Τελικά... έχει πρόγραμμα ο ΣΥΡΙΖΑ;

Στο επίκεντρο της δικής μας οπτικής, βρίσκεται η κρίση. Και εννοούμε την κρίση όπως τη ζουν οι εργαζόμενοι, όπως τη ζουν οι νέοι άνθρωποι που βλέπουν ένα θεοσκότεινο μέλλον, όπως τη βιώνει ολόκληρη η κοινωνία. Σε αυτή τη λογική η δική μας προγραμματική πρόταση περιλαμβάνει τρεις αλληλένδετους στόχους.

Πρώτον, τη δημιουργία μίας ασπίδας κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης απέναντι στην κρίση, με άμεσα μέτρα προστασίας.

Δεύτερον, ένα άμεσο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της κρίσης βραχυπρόθεσμα.

Και τρίτον, μία νέα στρατηγική κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης.

(αν δεν βαριέσαι μπορείς να συνεχίσεις το διάβασμα, κάνοντας κλικ παρακάτω)

Σε ότι αφορά τον πρώτο στόχο, τη δημιουργία μιας ασπίδας κοινωνικής προστασίας και αλληλεγγύης, οι προτάσεις μας δεν είναι γενικόλογες, είναι πολύ συγκεκριμένες.

Πρώτον, ζητάμε να προστατέψουμε άμεσα την κοινωνία από τις απολύσεις και την εργασιακή ανασφάλεια. Την ώρα που μιλάμε, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ανθρώπων έχουν ένα μεγάλο βραχνά πάνω από το κεφάλι τους. Αλλά όχι μονάχα οι νέοι. Και οι εργαζόμενοι οι οποίοι βρίσκονται σε μια ηλικία που δεν είναι εύκολο να αναζητήσουν δουλειά. Θεωρούμε ότι είναι πολύ σημαντικό να απαγορευτεί η δυνατότητα απολύσεων στις κερδοφόρες επιχειρήσεις. Να μην επιδοτούνται από το κράτος ή την Ευρωπαϊκή Ένωση, επιχειρήσεις που προκειμένου να μειώσουν το κόστος τους και να κρατήσουν τα κέρδη τους υψηλά, προβαίνουν σε απολύσεις. Να διενεργείται διαχειριστικός έλεγχος και όλες οι επιδοτήσεις είτε από τον προϋπολογισμό, είτε από ευρωπαϊκά κονδύλια, να επιστρέφονται σε περιπτώσεις που οι επιχειρήσεις αυτές δε συμμορφώνονται.

Δεύτερον. Να εξασφαλίσουμε ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης με καθορισμό ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για κάθε Έλληνα πολίτη. Κανένας μισθός και καμία σύνταξη κάτω απ’ το όριο της φτώχειας.

Τρίτον. Να στηρίξουμε ουσιαστικά τους άνεργους. Πέρα από το γεγονός ότι ο υπολογισμός της ανεργίας είναι πλασματικός, θα ήθελα να πω ότι είναι σημαντικό να δούμε την αύξηση του επιδόματος ανεργίας, που είναι απ’ τα χαμηλότερα επιδόματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αντιστοιχεί περίπου στο 53% του μισθού του ανειδίκευτου εργάτη, χορηγείται δε υπό αυστηρές προϋποθέσεις και για πολύ μικρό χρονικό διάστημα.

Εμείς λέμε ότι πρέπει να αυξηθεί τουλάχιστον στο 80%. Και λέμε επίσης ότι πρέπει να υπάρχει ασφάλιση των ανέργων, σύνταξη και υγεία για όλο το διάστημα της ανεργίας. Για τους εργαζόμενους δε άνω των 55 ετών που απολύονται, λέμε ότι πρέπει να είναι υποχρεωμένες οι επιχειρήσεις που απολύουν να καλύπτουν τις ασφαλιστικές τους εισφορές μέχρι τη συνταξιοδότηση. Και βεβαίως να παγώνουν οι δανειακές υποχρεώσεις όλων όσων βρίσκονται στην ανεργία, για όσο διάστημα βρίσκονται στην ανεργία.

Τέταρτον. Καταπολέμηση της ακρίβειας. Αυστηρός έλεγχος τιμών. Καταπολέμηση των εναρμονισμένων πρακτικών και των καρτέλ. Θέσπιση πλαφόν οροφής στις τιμές από το εμπόριο μέχρι τον καταναλωτή. Και πάγωμα των τιμολογίων των Δημόσιων Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας.

