραμμένο φυσικό περιβάλλον.

Σχετικός χάρτης: Περιβαλλοντικά προβλήματα Λέσβου

Ετικέτες , , ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

22 Νοε 2008

Περί ... νησιωτικότητας

Ετικέτες , ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Οι αριθμοί της ημέρας: Η μεγάλη φούσκα


Η ανάποδη πυραμίδα δείχνει την παγκόσμια ρευστότητα σε κεφάλαια (πριν από την έναρξη της κρίσης)
Μόνο το 1% είναι μετρητά/cash και είναι ίσο με το 11% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Το 9% είναι ο δείκτης Μ3 και δείχνει χονδρικά αυτό που οι πολλοί καταλαβαίνουν σαν μετρητά χρήματα συν τις καταθέσεις κάθε είδους μέχρι προθεσμιακές καταθέσεις 4 ετών και είναι ίσο με το 96% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Το υπόλοιπο 10% είναι ομόλογα και είναι ίσο με το 107% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Το 80% είναι παράγωγα σε μορφή πιθανών και απίθανων στοιχημάτων κάθε είδους ίσο με το 855% του παγκόσμιου ΑΕΠ.

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για τους βιοκαλλιεργητές και τις βιοκαλλιέργειες


Ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε εξ’ αρχής ένθερμος υποστηρικτής της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας. Η θέση αυτή απορρέει από την εξασφάλιση υγιεινών και ποιοτικών προϊόντων, τη διατροφική αυτοδυναμία, την αύξηση της απασχόλησης και προστασίας της βιοποικιλότητας.


Το Φεβρουάριο του 2007, ο τότε ο Υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε επερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τη βιολογική γεωργία απάντησε ότι βασική του επιδίωξη είναι να αναδειχθεί η βιολογική γεωργία ,από δραστηριότητα του περιθωρίου -που εξυπηρετεί μία περιορισμένη αγορά- στο προσκήνιο σαν μία εναλλακτική γεωργική προσέγγιση, που μπορεί να παράγει ασφαλή τρόφιμα, να διασφαλίσει την προστασία του περιβάλλοντος, να προστατεύσει και να ενισχύσει το εισόδημα του παραγωγού.
Η σημερινή όμως πραγματικότητα την οποία βιώνουν οι βιοκαλλιεργητές του νομού Λέσβου αποδεικνύει την ασυνέπεια λόγων και έργων του ΥΠΑΑΤ στον τομέα της βιολογικής γεωργίας.
Για το 2006 , από τους 1300 βιοκαλλιεργητές του νομού που υπέβαλαν αιτήσεις πληρωμής βιολογικών επιδοτήσεων, μόνο 400 παραγωγοί έχουν πληρωθεί μέχρι σήμερα.
Για το 2007 κανένας παραγωγός δεν έχει λάβει καμία επιδότηση, αν και έχουν υποβάλει εμπρόθεσμα τις αιτήσεις πληρωμής.

Είναι φανερό πως μια τέτοια αντιμετώπιση των βιοκαλλιεργητών αποθαρρύνει τους σημερινούς παραγωγούς αλλά λειτουργεί και αποτρεπτικά για όσους νέους παραγωγούς θα ήθελαν να υιοθετήσουν μεθόδους βιολογικής γεωργίας. Δεν είναι τυχαίο ότι , σύμφωνα με στοιχεία που διαθέτουμε , το 50% των βιοκαλλιεργητών εγκαταλείπει την βιολογική γεωργία. Αυτό οφείλεται και στα γραφειοκρατικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν, σε σχέση με τις πιστοποιήσεις και την εμπορία των βιολογικών προϊόντων, αλλά και στην καθυστερημένη πληρωμή των επιδοτήσεων.
1. Ένας δυναμικός κλάδος παραγωγής
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικά βήματα στην παραγωγή βιολογικών προϊόντων (γεωργικών και κτηνοτροφικών).
Από τα 10 € οι καταναλωτές για διατροφή τα 2 € πάνε για βιολογικά προϊόντα. Ειδικότερα στις αρχές του 2007, σύμφωνα με στοιχεία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης («Εξπρές», 4/10/2007), οι καλλιεργούμενες εκτάσεις αποτελούσαν το 4,5% (2.882.550 στρέμματα), του συνόλου των καλλιεργούμενων εκτάσεων της χώρας. Από πλευράς μεριδίου αγοράς τροφίμων, τα βιολογικά κατείχαν το 3,5% (συνολικός τζίρος 25 εκατ. €), ενώ ο αριθμός των απασχολούμενων στον κλάδο (παραγωγή, επεξεργασία και εμπορία) ήταν περίπου 24.500 άτομα.

