Το ειδικό χωροταξικό πλαίσιο του τουρισμού

Στο Ν. 2742/99 για το χωροταξικό σχεδιασμό περιγράφονται με σαφήνεια τα διάφορα επίπεδα σχεδιασμού με ιεραρχική σχέση έτσι ώστε κάθε φορά το υποκείμενο επίπεδο να εναρμονίζεται με το αμέσως υπερκείμενο.

Για δεύτερη φορά τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση προχώρησε σε εκπόνηση μελετών χωροταξικού σχεδιασμού και συγκεκριμένα των Ειδικών Πλαισίων για τις ΑΠΕ, για τον Τουρισμό, για τη Βιομηχανία, για τον Παράκτιο και για τον Ορεινό χώρο χωρίς να εξασφαλίζει τη συμβατότητά τους με Εθνικό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης το οποίο ήδη έχει ψηφιστεί στη Βουλή.
Το θέμα δεν είναι τυπικό αφού μόνο ένα Εθνικό Πλαίσιο, που ψηφίζεται από τη Βουλή και ελέγχεται συνταγματικά, μπορεί, θέτοντας εθνικούς στρατηγικούς στόχους για βιώσιμη ανάπτυξη και κοινωνική ευημερία, να λειτουργήσει ως βάση τόσο για το βάρος που μπορεί και πρέπει να έχει ο επί μέρους σχεδιασμός που το κάθε Ειδικό Πλαίσιο υπηρετεί, όσο και τη διασύνδεση των στόχων και των πολιτικών που το καθένα από τα Ειδικά Πλαίσια προάγει.

Ειδικά το Σχεδιο ΚΥΑ για το Ειδικό Πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού για τον Τουρισμό, υπερβαίνοντας τα όρια ενός Τομεακού Πλαισίου αναγορεύει την πολιτική για την τουριστική ανάπτυξη σε νέα «εθνική ιδέα» για τη χώρα, σε βάρος άλλων τομέων σχεδιασμού, άλλων τομέων της οικονομίας, και της προστασίας του περιβάλλοντος. Παρεμβαίνει, επίσης, στην υφιστάμενη νομοθεσία για τους όρους εγκατάστασης τουριστικών μονάδων, κατευθύνοντας την αγορά ακινήτων, δημιουργώντας τετελεσμένα και όρους άσκησης νέων πιέσεων, ενώ, βάσει του Ν. 2742/99, αποτελεί ένα πλαίσιο κατευθύνσεων και δεν καθορίζει χρήσεις γης .
Ειδικότερα:
• Αγνοεί προκλητικά διαβούλευση δεκαετίας στην Ε.Ε. για την ολοκληρωμένη διαχείριση των ακτών, στην οποία μετείχε και η χώρα μας, με υποχρέωση εναρμόνισης των κρατών μελών, τη στιγμή που εκπονείται Ειδικό Πλαίσιο για τον Παράκτιο χώρο, επιτρέποντας δόμηση στα 50 έως 100 μέτρα από τον αιγιαλό, παρά το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή στις χώρες της Ε.Ε. γίνονται μελέτες και εγκρίνονται χρηματοδοτήσεις για αποκατάσταση του παράκτιου χώρου από την επιβάρυνση που έχει υποστεί.
• Περιλαμβάνει προβλέψεις που αφορούν στη χωροθέτηση της βιομηχανίας, παρά το γεγονός ότι παράλληλα εκπονείται Ειδικό Πλαίσιο για τη Βιομηχανία περιορίζοντας τις υποδομές με μόνο κριτήριο την απρόσκοπτη τουριστική ανάπτυξη και όχι σε σχέση με τις ανάγκες της ανάπτυξης της ίδιας της βιομηχανίας, ούτε και τις ανάγκες ποιότητας του δομημένου περιβάλλοντος.
• Παρεμβαίνει ακόμα και στα δίκτυα μεταφορών, υποδομές των οποίων ιεραρχεί αυθαίρετα.
• Ναρκοθετεί όλο τον υποκείμενο σχεδιασμό, τα πρόσφατα θεσμοθετημένα Περιφερειακά Πλαίσια και εκατοντάδες εκπονούμενα ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ που χρηματοδοτούνται από το Γ΄ ΚΠΣ, ελέω εντυπώσεων, προσδοκιών και άτυπων πολιτικών εντολών που αποσκοπούν στην άμεση τροποποίησή τους έτσι ώστε να «προλάβουν» να συμπεριλάβουν όρους που το Ειδικό Πλαίσιο θέτει, πολλοί από τους οποίους δεν είναι καν γνωστό αν θα συμπεριληφθούν στην τελική μορφή που θα θεσμοθετηθεί και πότε η διαδικασία αυτή θα ολοκληρωθεί.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ REAL ESTATE
• Προωθεί την εγκατάσταση μεγάλων τουριστικών επενδύσεων όχι μόνο σε προστατευόμενες περιοχές σε βάρος των φυσικών πόρων αλλά και σε γη υψηλής παραγωγικότητας, σε βάρος της πολιτικής ανάπτυξης της αγροτικής οικονομίας,
• Προσφέρει φθηνή γη, στις προστατευόμενες περιοχές και την ύπαιθρο στις ίδιες αυτές μεγάλες επενδύσεις μαζί με άλλα κίνητρα δόμησης που φθάνουν στο τετραπλάσιο των πυκνοτήτων με τις οποίες μπορούν να οικοδομούν οι πολίτες, και χωροθετεί την τουριστική ανάπτυξη όχι σε περιοχές οικιστικής ανάπτυξης αλλά στην εκτός σχεδίου δόμηση, χωρίς κανένα όριο.
• Παρεμβαίνει στην ουσία της οικιστικής ανάπτυξης γενικεύοντας και «βελτιώνοντας» σε κατεύθυνση μεγαλύτερης εκμετάλλευσης ένα παράλληλο μη ελεγχόμενο σύστημα ιδιωτικής πολεοδόμησης που, με το όνομα της τουριστικής επένδυσης, που δεν περιλαμβάνεται στα στάνταρς του υπολογισμού της οικιστικής ανάπτυξης, θα επιτρέψει την κάλυψη εκτιμώμενης ζήτησης 1.000.000 παραθεριστικών κατοικιών.
• Απέχει από χρήση όρων όπως «κορεσμός», «φέρουσα ικανότητα», «επάρκεια πόρων», «τοπικές ιδιομορφίες» οδηγώντας τη χώρα σε αποτυχημένα πρότυπα μαζικού τουρισμού όπως το ισπανικό που οδήγησε τη χώρα σε κατασπατάληση πόρων, καταστροφές μη αναστρέψιμες, δικαστήρια για πολεοδομικά σκάνδαλα και ελέγχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για όλα τα παραπάνω.

Για όλους αυτούς τους λόγους το παραπάνω σχέδιο θα πρέπει να αποσυρθεί και άμεσα να ξεκινήσει η συζήτηση για ένα νέο σχέδιο με βάση τις προτάσεις των φορέων.