Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Καθοριστική επίδραση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης στην εικόνα της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού

Η συμπλήρωση του πρώτου τριμήνου της νέας κυβερνητικής θητείας σηματοδοτεί τη ριζικά νέα φάση, στην οποία έχει εισέλθει μετά τις πρόσφατες εκλογές, η πολιτική σκηνή της χώρας. Είναι προφανές, ότι η πολιτική σύγκρουση για το ασφαλιστικό αποδεικνύεται ιδιαίτερα σημαντική, ενώ η κοινωνική της απήχηση ιδιαίτερα διευρυμένη. Για τούτο, η απεργία της 12ης Δεκεμβρίου αποτέλεσε την πρώτη ένδειξη. Με βάση το Βαρόμετρο της Public Issue για το Δεκέμβριο, υπολογίσθηκε ότι το συνολικό ποσοστό συμμετοχής στην απεργία (πολλαπλάσιο από το αντίστοιχο της συμμετοχής στις συγκεντρώσεις) προσέγγισε το 30% του εκλογικού σώματος, ποσοστό που, πιθανότατα, αντιστοιχεί σε περισσότερα από 2.500.000 άτομα. Αριθμός ιδιαίτερα σημαντικός, αν συνυπολογισθεί το γεγονός, ότι με βάση τις έρευνες κοινής γνώμης, το ποσοστό εν γένει συνδικαλιστικής συμμετοχής στην Ελλάδα κυμαίνεται -στην παρούσα περίοδο- περί το 20%.

Δείτε εδώ την ανάλυση του Γιάννη Μαυρή για το βαρόμετρο Δεκεμβρίου της Public Issue
http://www.electionwatch.gr/index.php/varometro/dec07/

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

« Ήρθαν γι δουλ, να σκλαβώσιν τσ’ λέφτιρ».

Σε μια κατάμεστη αίθουσα του κινηματογράφου ΑΡΙΩΝ, πραγματοποιήθηκε στη Μυτιλήνη τη Πέμπτη 27/12/2007 εκδήλωση μνήμης και τιμής της Επιτροπής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. στο νομό Λέσβου για τα γεγονότα του «Go back» στη Μυτιλήνη τα Χριστούγεννα του 1944.Στην εκδήλωση ήταν παρών και ο Δήμαρχος της πόλης Νάσος Γιακαλής,

Ανοίγοντας την εκδήλωση ο Σωκράτης Μαντζουράνης εκ μέρους της Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε στις μνήμες του από μικρό παιδί από τις αφηγήσεις του πατέρα του, για τα γεγονότα αυτά και τη κινητοποίηση του Λεσβιακού λαού ενάντια στην αποβίβαση των βρετανικών στρατευμάτων στο νησί το Δεκέμβρη του 1994 για να καταλήξει :

«Κάπως έτσι λοιπόν έγιναν τα πράγματα και τα συνοψίζει εύστοχα η λαϊκή Αγιασιώτικη θυμοσοφία : «Ήρθαν γι δουλ, να σκλαβώσιν τσ’ λέφτιρ».
Δεν γίνεται αυτό. Ποτέ οι λαοί δεν επέτρεψαν να γίνει αυτό.
Κι αν κάτι μας προστάζουν και μας διδάσκουν τ’ ασκέρια των αδούλωτων του GO BACK , είναι τούτο :
Ποτέ να μην επιτρέψουμε «οι δουλ’ να σκλαβώσιν τσ’ λεφτιρ», όπου γης.
Αυτό είναι το δικό μας GO BACK που το έχουμε έτσι κι αλλιώς φορτωθεί γιατί είμαστε αυτοί που είμαστε.»

Ο αλησμόνητος «δάσκαλος», ο Απόστολος Αποστόλου, βασικός πρωταγωνιστής στα γεγονότα του GO BACK, και Γραμματέας της Ν.Ε. Λέσβου του ΕΑΜ τότε, σ’ ένα απόσπασμα του βιβλίου του «Σκόρπια από την Αντίσταση», δίνει συνοπτικά και εύστοχα το πολιτικό στίγμα των γεγονότων.

«Έτσι αγωνιζόταν ο λεσβιακός λαός. Ώσπου ήρθε η απελευθέρωση. Έφυγαν οι Γερμανοί, Και κέρδισαν οι άνθρωποι της Λέσβου το ένα από τα δυό, που λαχταρούσαν. Την πολυπόθητη λευτεριά. Καιρός, τώρα, ν’ αρχίσουν τον αγώνα, για να στεριώσει στον κόσμο το άλλο από τα δυο ιδανικά τους. Η δικαιοσύνη.
Και πήγαιναν καλά. Ένας καινούργιος άνεμος άρχισε να πνέει πάνω στο νησί. Οι αναγεννητικές δυνάμεις φούντωσαν. Η τάξη αποκαταστάθηκε. Η αλληλεγγύη ανάμεσα στους ανθρώπους εδραιώθηκε. Ένας καινούριος τύπος πολίτη άρχισε να δημιουργείται.
Μα ήρθαν οι Εγγλέζοι στη Χώρα μας κι’ ο ουρανός σκοτείνιασε. Τόλμησαν να στείλουν τα καράβια τους και στη Λέσβο, για να υποτάξουν το νησί. Μα η Λέσβος ολόκληρη ξεσηκώθηκε. Κατέβηκαν οι χωριάτες από την Ύπαιθρο κι’ ενώθηκαν με τους πρωτευουσιάνους. Έδωσαν οι Λέσβιοι τη μάχη μες τους Εγγλέζους και κέρδισαν. Έδιωξαν τους Εγγλέζους.
Μα τι το όφελος ;
Σε άλλο χώρο κρίθηκε ο αγώνας. Στην ηπειρωτική Ελλάδα. Στην Αθήνα. Κι εκεί κέρδισαν τη μάχη οι Εγγλέζοι. Κι επέβαλαν στη χώρα μας την παλιά τάξη πραγμάτων. Γύρισαν ξανά οι βασιλιάδες κι όλος ο φθαρμένος κόσμος της Αντίδρασης. Σπολλάτη μας ! Καλά τα καταφέραμε. »

Στη συνέχεια προβλήθηκε ένα δεκάλεπτο βίντεο με φωτογραφίες και τραγούδια της εποχής και έγινε εξιστόρηση των γεγονότων της 4ηήμερης κινητοποίησης του Λεσβιακού λαού ενάντια στους Εγγλέζους, που κατέληξε με την αποχώρηση των αυτοκρατορικών στρατευμάτων απ’ το νησί στις αρχές του 1945, χωρίς τελικά να καταφέρουν να αποβιβαστούν στη Λέσβο.



Στιγμιότυπα από την εκδήλωση

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Με αφορμή την οικοδόμηση του οικοπέδου του διατηρητέου Μουζάλα

Μια τοποθέτηση για την κατάσταση της πόλης ...