Πέμπτον. Ριζική αντιμετώπιση της τραπεζικής αυθαιρεσίας. Φτάνει πια με τη βία που ασκούν οι τράπεζες και οι τραπεζίτες στην ελληνική οικονομία. Άμεση κατάργηση των καταχρηστικών όρων. Απαγόρευση των κατασχέσεων και των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας. Αντικατάσταση του περίφημου ΤΕΙΡΕΣΙΑ όπου έχει μαυριστεί η μισή Ελλάδα, από ανεξάρτητη δημόσια αρχή, ώστε να μην τελεί υπό τον πλήρη έλεγχο των τραπεζών και να οδηγεί με τη λειτουργία του σε πραγματική εξυγίανση των οικονομικών συναλλαγών και όχι στην εξόντωση πολιτών και επιχειρήσεων.

Σε ό,τι αφορά τώρα το δεύτερο στόχο, το άμεσο πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της κρίσης. Αμφισβητούμε τα οικονομικά επιτελεία των δύο μεγάλων κομμάτων, που σπεύδουν να δηλώσουν νομιμοφροσύνη στον κ. Αλμούνια και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Αντιμετώπιση της κρίσης σημαίνει συγκεκριμένα μέτρα για την ανάκαμψη της απασχόλησης. Και εδώ οι προτάσεις μας είναι πολύ συγκεκριμένες.

Πρώτον. Πρόγραμμα καταπολέμησης της ανεργίας με στόχο στην επόμενη πενταετία κάθε έτος να έχουμε 100 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, ώστε στην πενταετία να έχουμε 500 χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων στην υγεία, στην παιδεία, στις κοινωνικές υπηρεσίες, που με έναν πρόχειρο υπολογισμό είναι πάνω από 100 χιλιάδες.

Με ένα πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων για την κατασκευή κοινωνικών υποδομών και με ένα πρόγραμμα για την περιβαλλοντική προστασία και την περιβαλλοντική αποκατάσταση που μπορεί να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και βεβαίως με την καθιέρωση ρήτρας απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, όπου η χρησιμοποίηση δημόσιων πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας σε παραγωγικούς τομείς, ειδικότερα σε αυτούς που σχετίζονται με τον τομέα του περιβάλλοντος.

Δεύτερο συγκεκριμένο μέτρο. Ουσιαστική στήριξη των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων. Πάνω από 2 δισεκατομμύρια ευρώ οι ακάλυπτες επιταγές. Πιστωτική ασφυξία στην αγορά. Και τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση και οι υποσχέσεις που δίνει το ΠΑΣΟΚ, είναι υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.

Εμείς μιλάμε για την ανάγκη άμεσα να μετεξελιχθεί το Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων, το περίφημο ΤΕΜΠΜΕ, που υποτίθεται ότι θα έδινε δάνεια, αλλά με όρους και εγγυήσεις που μόνο οι εύρωστες επιχειρήσεις πήραν, σε Τράπεζα ειδικού σκοπού δημόσιου συμφέροντος ώστε να ασκείται ειδική χαμηλότοκη και ευνοϊκή χρηματοπιστωτική πολιτική στο χώρο των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων.

Τρίτο συγκεκριμένο μέτρο. Να μπει τέλος σε όλες τις μορφές ελαστικής απασχόλησης, όπως τα προγράμματα STAGE, ανασφάλιστης εργασίας και κοροϊδίας για χιλιάδες νέους ανθρώπους. Να μπει τέλος στο περίφημο μπλοκάκι. Να μπει τέλος στην ανασφάλιστη εργασία.

Και σ’ αυτό το πλαίσιο θέλουμε να είμαστε συγκεκριμένοι. Απευθυνόμαστε και στα δυο κόμματα. Κυρίως στο ΠΑΣΟΚ που τα πρωτοεφάρμοσε και στη Νέα Δημοκρατία που συνέχισε αυτή την πολιτική.

Υπάρχουν πολύ συγκεκριμένοι νόμοι, αντεργατικοί νόμοι, που ψηφίστηκαν και εφαρμόστηκαν και από τις δυο κυβερνήσεις, που προωθούν τις μορφές ελαστικής απασχόλησης και αυτοί οι νόμοι εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να καταργηθούν και είμαστε πολύ συγκεκριμένοι.

