Η κρίση σαν φυσική καταστροφή.....

Ο κ. Καραμανλής, χαρακτήρισε «εθνική υπόθεση την οικονομία» στην οποία δεν χωρούν «κομματικές και προσωπικές επιδιώξεις». «Η διεθνής κρίση, η σφοδρότερη στη μεταπολεμική ιστορία» -τόνισε χαρακτηριστικά- «αναδεικνύει την οικονομία σε μείζονα εθνική υπόθεση. Η αντιμετώπιση των συνεπειών της αποτελεί εθνικό στόχο. Και σ' ένα εθνικό στόχο δεν νοείται να μένει κανένας πίσω. Μπροστά σ' ένα εθνικό στόχο δεν χωρούν ούτε κομματικές, ούτε εκλογικές, ούτε προσωπικές επιδιώξεις. Δεν υπάρχει χώρος ούτε για άλλες προτεραιότητες, ούτε για άλλες σκέψεις». (από το Εθνος)

Aντιμετωπίζεται η σαρωτική χρηματοπιστωτική κρίση περίπου σαν φυσική καταστροφή ή θεομηνία απέναντι στην οποία πρέπει «όλοι» να ενωθούμε και να πάρουμε μέτρα. «Όλοι»: δηλαδή εκείνοι που την προκάλεσαν συσσωρεύοντας αμύθητο πλούτο, ο οποίος τους επιτρέπει να την ανταπεξέλθουν ανώδυνα και ίσως να επανακερδοσκοπήσουν από αυτήν, κι εκείνοι που είχαν ήδη εξοντωθεί από τη διευρυνόμενη ανισότητα και θα πληρώσουν με τον πιο οδυνηρό τρόπο τις συνέπειές της…

Η φυσικοποίηση της κρίσης είναι, προφανώς, ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να εκβιαστούν αθέμιτες συναινέσεις και να αποκρυφθεί ο κοινωνικός πόλεμος που δεν έχει πάψει να σοβεί στο βάθος κοινωνιών τόσο ανελέητα ταξικών όσο αυτές στις οποίες ζούμε.