Ηρακλής Πιτσιλαδής & Μερόπη Φράγκου, Αρχιτέκτονες

Η δημόσια κατάθεση της άποψης είναι ορισμένες φορές οφειλή και πιστεύουμε ότι μια τέτοια κατάθεση πρέπει να κάνουμε σήμερα με αφορμή την οικοδόμηση του οικοπέδου του «διατηρητέου Μουζάλα».
Το βασικό ερώτημα, που τίθεται σαν αφετηρία για κάθε συζήτηση, είναι αν η συγκεκριμένη οικοδόμηση έχει αρνητικές συνέπειες για την πόλη και τι είδους.
Και η απάντησή μας είναι καταφατική για τους εξής δύο λόγους:
Ι. Αλλοιώνεται η φυσιογνωμία μιας περιοχής εξαιρετικά χαρακτηριστικής και από άποψη κρισιμότητας της θέσης μέσα στον πολεοδομικό ιστό, αλλά και από άποψη συγκέντρωσης αποτυπωμάτων από διάφορες περιόδους του παρελθόντος.
Αναφερόμαστε στα δύο οικοδομικά τετράγωνα ένθεν και ένθεν της οδού 8ης Νοεμβρίου, τα οποία επηρεάζονται από την παρουσία του διατηρητέου και μπορούν να διακριθούν αντιληπτικά σαν μικρή πολεοδομική ενότητα με σχετική ομοιογένεια, οριοθετημένη φυσιογνωμικά από τον περίγυρο. Μπορεί κάποιοι να έχουν αντίρρηση για την ακτίνα επιρροής, κανείς όμως δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι η διατήρηση σταματάει στις εξωτερικές επιφάνειες του διατηρητέου.
Το ιδανικό περιβάλλον για το διατηρητέο, κατά την άποψη μας ήταν η μέχρι πρότινος υφιστάμενη υψηλή βλάστηση, -που σαν μέρος της βλάστησης της περιοχής έπαιζε καθοριστικό ρόλο στη φυσιογνωμία της-, και είχε επιλεγεί από τους αρχικούς ιδιοκτήτες σαν άμεσο περιβάλλον της κατοικίας τους.
ΙΙ. Δεύτερος και σπουδαιότερος λόγος είναι η τραγική επιβάρυνση των πλέον επιβαρημένων ήδη περιοχών της πόλης.
Δώδεκα μαιζονέτες πόσους κατοίκους φέρουν ; Τριάντα; Σαράντα; Αν προσθέσουμε και τους γείτονες κατοίκους, των νέων και υπό κατασκευή κτισμάτων στο οικοδομικό τετράγωνο, δεν έχουμε ένα μικρό χωριό; Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, εκτός από τον ιδιωτικό τους χώρο, δεν έχουν ανάγκη και δεν καταναλώνουν δημόσιο χώρο; Δε θα έχουν αυτοκίνητα; Πού θα ψωνίζουν; Ποιες διαδρομές θα κάνουν;
Μιλάμε δε για μία περιοχή που βρίσκεται σε επαφή με το επιβατικό λιμάνι του νησιού, με την περιοχή του κάστρου και της πλάζ, και με τις περιοχές συγκέντρωσης των περισσότερων υπηρεσιών σε επίπεδο νησιού, νομού και περιφέρειας. Η καθημερινή απελπισμένη αναζήτηση χώρου στάθμευσης, από εκείνους που συναλλάσσονται ή κατοικούν στην περιοχή, είναι μόνο μία έκφανση του πολεοδομικού προβλήματος, που επιδεινώνεται με τέτοιου είδους ανεγέρσεις.
Στο βαθμό που οι απόψεις αυτές είναι σωστές, γεννιούνται τα ερωτήματα που πλησιάζουν περισσότερο στην ουσία του προβλήματος και ζητούν απαντήσεις που να οδηγούν σε συμπεράσματα που θα φωτίσουν λύσεις. Ποιος φταίει; Σε τι φταίει και τι πρέπει να κάνουμε;
Φταίει ο ιδιοκτήτης; Ο ιδιοκτήτης θέλει να αξιοποιήσει την περιουσία του στο βαθμό που το επιτρέπουν οι νόμοι και οι επιτροπές και θα κάνει ότι μπορεί γι αυτό. Αυτό θα έκανε σχεδόν κάθε ιδιοκτήτης.
Φταίνε οι νόμοι ή οι επιτροπές; Και τα δύο.
Οι αποφάσεις των επιτροπών είναι ιδιόμορφες συνθέσεις προσωπικών απόψεων που διαμορφώνονται βάσει καθορισμένων κριτηρίων, από τα οποία πολύ συχνά απουσιάζουν κριτήρια που δεν θα έπρεπε να λείπουν.
Η πολεοδομική νομοθεσία, επίσης, σε συνδυασμό με την πολιτική βούληση των αιρετών και τις δυνατότητες των υπηρεσιών τους που την εφαρμόζουν είναι το δίδυμο που σκοτώνει. Σκοτώνει το περιβάλλον και την ποιότητα ζωής στις πόλεις και την ύπαιθρο.
Ένα παράδειγμα : Τα διατηρητέα.
Με την κήρυξη ενός αξιόλογου κτίσματος σαν «διατηρητέου», η πολιτεία δηλώνει ότι θεωρεί το κτίσμα πολιτιστική κληρονομιά του τόπου και της κοινωνίας αφαιρεί από τον ιδιοκτήτη του ορισμένα δικαιώματα στη διαχείριση του περιουσιακού του στοιχείου.
Η αφαίρεση αυτών των δικαιωμάτων πρέπει σύμφωνα με την τρέχουσα ηθική της ισονομίας και της δημοκρατίας να ισοσταθμιστεί με την παροχή κάποιων ανταλλαγμάτων από την πολιτεία. Και στο σημείο αυτό ο νομοθέτης, θεωρώντας τη δυνατότητα δόμησης σαν το ουσιαστικότερο από τα δικαιώματα που θίγονται, εφευρίσκει το δικαίωμα μεταφοράς –και πώλησης- του συντελεστή δόμησης του βαρυνόμενου ακινήτου. Για την εφαρμογή αυτής της ανταπόδοσης νομοθετήθηκε η μεταφορά του συντελεστή δόμησης. Αυτά το 1979. Μετά από μια εικοσαετία τροποποιήσεων και απενεργοποιήσεων του αρχικού νόμου η πολιτεία κατέληξε σ’ ένα νέο νόμο, που ισχύει από το 2002 και σύμφωνα με τον οποίο, για να εφαρμοστεί η μεταφορά του Σ.Δ. πρέπει να έχει καθοριστεί «Ζώνη Υποδοχής Συντελεστή» μέσα σε πόλη της ίδιας περιφέρειας…Τώρα αν θα γίνει ποτέ η απαιτούμενη μελέτη για να βρεθεί και να χαρακτηρισθεί μια περιοχή σαν «ζώνη υποδοχής συντελεστή», είναι κάτι που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί, αφού πρέπει να προηγηθούν η θεσμοθέτηση του νέου Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, η ολοκλήρωση και έγκριση πολεοδομικών μελετών σε κατάλληλες περιοχές και φυσικά η πολιτική βούληση και η προαναφερθείσα μελέτη.
Πιστεύουμε ότι φωτίσαμε σ’ ένα βαθμό κάποιες ενδιαφέρουσες πτυχές του θέματος και ελπίζουμε ότι μεταδώσαμε λίγο από το άγχος μας για το μέλλον της πόλης και την ποιότητα ζωής μέσα σ’ αυτήν. Υπάρχουν όμως και άλλες οπτικές γωνίες για μια σφαιρική θεώρηση του θέματος, που δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε αν θέλουμε να κατανοήσουμε τη φύση του και να δούμε αν μπορούμε να χαράξουμε μια αποτελεσματική πορεία για τη βελτίωση των πραγμάτων.
Ας μιλήσουμε για μια ακόμα πτυχή των προβλημάτων μας.
Η πιο σημαντικές γραμμές στο χάρτη της πόλης είναι αυτές που χωρίζουν τους ιδιωτικούς από τους δημόσιους χώρους. Οι γραμμές αυτές μετατίθενται και είναι σωστό να μετατίθενται όταν οι εξελίξεις στις συνθήκες ζωής επιβάλουν νέες σχέσεις μεταξύ ιδιωτικών και δημόσιων χώρων.
Ο δημόσιος χώρος είναι η αναπνοή και η υπόσταση της πόλης. Είναι ο χώρος για να κυκλοφορήσουμε, για να συναντηθούμε, για να ανταλλάξουμε, για να γνωρίσουμε το περιβάλλον μας και για να λειτουργήσουμε σαν όντα κοινωνικά και σαν πολίτες. Τώρα το να αυξάνονται οι πυκνότητες των κατοίκων και των συναλλασσομένων, όπως και οι ανάγκες τους και ταυτόχρονα να συρρικνώνεται ασφυκτικά ο δημόσιος χώρος είναι μάλλον ένα παθολογικό φαινόμενο της σημερινής κοινωνίας μας.
Κάθε αυτοκίνητο σταματημένο σε δημόσιο χώρο καταλαμβάνει δέκα περίπου τετραγωνικά και ένα αυτοκίνητο εν κινήσει πολύ περισσότερα. Οι νέες οικοδομές στο κέντρο της πόλης, περιέργως δεν υποχρεώνονται από το νόμο να περιλαμβάνουν ιδιωτικούς χώρους στάθμευσης. Τα πεζοδρόμια που νοικιάζονται στους παρόδιους καταστηματάρχες είναι δημόσιοι χώροι που μετατρέπονται σε ιδιωτικούς. Τα περίπτερα που μετατρέπονται σε μικρά σουπερμάρκετ οικειοποιούνται δημόσιο χώρο.
Και ενώ ο δημόσιος χώρος εξαντλείται και η ανεπάρκεια του κάνει τη ζωή στην πόλη ασφυκτική, κανείς δεν δέχεται να απαλλοτριωθεί τμήμα από την ιδιοκτησία του και να γίνει δημόσιο. Θα ολοκληρώσουμε με ένα σχετικό παράδειγμα.
Οι κυκλοφοριακές μελέτες όσο σωστές ρυθμίσεις και να προτείνουν, ελάχιστα και πολύ προσωρινά βελτιώνουν το κυκλοφοριακό αν δεν προστεθεί χώρος που να βελτιώνει τη σχέση κυκλοφορούντων οχημάτων και χώρου που διατίθεται γι’ αυτή τη λειτουργία.
Με τη δημιουργία των οδικών παρακάμψεων του κέντρου, προστίθεται αρκετός και λειτουργικός δημόσιος χώρος στην πόλη. Κάποιοι ιδιοκτήτες όμως, που θεωρούν ότι θίγονται τα συμφέροντα τους, συνασπίζονται και φωνασκούν. Ίσως έχουν κι ‘αυτοί κάποιο δίκιο στο θέμα της συναλλαγής με την πολιτεία. Η πόλη όμως δεν έχει φωνή και οι αιρετοί μάλλον δεν κατανοούν τη σημασία του έργου ή λογαριάζουν το εκλογικό κόστος και παραγκωνίζουν το θέμα.
Εκτός αν η πόλη αποκτήσει φωνή και αρχίζει κι’ αυτή να φωνάζει. Να φωνάζει για τα συμφέροντα της. Τα συλλογικά μας συμφέροντα δηλαδή.