Σε ότι αφορά τέλος τον τρίτο στόχο, τη νέα στρατηγική κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης, προτείνουμε:

Πρώτον προτείνουμε το συνολικό οικολογικό μετασχηματισμό της ελληνικής οικονομίας, με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο περιβαλλοντικής ανάπτυξης, που θα καλύπτει τους τομείς της ενέργειας, των μεταφορών, με ανάπτυξη τεχνολογιών φιλικών προς το περιβάλλον και με δημόσιες επενδύσεις και με στρατηγική για την αποκατάσταση του περιβάλλοντος.

Δεύτερον, ένα νέο μοντέλο λειτουργίας του δημόσιου τομέα, που θα έχει ως κριτήριο την κοινωνική αποτελεσματικότητα. Εμείς υποστηρίζουμε την παρουσία ισχυρών βιώσιμων, αλλά κοινωνικά ελεγχόμενων δημόσιων επιχειρήσεων σε τομείς που σχετίζονται με βασικές κοινωνικές ανάγκες, όπως είναι η ενέργεια, όπως είναι οι επικοινωνίες, όπως είναι η ύδρευση.

Τρίτον, εμείς προτείνουμε μια αποφασιστική παρέμβαση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, μια νέα αρχιτεκτονική του χρηματοπιστωτικού συστήματος, με ισχυρό, δημόσιο χρηματοπιστωτικό δίκτυο, με κεντρικό πυλώνα του την Εθνική Τράπεζα, αλλά και τη λειτουργία άλλων δημόσιων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και Τραπεζών, καθώς και Τραπεζών ειδικού σκοπού.

Μιλάμε για την ανάγκη άμεσης ανάκτησης του δημόσιου ελέγχου της Εθνικής Τράπεζας και ενίσχυσης του μετοχικού ελέγχου του Δημοσίου στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Μιλάμε για την ανάγκη δημιουργίας στεγαστικής Τράπεζας των εργαζομένων, μιλάμε για την ανάγκη ανάπτυξης ενός νέου τύπου χρηματοπιστωτικών Οργανισμών, συνεταιριστικών Τραπεζών και Τραπεζών ειδικού κοινωνικού σκοπού.

Τέταρτον, μιλάμε για την άμεση ανάγκη ριζοσπαστικών δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων, ειδικά για την αντιμετώπιση της μεγάλης πληγής του πολιτικού συστήματος, που είναι η διαφθορά, με απαλλαγή της Δημόσιας Διοίκησης από κομματικές και πελατειακές παρεμβάσεις, με διαχωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος, με προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων και πέμπτο και τελευταίο μιλάμε για την ανάγκη μιας διεκδικητικής παρέμβασης της χώρας μας σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε να διαμορφωθούν νέοι συσχετισμοί για δυο πολύ σοβαρά ζητήματα.

Την κατάργηση του Συμφώνου Σταθερότητας, που είναι ένας στενός κορσές για την ευρωπαϊκή κοινωνία και για την κοινωνία της χώρας μας, για όλες τις χώρες, και την αντικατάσταση του από ένα Σύμφωνο βιώσιμης ανάπτυξης, κοινωνικής προστασίας και απασχόλησης. Και δεύτερον, την επιβολή πολιτικού ελέγχου στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Στο ερώτημα «που θα βρείτε τα χρήματα για μια τέτοια κοινωνική πολιτική»:

Η απάντηση η δική μας σ’ αυτό το ερώτημα είναι, ότι σ’ αυτή τη χώρα, δόξα τω Θεώ, παράγεται πολύς πλούτος. Το ζήτημα είναι πώς κατανέμεται αυτός ο πλούτος. Μιλάμε λοιπόν για την ανάγκη αναδιανομής του παραγόμενου πλούτου, μέσα από ένα δίκαιο, απλό και αναλογικό φορολογικό σύστημα.

Μιλάμε επίσης για την ανάγκη εξοικονόμησης πόρων από την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, από τη μείωση των υπέρογκων στρατιωτικών δαπανών, από την καταπολέμηση της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος.

Και τρίτον, μιλάμε για τη δημιουργία νέου πλούτου μέσα από την αύξηση της απασχόλησης, την παραγωγική ανασυγκρότηση της οικονομίας και την ανάπτυξη της σε νέους τομείς της παραγωγής και των υπηρεσιών.