Οι κυριότερες βιολογικές καλλιεργητές αφορούσαν ελιά-λάδι (47,5%), τα σιτηρά (23%), τα αμπέλια (6,1%), εσπεριδοειδή (3,8%), κά, ενώ στα ράφια των καταστημάτων τα βιολογικά κατείχαν 10% στα φρούτα-λαχανικά, 22% ελαιόλαδο, 13% προϊόντα οίνου, 17% προϊόντα ζωικής προέλευσης (κρέας, αλλαντικά, αυγά, κά), 11% προϊόντα δημητριακών και 27% προϊόντα άλλων κατηγοριών. Όσον αφορά τη διακίνηση και εμπορία βιολογικών προϊόντων, 40% γίνονται από τις αλυσίδες super-market, 50% από τα ειδικευμένα καταστήματα και τις αλυσίδες τους, 5% από τις λαϊκές αγορές βιολογικών και 5% από άλλους φορείς. Τέλος μεγάλο μέρος των παραγόμενων βιολογικών εξάγεται (70%ελαιόλαδου, 65% εσπεριδοειδών, κλπ), ενώ 65% της αξίας των βιολογικών προϊόντων στην εγχώρια αγορά, είναι εισαγόμενα!
2. Τα προβλήματα του κλάδου
Παρά τα σημαντικά βήματα ανάπτυξης των βιοκαλλιεργειών, ο κλάδος αντιμετωπίζει σειρά από σοβαρά προβλήματα όπως: ψηλό κόστος παραγωγής και υψηλές τιμές στον καταναλωτή (40-50% πάνω από τα συμβατικά προϊόντα), δυσκολίες προμήθειας βιολογικών εφοδίων, εκπαίδευσης και συνεχής ενημέρωση, χρηματοδοτική στήριξη, διακίνηση και εμπορία προϊόντων, έλλειψη έρευνας ιδιαίτερα εφαρμοσμένη, δυσκολίες εξασφάλισης βιολογικών σπόρων, προβλήματα τυποποίησης, προβολής, μεταποίησης, διακίνησης, δίκτυα πωλήσεων, κά.

Σοβαρές είναι επίσης οι αδυναμίες των κρατικών φορέων (λόγω έλλειψης προσωπικού), να διεξάγουν όλους τους ελέγχους που να διασφαλίζουν την πιστοποίηση των προϊόντων, ενώ στον τομέα της Βιολογικής κτηνοτροφίας, υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες ανεύρεσης πιστοποιημένων σφαγείων, προβλήματα σήμανσης, έλλειψη δικτύου διανομής, κά, με αποτέλεσμα πολλοί παραγωγοί να πουλούν τα προϊόντα τους ως συμβατικά.
Τέλος κρίσιμο ζήτημα παραμένει η λειτουργία των τοπικών λαϊκών αγορών, όπου δεν διασφαλίζονται συνθήκες αποκλειστικής διάθεσης από παραγωγούς και αποφυγή νοθείας με συμβατικά.
Ένας νέος κίνδυνος που απειλεί τον κλάδο με κατάρρευση, είναι το άνοιγμα της αγοράς (μετά από απόφαση της ΕΕ) στην καλλιέργεια και εμπορία «μεταλλαγμένων». Ο κίνδυνος επιμόλυνσης από τη «συνύπαρξη» μεταλλαγμένων και μη μεταλλαγμένων καλλιεργειών (συμβατικών και παραδοσιακών), λειτουργεί ως «ωρολογιακή βόμβα» στα θεμέλια της βιολογικής, παραδοσιακής και συμβατικής γεωργίας και κτηνοτροφίας.