(άρθρο στο «Εμπρός», 20 -11 - 2004 )

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Ετσι όπως τα κάνατε, στολίστε τα κιόλας...

Η νεολαία Συνασπισμού Μυτιλήνης τοποθέτησε δίπλα στα φωταγωγημένα δέντρα του δήμου ένα "καμμενο" που με τις χαρακτηριστικές ταμπελίτσες πληροφορούσε τους περαστικούς ότι βρισκόταν εκεί σαν μια μικρή υπενθύμιση για το οικολογικό έγκλημα που διαπράχτηκε στην Ελλάδα τον Σεπτέμβη...

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Έδιου, βρε διμόνι θα κάτσου, πά στα μπλόκια μι τ ’ ασκέρ

Μυτιλήνη Χριστούγεννα ’ 44
63 χρόνια από το Go Back !

Βίντεο της επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ στην Λέσβο για τα 63 χρόνια από το go back...

Εκδήλωση μνήμης θα πραγματοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ για τα 63 χρόνια από τον Δεκέμβρη του 44 (go back). Η εκδήλωση θα γίνει στις 27 του Δεκέμβρη, στις 6 ή ώρα το απόγευμα στον κινηματογράφο Αρίων. Tο πρόγραμμα της θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Παγκόσμια κρίση ή κραχ;

Στη χώρα μας διεξάγεται πολύ περιορισμένη συζήτηση για την παγκόσμια κρίση, που εισέρχεται σε μια πρωτόγνωρη φάση όξυνσης. Ίσως ο λόγος να είναι ότι η κρίση δεν επηρεάζει έντονα την Ελλάδα, καθώς για συγκυριακούς λόγους στην οικονομία της χώρας υπάρχει υψηλή ρευστότητα, που οφείλεται στο ξεπούλημα δημόσιων και ιδιωτικών ομίλων στο διεθνές μονοπωλιακό κεφάλαιο. Η πλουτοκρατία «τη γλιτώνει» αλλά τα λαϊκά στρώματα υφίστανται μια άνευ προηγουμένου αφαίμαξη. Την ίδια στιγμή τα τύμπανα του πολέμου ηχούν και στη Μέση Ανατολή και στα Βαλκάνια. Ο πόλεμος –το πιο αποτελεσματικό γιατρικό της κρίσης- απειλεί να οδηγήσει σε μια εξίσου πρωτόγνωρη περιπέτεια τον πλανήτη.

Συχνά τα μεγάλα όνειρα καταλήγουν σε εφιάλτες. Ένα-ένα όλα τα ιερά τέρατα του διεθνούς τραπεζικού συστήματος (Merrill Lynch, Goldman Sachs, Morgan Stanley, UBS, Bank of America, HSBC, Deutsche Bank κλπ) ανακοινώνουν αυτή την περίοδο ζημιές δεκάδων δισ. δολαρίων με αφορμή την κατάρρευση των σύνθετων τίτλων που είχαν αποκτήσει με βάση τα επισφαλή ενυπόθηκα στεγαστικά δάνεια της subprime αγοράς των HΠA. Στο γνωστό «κραχ» του 1929 οι τραπεζίτες πήδαγαν από τα παράθυρα του 8ου και 9ου ορόφου των πολυτελών γραφείων τους. Σήμερα οι διοικητές των μεγάλων πολυεθνικών τραπεζών, προς το παρόν, διασύρονται και πετάγονται κλοτσηδόν από τις θέσεις τους!

