Δολοφονική επίθεση στη συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα

Επίθεση με καυστικό οξύ στο πρόσωπο, το κεφάλι και τον ώμο της Κωνσταντίνας Κούνεβα πραγματοποίησαν άγνωστοι στις 12 τα μεσάνυχτα της 22-12, που την περίμεναν έξω από το σπίτι της την ώρα επιστροφής από την εργασία της, με αποτέλεσμα η γυναίκα να βρίσκεται έκτοτε στην εντατική και να κινδυνεύει ακόμα να χάσει τη ζωή της, ή να μείνει με βαρύτατη αναπηρία.
Η Κωνσταντίνα είναι γραμματέας του Παναττικού Σωματείου Καθαριστριών και Οικιακών Εργαζομένων, το οποίο είναι ίσως το πιο ζωντανό σωματείο των επισφαλώς εργαζομένων στην Ελλάδα, που αγωνίζεται σκληρά και ηρωικά για την υπεράσπιση των εργαζομένων που βρίσκονται στην πιο σκληρή εκμετάλλευση και τη μεγαλύτερη εργοδοτική τρομοκρατία, και οργανώνει Ελληνίδες και μετανάστριες - κατά κύριο λόγο γυναίκες.

Στη Βουλγαρία ήταν ιστορικός επιστήμονας και στην Ελλάδα ήρθε όταν ο γιος της χρειάστηκε να υποβληθεί σε σοβαρή εγχείρηση. Σήμερα ζει μαζί του (πάει 5η δημοτικού) και με την μητέρα της στα Α. Πετράλωνα.

Αυτός είναι ο λογαριασμός για την οικονομική ενίσχυση της συνδικαλίστριας Κωνσταντίνας Κούνεβα που δέχτηκε την δολοφονική επίθεση με βιτριόλι από τους μπράβους των εργολάβων σαν τιμωρία για τη δράση της ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία.

5012 019021 277 Τράπεζα Πειραιώς
DECHEVA ELENA KUEVA KOSTADINKA NIKOLOVA
Να καταθέσουμε την ενίσχυση μας χωρίς δεύτερη σκέψη και τσιγκουνιές. Όχι από το περίσσευμα μας. Ας μας λείψουν τα χρήματα. Είναι θέμα στοιχειώδους ταξικής και κοινωνικής αλληλεγγύης. Είναι δήλωση ότι η εργοδοτική τρομοκρατία ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ.
Οι νονοί της νύχτας και της μέρας θα μας βρουν απέναντι τους!

Ας ενεργοποιήσουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη μας και ας βοηθήσουμε ώστε τουλάχιστον η Κωνσταντίνα να μην έχει να ανησυχεί για τα λεφτά. Έχει εκατοντάδες άλλα πράγματα να απασχολούν αυτήν την οικογένεια και τις συναδέλφισσες της.

Όμως ας μην νομίζουμε ότι βάζοντας μερικά χρήματα κάναμε το χρέος μας.
Η απάντηση πρέπει και θα δοθεί στους δρόμους, στους εργασιακούς χώρους και τα σωματεία.
Χρειάζεται έμπρακτη αλληλεγγύη και δράση και όχι δάκρυα.