3. Η ασκούμενη κυβερνητική πολιτική
Η πολιτική της κυβέρνησης, παρά τα επιμέρους μέτρα στήριξης δεν επαρκούν για την αντιμετώπιση των προβλημάτων του κλάδου. Πάσχουν κυρίως από συνοχή, συνέχεια και στρατηγική στόχευση. Ειδικότερα απουσιάζει ο εθνικός σχεδιασμός ανάπτυξης του κλάδου (πόσα προϊόντα, σε ποιες περιοχές, κλπ.), όπως ισχύει και για όλους τους κλάδους της συμβατικής γεωργίας που σήμερα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα από την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ.
Απουσιάζει επίσης η συγκροτημένη πολιτική στήριξη της παραγωγής παραδοσιακών προϊόντων τα οποία είναι κατά ένα μεγάλο βαθμό βιολογικά και συνδέονται με τη «μεσογειακή δίαιτα». Επίσης στον τομέα των ζωοτροφών δεν υπάρχει έλεγχος στη χρήση «μεταλλαγμένων» και εφαρμογής της αναγκαίας σήμανσης. Πρόσφατα η κυβέρνηση, στο όνομα των δυσκολιών των βιο-κτηνοτρόφων από πυρκαγιές, αντί για έκτακτη ενίσχυση, τους προέτρεψε στη χρήση συμβατικών ζωοτροφών που στην ουσία υπονομεύουν την αξιοπιστία των βιολογικών προϊόντων.

4.Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε εξ’ αρχής ένθερμος υποστηρικτής της βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας. Η θέση αυτή απορρέει από την εξασφάλιση υγιεινών και ποιοτικών προϊόντων, τη διατροφική αυτοδυναμία, την αύξηση της απασχόλησης και προστασίας της βιοποικιλότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με διάφορες παρεμβάσεις στη βουλή (ερωτήσεις και επερωτήσεις) και στα κοινωνικά κινήματα έχει βρεθεί στο πλευρό των Βιο-παραγωγών και βιο-καταναλωτών.
Κατά την γνώμη μας προβλήματα «κλειδιά» για την ανάπτυξη του κλάδου που αφορούν άμεσα και τους βιοκαλλιεργητές της Λέσβου είναι αυτά που έχουν να κάνουν με:
τη διασφάλιση της ποιότητας των προϊόντων,
τη μείωση κόστους και των τιμών,
τη διακίνηση και εμπορία και τη στήριξη των παραγωγών.

Στο θέμα διασφάλισης της ποιότητας, σήμερα οι ίδιοι οι βιοκαλλιεργητές πρέπει να προσέχουν την πιστοποίηση καθώς και έλεγχο της πιστοποίησης, για διασφάλιση της γνησιότητας των βιολογικών προϊόντων, του βασικού ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος έναντι των συμβατικών.
Εδώ ουσιαστικό ρόλο πρέπει να παίξει ο δημόσιος τομέας με την οργάνωση ενιαίου συστήματος ελέγχου τροφίμων με ακατάλληλη υποδομή.
Από την άλλη η μείωση του κόστους παραγωγής και λογικές τιμές στον κατανάλωτη (διασφαλίζοντας ένα καθαρό όφελος στον παραγωγό), είναι κρίσιμο στοιχείο ανάπτυξης του κλάδου.
Στο θέμα της διακίνησης, οι παραγωγοί βιολογικών, αν δεν ενωθούν σε συλλογικές μορφές (συνεταιρισμούς, ομάδες παραγωγών), κινδυνεύουν να μετατραπούν σε «φασονατζίδες των αλυσίδων super-market με το σύστημα της «συμβολαιακής γεωργίας».

Τέλος στο θέμα της «στήριξης» του κλάδου, θέλει προσοχή. Η στήριξη να μην έχει κατεξοχήν μορφή «επιδότησης» (εισοδηματικής ενίσχυσης), αλλά κυρίως στήριξη στις υποδομές (εκπαίδευση, ενημέρωση, πιστοποίηση, έλεγχος ποιότητας, έρευνα, προβολή, δίκτυα προώθησης, χρηματοδότηση, κά). Οι εισοδηματικές ενισχύσεις έχουν τη σημασία τους αλλά είναι επικουρικές μέχρι ο κλάδος να «σταθεί στα πόδια» του.


Σχετικά κείμενα: Η βιολογική γεωργία κερδίζει έδαφος, ο στρατηγικός σχεδιασμός και η οργάνωση του κλάδου παραμένουν ελλιπή

Ετικέτες ,

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...