Tην ίδια ώρα το δολάριο γνωρίζει μια ταπεινωτική κούρσα υποτίμησης που θυμίζει τριτοκοσμικό νόμισμα και έχει αποτέλεσμα το ευρώ να προσεγγίζει, πλέον, το 1,5 δολάριο, ενώ κάποιοι «ευφάνταστοι» ψιθυρίζουν ότι σε λίγο δεν αποκλείεται να φτάσουμε το ευρώ να αντιστοιχεί στα δύο δολάρια! Αν οποιαδήποτε άλλη χώρα γνώριζε μια τέτοια φρενήρη υποτίμηση του νομίσματός της, θα μιλάγαμε για οικονομική κατάρρευση. Tαυτόχρονα το πετρέλαιο τρέχει ολοταχώς προς τα 100 δολάρια, ενώ η ανοδική πορεία του χρυσού, ύστατο καταφύγιο στις κρίσεις, σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Σε έναν τέτοιο κόσμο που βλέπει με φόβο το αύριο, ο μόνος περιχαρής είναι ο κ. Γ. Aλογοσκούφης, που κάνει ασκήσεις ισοσκελισμένων προϋπολογισμών και ζωγραφίζει ειδυλλιακές αναπτυξιακές εικόνες για μια χώρα που ανά πάσα στιγμή μπορεί να περιπέσει στη δίνη της ύφεσης!

H χρηματοπιστωτική κρίση

O Φράνσις Φουκουγιάμα σε πρόσφατο άρθρο του στο «American Interest», αντικρίζοντας το θλιβερό θέαμα της αμερικανικής πολιτικής και της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής ψευδο-παγκοσμιοποίησης, έφθασε να ομολογήσει ότι διέπραξε σφάλμα όταν, πριν από είκοσι χρόνια, έγραφε το πολυσυζητημένο βιβλίο του «Tο τέλος της Iστορίας». Aν ο προφήτης του «μονόδρομου» καταλήγει σήμερα σε ένα τέτοιο δραματικό αυτομαστίγωμα, κάτι δεν πάει καθόλου καλά στο κυρίαρχο παγκόσμιο σύστημα. Πράγματι, πέρα από τη βαθιά κρίση της αμερικανικής πολιτικοστρατιωτικής επικυριαρχίας, ο κόσμος γνωρίζει μια άλλη, σοβαρότερη, διπλή κρίση: μια κρίση χρηματοπιστωτική με επίκεντρο τις HΠA και μια δραματική νομισματική κρίση! Θυμίζω, μόνο, ότι η χρηματοπιστωτική κρίση με αφορμή τα επισφαλή στεγαστικά δάνεια στις HΠA ξεκίνησε στα τέλη του περασμένου Iούλη και οδηγούσε τα πράγματα σε παγκόσμιο χρηματιστηριακό κραχ. Aν η κατάρρευση προς στιγμήν αποφεύχθηκε, ήταν γιατί η αμερικανική Kεντρική Tράπεζα εξαναγκάστηκε να μειώσει άρον-άρον τα επιτόκιά της, ενώ όλες μαζί, συντονισμένα, οι κεντρικές τράπεζες των ανεπτυγμένων χωρών, με μεθόδους που ελέγχονται, προέβησαν σε ενέσεις ρευστότητας εκατοντάδων δισ. ευρώ για να συγκρατήσουν μια αλματώδη αύξηση των επιτοκίων και την παγκόσμια ύφεση. H θεραπεία, όμως, ήταν εντελώς παροδική αφού η κρίση ανακόπηκε, για να ξεσπάσει, στη συνέχεια, με ακόμα μεγαλύτερη έκταση και διάρκεια ώς τις μέρες μας. H Deutsche Bank έκανε λόγο πρόσφατα για ζημιές των διεθνών τραπεζών που φτάνουν τα 400 δισ. δολάρια, ενώ λίγες μέρες αργότερα η UBS αναβίβαζε τις ζημιές σε 500 δισ. δολάρια, την ώρα που τα καταρρέοντα επισφαλή στεγαστικά δάνεια των HΠA φτάνουν τα 1,2 τρισ. δολάρια. Mιλάμε για ιλιγγιώδη ποσά, σαφώς υποεκτιμημένα, τα οποία μπορεί να κλονίσουν όλη την παγκόσμια αγορά των σύνθετων δομημένων και παράγωγων προϊόντων που ανέρχεται στο αστρονομικό ύψος των 400 τρισ. δολαρίων (περίπου οκτώ φορές το παγκόσμιο AEΠ!). O απερχόμενος πρόεδρος του ΔNT κ. Pάτο, με αφορμή τη χρηματοπιστωτική κρίση, μίλησε για επερχόμενη παγκόσμια ύφεση και ο Aυστραλός υπουργός Oικονομίας για οικονομικό «τσουνάμι» που θα σαρώσει την παγκόσμια οικονομία. O πρόεδρος του μεγάλου αμερικανικού ομίλου private equity «Blackstone» κ. Tony James δεν άφησε καμία αμφιβολία ομολογώντας ότι «η στεγαστική μαύρη τρύπα είναι ό,τι χειρότερο έχουμε δει. Eίναι πιο βαθιά, πιο σκοτεινή, πιο τρομακτική απ’ όσο νομίζουμε. Oι τράπεζες δεν έχουν καθαρή εικόνα πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση και η εμπιστοσύνη είναι χαμηλή». H Morgan Stanley, προς το παρόν, προτείνει, κατά πρωτοφανή τρόπο, ρευστοποιήσεις μετοχών (!) και προβλέπει οικονομική ύφεση στις HΠA (!) διερωτώμενη αφελώς αν αυτή θα επηρεάσει την παγκόσμια οικονομία! Tαυτόχρονα, η τρελή καθοδική πορεία του δολαρίου (και η περίεργη άνοδος του γεν) προκαλεί μια βαθιά νομισματική κρίση και πρωτοφανή κρίση στο διεθνές εμπόριο και τις διεθνείς συναλλαγές, ενώ κλονίζει την παγκόσμια ηγεμονική θέση του δολαρίου, θεμελίου της αμερικανικής επικυριαρχίας. Aς μην ξεχνάμε ότι μια από τις βασικές αιτίες του πολέμου στο Iράκ ήταν η απόφαση του Σαντάμ να εγκαταλείψει το δολάριο στις συναλλαγές στο πετρέλαιο. Γι’ αυτό, άλλωστε, η άσφαιρη, προς το παρόν, απειλή του Kινέζου αξιωματούχου για μερική αντικατάσταση του δολαρίου στα αποθεματικά της χώρας προκάλεσε ρίγη ανησυχίας στην Oυάσιγκτον. Γιατί άλλο ο πόλεμος στο Iράκ και πολύ διαφορετικό πράγμα ο πόλεμος κατά της Kίνας! Άλλωστε, όπως διέρρευσε στον διεθνή Τύπο, στην πρόσφατη Σύνοδο των Aμερικανών τραπεζιτών, όπου απεφασίσθη η νέα μείωση των αμερικάνικων επιτοκίων και η νέα ένεση με 41 δισ. δολάρια στις τράπεζες, ένα από τα ενδεχόμενα που τέθηκαν στο τραπέζι, ήταν η επίθεση στο Iράν ως αντίδοτο στην οικονομική κρίση. O πόλεμος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να τον αποφασίζουν οι πολιτικοί. Oι τραπεζίτες έχουν τον πρώτο λόγο! O ελληνικός εφιάλτης!

Aν όλα τα παραπάνω γράφονταν και λέγονταν πριν από μερικά χρόνια από κάποιους αμετανόητους αντιπάλους του καπιταλισμού, θα θεωρούνταν μυθεύματα νοσηρής φαντασίας νοσταλγών. Tώρα, όμως, οι διαπιστώσεις της κρίσης και εν μέρει οι αιτίες της λέγονται από τους στυλοβάτες του συστήματος. Eίναι ο κ. Bernanke, πρόεδρος της αμερικανικής Kεντρικής Tράπεζας, ο οποίος προβλέπει έξαρση του πληθωρισμού και ύφεση στις HΠA, ενώ ο απελθών πρόεδρος κ. Γκρίνσπαν προβλέπει ακόμα χειρότερες εξελίξεις. Eίναι, επίσης, ο κ. P. Morici, γκουρού των οικονομικών προβλέψεων στις HΠA, που υπερακοντίζει, χαρακτηρίζοντας «αφελείς» τους κ.κ. Bernanke και Paulson (υπ. Oικονομίας των HΠA) και τους τραπεζίτες-μάνατζερ ότι «δεν έχουν αίσθηση της ντροπής και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να κερδίζουν 40 εκατομμύρια δολάρια τον χρόνο γεμίζοντας την αγορά και το μυαλό του μέσου Aμερικανού με ψέματα». Tο τραγικό είναι ότι ο ίδιος, εξίσου αφελώς, προτείνει ως διέξοδο στην επερχόμενη κρίση τον εμπορικό πόλεμο με την Kίνα για την ανατίμηση του γουάν, αγνοώντας ότι χάρη στην ανάπτυξη της Kίνας (και της Iνδίας) διασώζεται το ναυάγιο του διεθνούς οικονομικού συστήματος! Δεν ξέρω αν θα συνεχιστεί η κάθοδος του δολαρίου στην άβυσσο, ούτε αν η κερδοσκοπία θα ωθήσει το πετρέλαιο πάνω από τα 100 δολάρια, τη στιγμή που εξορύσσεται στο Kιρκούκ με δύο δολάρια το βαρέλι, στην καλύτερη ποιότητά του! Δεν ξέρω, επίσης, αν τα μεγάλα σημερινά προβλήματα οδηγήσουν άμεσα σε γενικευμένη παγκόσμια οικονομική κρίση ή και «κραχ». Tο βέβαιο είναι ότι, αν η καπιταλιστική κρίση αποφευχθεί τελικά το επόμενο διάστημα, θα είναι για να ξεσπάσει αργότερα με μεγαλύτερη ακόμα ένταση, που θα κάνει την κρίση του ‘29 να ωχριά μπροστά της. Όπως είναι βέβαιο ότι η νεοφιλελεύθερη Eλλάδα, η οποία έχει παραδοθεί στα κερδοσκοπικά funds, εκποιείται στα εγχώρια και πολυεθνικά συμφέροντα, με τις τράπεζες σε έναν ασύδοτο ρόλο και με το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών της να διεκδικεί τα πρωτεία στον κόσμο, οδηγείται στην ύφεση, η οποία μπορεί να ξεκινήσει σταδιακά από το 2008. Άλλωστε η ανάπτυξη στο τρίτο τρίμηνο του 2007 έπεσε στο 3,6% και το μέλλον δεν προβλέπεται καθόλου ευοίωνο, ενώ μια ύφεση για την Eλλάδα θα είναι ένας πραγματικός εφιάλτης! Ως συνήθως οι «μονόδρομοι» καταλήγουν σε αδιέξοδα. Oι παλιές «καλές μέρες» του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού ανήκουν στο παρελθόν και μάλλον οριστικά. Nέα κατάσταση, νέα καθήκοντα, όπως λέει μια παλιά ρήση! Πρώτ’ απ’ όλα για την αριστερά!

Του Παναγιώτη Λαφαζάνη, μέλος της Π.Γ. του ΣYN, βουλευτή του ΣYPIZA στη B΄ Πειραιά

Tο παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στην «Aυγή» στις 25/11/2007

Δείτε ένα εκπληκτικό video που εξηγεί γιατί είμαστε σκλάβοι των τραπεζών!


To video είναι στα αγγλικά και αυτό είναι το πρώτο μέρος του.
Το δεύτερο μέρος
Το τρίτο μέρος
Το τέταρτο μέρος
Το πέμπτο μέρος

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Επικίνδυνη μεταφορά ρύπων στη θάλασσα της Λήμνου από την Δ.Ε.Η.

Ερώτηση Θ.Λεβέντη προς τους Υπουργούς Ανάπτυξης και Εμπορίου, ΠΕΧΩΔΕ

Η Δ.Ε.Η. προχωρά στην πιλοτική εγκατάσταση και λειτουργία, στην παραλία Αυλώνας της Μύρινας Λήμνου, συστήματος αποθείωσης των καυσαερίων που εκλύονται από τον τοπικό σταθμό παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Η διαδικασία προβλέπει την χρησιμοποίηση του θαλασσινού νερού για την απορρύπανση των καυσαερίων και θα ολοκληρώνεται με την επιστροφή του νερού στην θάλασσα της παραλίας «Αυλώνας», μίας από τις πιο αξιόλογες, κεντρικές και πολυσύχναστες παραλίες του νησιού.

Παρά τους ισχυρισμούς των κατασκευαστών ότι το νερό θα επιστρέφει καθαρό, ο Νομάρχης Λέσβου υποχρεώθηκε να απαγορεύσει την κολύμβηση και την αλιεία οστρακοειδών σε ακτίνα 200 μέτρων από το σημείο εκβολής, αποδεικνύοντας ότι οι επιπτώσεις στην θάλασσα θα είναι σοβαρές. Η σήμανση και μόνο της παραλίας με προειδοποιητικές και απαγορευτικές πινακίδες θα αποτελέσει ουσιώδη παράγοντα υποβάθμισής της.

Η τοπική κοινωνία έχει θορυβηθεί, φορείς του νησιού και το σωματείο των εργαζομένων στην ΔΕΗ εκφράζουν την απόλυτη αντίθεσή τους και κάτοικοι συγκέντρωσαν μεγάλο αριθμό υπογραφών σε μικρό χρόνο. Το Δημοτικό Συμβούλιο Μύρινας εξέδωσε ομόφωνο ψήφισμα κατά της λειτουργίας της μονάδας αποθείωσης, και προβάλλει το αίτημα της απομάκρυνσης ολόκληρης της μονάδας της Δ.Ε.Η.

Είναι προφανής η ανάγκη να περιοριστούν οι αέριοι ρύποι που προκαλούνται από τους ντηζελοκινητήρες της ΔΕΗ. Πρέπει να αναζητηθούν επιστημονικά επαρκείς λύσεις. Ήδη χρησιμοποιούνται εξελιγμένα καύσιμα που μειώνουν τις επιπτώσεις στο περιβάλλον. Σε καμμία όμως περίπτωση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η χρήση της φύσης ως «φίλτρο» γιατί το μόνο αποτέλεσμα θα είναι η μεταφορά των ρύπων από τον αέρα στην θάλασσα. Για τους νησιώτες που διατηρούν βιωματική και άμεση σχέση με την θάλασσα μια τέτοια ενέργεια αποκτά διαστάσεις εγκλήματος.

Με βάση όλα τα παραπάνω ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

- Προτίθενται να προχωρήσουν, παρά τις αντιδράσεις, στην εγκατάσταση και λειτουργία της μονάδας αποθείωσης καυσαερίων στην θέση Αυλώνας της Λήμνου;

- Με ποια επιστημονικά τεκμηριωμένη και περιβαλλοντικά αποδεκτή λύση προτίθενται να αντιμετωπίσουν την ρύπανση που προκαλούν οι μονάδες παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος της ΔΕΗ στην Λήμνο αλλά και σε όλη τη χώρα και με ποιόν τρόπο η Δ.Ε.Η. θα προχωρήσει στην χρησιμοποίηση εναλλακτικών και φιλικών προς το περιβάλλον μεθόδων για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος;

- Εξετάζεται το ενδεχόμενο της μεταφοράς των εγκαταστάσεων της Δ.Ε.Η. στην Λήμνο, εκτός των κεντρικών σημείων του νησιού;

Ο ερωτών Βουλευτής

Αθανάσιος Λεβέντης

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Πανελλαδική συνάντηση ΣΥΡΙΖΑ

Η 1^η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ θα πραγματοποιηθεί την 1^η και 2 Μαρτίου, στην Αθήνα

Η 1^η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ θα πραγματοποιηθεί την 1^η και 2 Μαρτίου, στην Αθήνα, σύμφωνα με απόφαση της Συντονιστικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

Στόχοι της συνάντησης θα είναι:

Α. Να ενεργοποιηθεί και να συσπειρωθεί όλο το διάχυτο και οργανωμένο δυναμικό που στήριξε το ΣΥΡΙΖΑ και θέλει να βοηθήσει την προσπάθειά του

Β. Να διεξαχθεί μια ουσιαστική πολιτική συζήτηση για τη νέα πολιτική κατάσταση και τα καθήκοντα που απορρέουν από αυτήν και

Γ. Να υπάρξουν κατευθύνσεις και προτάσεις για την παρέμβαση στα ανοικτά και σημαντικά μέτωπα της κοινωνίας.

Επίσης η Συντονιστική Γραμματεία – και για να ενισχύσει την προετοιμασία για την Πανελλαδική Σύσκεψη αλλά και για γενικότερους λόγους αποφάσισε:

· Τη λειτουργία του site του ΣΥΡΙΖΑ με έμφαση και διευκόλυνση του πολιτικού διαλόγου

· Την έκδοση πολιτικού περιοδικού του ΣΥΡΙΖΑ

· Την ολοκλήρωση και δημοσιοποίηση των εισηγήσεων για την Πανελλαδική Συνάντηση, το αργότερο μέχρι τις 20 Δεκέμβρη.

Επίσης, η Συντονιστική Γραμματεία καλεί τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, τους εργαζόμενους και τη νεολαία να μετάσχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη σχετικά με τον Προϋπολογισμό και το Ασφαλιστικό, όπως και στη συζήτηση και τη δράση ενάντια στην επιβολή της νέας Ευρωσυνθήκης και το αίτημα για δημοψήφισμα που θα πρέπει να απορρίψει τη νέα προσπάθεια να επανέλθει αυτή η νέα εκδοχή του Ευρωσυντάγματος.

• Διαβάστε εδώ το πλαίσιο συζήτησης που κατέθεσε η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ

• και εδώ μπορείτε να δείτε ανακοινώσεις της Γραμματείας και τοποθετήσεις από πολιτικές συνιστώσες ή από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ

Εδώ θα βρίσκετε άρθρα προβληματισμού στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και συλλογικά κείμενα των συνιστωσών

Άρθρο προβληματισμού του Δήμου Τσακνιά, μέλους της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ

Πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ 1 και 2 Μαρτίου - Αφετηρία για τη δημιουργική συγκρότησή του

Άρθρο προβληματισμού του Ρούντι Ρινάλντι, μέλους της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ

Ποια είναι τα κρίσιμα στοιχήματα για την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ

Πρόταση της οργάνωσης Κόκκινο για την Πανελλαδική Συνάντηση του ΣΥΡΙΖΑ στις 1 και 2 Μάρτη

Η Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ στις 1 και 2 Μάρτη πρέπει να αποτελέσει ένα σημαντικό πρώτο βήμα για τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικό σχηματισμό, και όχι μια πανηγυρική - επινίκια συνάθροιση στελεχών των συνιστωσών του από το κέντρο και την περιφέρεια. Στο συγκεκριμένο αυτό πρώτο βήμα, το «συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικό σχηματισμό» μπορεί και πρέπει να μεταφραστεί στα εξής:

Για τον ΣΥΡΙΖΑ προέχει η συλλογική λειτουργία

Συνέντευξη με τον Ρούντι Ρινάλντι, συντονιστή της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ και μέλος της Γραμματείας της ΚΟΕ. Τη συνέντευξη πήρε ο Πάνος Λάμπρου για λογαριασμό της εφημερίδας "Εποχή", στις 30 Δεκεμβρίου 2007.

Κείμενο υπογραφών για τον ΣΥΡΙΖΑ ενόψει της Πανελλαδικής του Σύσκεψης το Μάρτιο. Πρόταση για να γίνει η πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ (14-16 Μαρτίου) ουσιαστικό βήμα για τη συγκρότησή του.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΣΥΡΙΖΑ ΛΕΣΒΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν τα κεκτημένα τους στον ασφαλιστικό τομέα.

Σήμερα είναι μια μεγάλη μέρα λαϊκής νίκης. Η κυβέρνηση έχει πάρει το μήνυμα. Αν δεν το πάρει και θέλει παραπέρα σύγκρουση, θα την έχει. Οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να στηρίξουν τα κεκτημένα τους στον ασφαλιστικό τομέα.
Στην Λέσβο είχαμε την μεγαλύτερη συγκέντρωση και πορεία των τελευταίων χρόνων!
Στην συγκέντρωση στην Πλατεία Σαπφούς και στην πορεία που ακολούθησε συμμετείχαν όλοι!
Μόνη θλιβερή παραφωνία το ΠΑΜΕ. Που θεωρεί ότι η εργατική τάξη και το εργατικό κίνημα είναι ιδιοκτησία του. Που θεωρεί ότι κανένας άλλος δεν έχει δικαίωμα να απεργήσει, κανένας άλλος δεν έχει δικαίωμα να διαδηλώνει εάν δεν ταυτίζεται με τις θέσεις του!
Με πρόσχημα την βροχή, αποχώρησε από την πλατεία Σαπφούς. Στον όνομα της «ιδεολογικής καθαρότητας» προσπάθησε να μαντρώσει τους εργαζόμενους στο κτίριο του Εργατικού Κέντρου. Που και αυτό το θεωρεί ιδιοκτησία του!
Για να αποδείξει –σε ποιους άραγε- ότι είναι «μπροστάρης των αγώνων της εργατικής τάξης» έκανε πορεία μόνο του! Για να αναμετρηθεί με ποιόν άραγε; Με την κυβέρνηση και τις πολιτικές της, ή με τους εκατοντάδες εργαζόμενους που διαδήλωναν στην πλατεία Σαπφούς;
Οι εκατοντάδες εργαζόμενοι της Λέσβου που συμμετείχαν στην συγκέντρωση και την πορεία, έστειλαν και στους διασπαστές του ΠΑΜΕ ένα ηχηρό μήνυμα! Ως εδώ! Το εργατικό κίνημα δεν είναι ιδιοκτησία σας!
· Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα που συμμετείχαν μαζικά στην απεργία!
· Χαιρετίζουμε τους εκατοντάδες εργαζόμενους που πήραν μέρος στην συγκέντρωση και την πορεία από την Πλατεία Σαπφούς στο Υπουργείο Αιγαίου!
· Τους καλούμε να εντείνουν ακόμα περισσότερο τον αγώνα τους!
· Τους καλούμε να στείλουν ενωτικό μήνυμα σε κάθε κατεύθυνση ξεπερνώντας τις διασπαστικές τακτικές και να στρέψουν αποκλειστικά το μέτωπο στην κυβερνητική πολιτική, που πρέπει να ανατραπεί!
Κάτω τα χέρια από την κοινωνική ασφάλιση!Ενωμένοι μπορούμε να νικήσουμε!
Μυτιλήνη 13/12/2007
Το γραφείο τύπου του ΣΥΡΙΖΑ ΛΕΣΒΟΥ

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

ΣΤΙΣ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΗ: Όλα τα ρυάκια θα ενωθούν σε ένα μεγάλο ποτάμι

ΣΤΙΣ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Συμμετέχουμε στην απεργία

ΣΤΙΣ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Πλημμυρίζουμε τους δρόμους
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ
ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ
ΤΗΝ AΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ

Συνεχίζεται η καμπάνια του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς για το Ασφαλιστικό με εκδηλώσεις σε όλη την Ελλάδα.

Δείτε εδώ την πρώτη μας αφίσα, το φυλλάδιο και την αναλυτική μπροσούρα με τις θέσεις μας.

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...

Περί (αυτο)διοικητικών και άλλων μεταρρυθμίσεων.

Η δική μας προσέγγιση , ως ανανεωτική ,ριζοσπαστική και οικολογική Αριστερά, εκκινεί από άλλες αφετηρίες και έχει άλλη τελική στόχευση, την «απονέκρωση του κράτους» με την άμεση, στο πλησιέστερο επίπεδο προς τον πολίτη, παροχή υψηλής ποιότητας δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών.

Μετεκλογικά δημοσιεύματα και κυβερνητικές διαρροές συντηρούν τις προεκλογικές πρωθυπουργικές εξαγγελίες για τη «νέα μεγάλη Διοικητική μεταρρύθμιση» (περιφερειακή αυτοδιοίκηση, σύμπτυξη νομαρχιών, μητροπολιτική διακυβέρνηση, Καποδίστριας 2 κλπ) . Νεφελώδεις διακηρύξεις , ασαφείς υπαινιγμοί, αποτελούν το κυβερνητικό σκηνικό , για ένα κομβικό πρόβλημα του πολιτικού μας συστήματος. Μεταρρυθμίσεις στην Αυτοδιοίκηση χωρίς πόρους- με την απόδοση των «υπεξαιρεθέντων» πόρων σε διαρκή λίστα αναμονής, την αντισυνταγματικά, ανεπαρκή χρηματοδότηση των μεταφερομένων αρμοδιοτήτων, το ΘΗΣΕΑ ουσιαστικά ανενεργό, το ΠΔΕ αόρατο- αποτελούν επικοινωνιακό τρυκ και προάγγελο νέας δημοσιονομικής εξοικονόμησης εις βάρος της Αυτοδιοίκησης.

Η δική μας προσέγγιση , ως ανανεωτική ,ριζοσπαστική και οικολογική Αριστερά, εκκινεί από άλλες αφετηρίες και έχει άλλη τελική στόχευση, την «απονέκρωση του κράτους» με την άμεση, στο πλησιέστερο επίπεδο προς τον πολίτη, παροχή υψηλής ποιότητας δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών.

Α. Ζούμε στην εποχή της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου, ιδεολογικής κυριαρχίας της αγοράς, απαξίωσης των παραδοσιακών δομών οργάνωσης της κοινωνίας, ανάδυσης νέων ομάδων εξουσίας και υποκειμένων διαμόρφωσης των διεθνών σχέσεων, με την ενίσχυση υπερεθνικών κέντρων οικονομικής και πολιτικής εξουσίας, την αποδυνάμωση του εθνικού κράτους .

Τα ελπιδοφόρα νέα κινήματα για ειρήνη, εναλλακτικής πορείας και αντίστασης στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, αποτελούν την πρώτη απάντηση της κοινωνίας των πολιτών στη κυριαρχία των αγορών.

Σ’ αυτό το παγκόσμιο πλαίσιο, στην Ε.Ε. οι πόλεις και οι περιφέρειες διαδραματίζουν βαρύνοντα ρόλο στη διαδικασία της Ευρωπαϊκής ενοποίησης. Περιφέρειες και πόλεις, που διαθέτουν ισχυρή συμμετοχική παράδοση, επαρκή θεσμική ικανότητα ,διοικητική και πολιτική, μια ισχυρή κοινωνία των πολιτών, παρουσιάζουν την ισχυρότερη οικονομική ανάπτυξη. Πολύμορφα τοπικά κινήματα ,εκφραστές του συνθήματος «σκέψου οικουμενικά, δράσε τοπικά», έχουν και διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο.

Παρά τα όποια θετικά βήματα έγιναν ,με την ενίσχυση του πρώτου βαθμού Αυτοδιοίκησης, τη μεταρρύθμιση «Καποδίστριας», την καθιέρωση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, την άτολμη αναθεώρηση του Συντάγματος για την ενίσχυση της τοπικής αυτονομίας, η χώρα μας παραμένει το πλέον συγκεντρωτικό κράτος.

Η πολιτική των Κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ και Ν.Δ. διακρίνεται για:

- τη μη προσαρμογή της χώρας μας σε ένα σύστημα πρωτοβάθμιας τοπικής και περιφερειακής Αυτοδιοίκησης με όλες τις εξουσίες –αρμοδιότητες τοπικού και περιφερειακού χαρακτήρα συνοδευόμενες από τους αντίστοιχους πόρους.

Αντίθετα, ανέδειξαν την περιφέρεια ως «μακρύ χέρι» της Κεντρικής Κυβέρνησης, τον κομματικό Γενικό Γραμματέα «κηδεμόνα» της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, διαχειριστή των Ευρωπαϊκών Περιφερειακών κονδυλίων.

- Οι πόροι της Αυτοδιοίκησης ελάχιστοι, περίπου 5% στα συνολικά έσοδα του Δημοσίου (μ.ο. Ε.Ε. 15, 20%), ανά κάτοικο αντιστοιχούν 350 ευρώ, (μ.ο. Ευρώπη 15, 3.000) .

- Η διαχείριση των πόρων, Ευρωπαϊκών προγραμμάτων, Διαρθρωτικών Ταμείων και Ταμείου Συνοχής, γίνεται από το Υπουργείο Οικονομίας και τον διορισμένο Γ.Γ. Περιφέρειας.

Β. Οι πόλεις, με την ενδοχώρα - και στη χώρα μας - συγκεντρώνουν το 80% του πληθυσμού, παραγωγικές δραστηριότητες, οικονομική ανάπτυξη αλλά και κοινωνικά προβλήματα.

Περιφερειακές και ενδοπεριφερειακές ανισότητες, κοινωνικές αντιθέσεις επιδεινώνονται, οικονομικά αδιέξοδα επιτείνονται και ο κοινωνικός ιστός- ιδιαίτερα στις πόλεις- διασπάται, η ύπαιθρος ερημώνει. Η υποχώρηση των παραδοσιακών παραγωγικών τομέων, η υποαπασχόληση, η ανεργία, τα προβλήματα καθημερινής διαβίωσης και κατοικίας, η περιβαλλοντική υποβάθμιση, έχουν άμεσες και δραματικές επιπτώσεις στην καθημερινή ζωή και διαβρώνουν την κοινωνική συνείδηση με αποτέλεσμα η διαδικασία πολιτικής και κοινωνικής αποϊδεολογικοποίησης να ενισχύεται.

Έχοντας υπ’ όψη, αντιφάσεις και δυσλειτουργίες του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ (μικροκομματικός σχεδιασμός, ανυπαρξία υποστήριξης εφαρμογής, έλλειψη πόρων κλπ) τις τοπικιστικές εκρήξεις - παρά την θετική αποδοχή του σήμερα- οφείλουμε να αποφύγουμε τα ίδια λάθη σχεδιασμού και εφαρμογής. Χαιρόμαστε που σήμερα και άλλες δυνάμεις αποδέχονται θέσεις μας που πριν μερικά χρόνια λοιδορούσαν.

Θεωρούμε αναγκαία μια μελέτη αποτίμησης και αξιολόγησης της μέχρι τώρα πορείας του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ, τη διαμόρφωση μιας ολοκληρωμένης πρότασης που θα τεθεί σε ανοικτή συζήτηση και κοινωνική διαβούλευση στις ΤΕΔΚ και τους Δήμους, που θα καταλήξει στα κοινά κριτήρια σχεδιασμού και εφαρμογής και μετά να νομοθετήσουμε. Χρόνος υπάρχει, προυπόθεση όμως οποιασδήποτε συζήτησης η διασφάλιση με νόμο των αναγκαίων πόρων.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση , πρέπει να εδράζεται σε τρεις θεμελιώδεις αρχές:

- της Τοπικής Αυτονομίας,

- του Τεκμηρίου Αρμοδιότητας,

- της Επικουρικότητας.

Η εφαρμογή τους θα οδηγούσε να διακρίνονται οι δημόσιες υποθέσεις σε τοπικής, περιφερειακής και κρατικής σημασίας, έτσι οι ανώτεροι ασκούν μόνο τις αρμοδιότητες, που οι πιο κάτω δεν μπορούν να ασκήσουν αποτελεσματικά.

Σ’ αυτήν την κατεύθυνση απαιτούνται μεγάλες μεταρρυθμίσεις:

1. με κατεύθυνση Κεντρικό Κράτος - Επιτελείο.

Το Σύνταγμα όρισε δύο βαθμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση με αιρετό Περιφερειακό Συμβούλιο και Περιφερειάρχη αποτελεί, θεσμικά και πολιτικά, προυπόθεση για ισόρροπη περιφερειακή ανάπτυξη. Οι Νομαρχίες θα λειτουργήσουν ως αποκεντρωμένοι Περιφερειακοί θεσμοί, με αιρετά όργανα, πόρους και αρμοδιότητες.

2. Πρωτοβάθμια Αυτοδιοίκηση -δύο διακριτών περιοχών:

Α. Οι Μητροπολιτικοί Δήμοι Αθήνας- Θεσσαλονίκης, όπου τίθεται η ανάγκη να υπάρξει μια αιρετή διοικητική βαθμίδα δεύτερου βαθμού (Μητροπολιτική Περιφέρεια) – πιθανή μελλοντική θέσπιση της π.χ. Πάτρα ,Λάρισα, Ηράκλειο, πρέπει να έχει χαρακτήρα ενός ενισχυμένου Μητροπολιτικού Συνδέσμου -από την οποία λαμβάνονται οι αποφάσεις για ολόκληρη τη μητροπολιτική περιοχή. Απαιτείται μια ενιαία αντιμετώπιση ιδιαίτερα στους τομείς:

α) Οικονομικής Ανάπτυξης, β) Χωρικού Σχεδιασμού,

γ) Κοινωνικής Πολιτικής, δ) Περιβάλλοντος,

ε) Μεταφορών, στ) Πολιτικής Προστασίας και Ασφάλειας,

Β. Οι Δήμοι της Περιφέρειας είναι αναγκαίο να συγκροτηθούν με άξονα πόλεις μικρού και πόλεις μεσαίου μεγέθους, προκειμένου να εξασφαλίζουν βιωσιμότητα, δυνατότητα παροχής ικανοποιητικών υπηρεσιών και αναπτυξιακής παρέμβασης, ανταγωνιστικότητά, αξιοποίηση του ενδογενούς δυναμικού, προστασία του αστικού, αγροτικού και φυσικού περιβάλλοντος και τελικά τη συγκράτηση του πληθυσμού από την ισόρροπη ανάπτυξη. Προυπόθεση βέβαια η δημοτική δημοκρατία με εσωτερική αποκέντρωση , θεσμούς ,πόρους και αρμοδιότητες που θα διασφαλίζουν τη συμμετοχή και των πιο μικρών κοινοτήτων .

Οι νησιωτικοί δήμοι, των συμπλεγμάτων, αυτοτελής ΟΤΑ με ισχυρές εξουσίες, ακόμη και κρατικού χαρακτήρα

3. Η αντιμετώπιση των περιβαλλοντικών πιέσεων, του κοινωνικού αποκλεισμού, της αύξησης της απασχόλησης ,της επιτάχυνσης της ανάπτυξης προϋποθέτουν σημαντικές επενδύσεις σε εξοπλισμό και κοινωνικές δομές ,που δεν μπορούν να διατεθούν από την αγορά αλλά απαιτούν σημαντικούς πόρους του δημοσίου.

Απαιτείται λοιπόν συνολική μεταρρύθμιση και εκδημοκρατισμός του φορολογικού συστήματος, χωρίς επιβολή νέων φόρων στους πολίτες ,με αναδιανομή του φορολογικού προϊόντος και των επενδυτικών προγραμμάτων, ανακατανομή των πόρων Κεντρικής εξουσίας - Τοπικής Αυτοδιοίκησης ,πόρους εξισορρόπησης και εθνικής αλληλεγγύης για τους αδύνατους Ο.Τ.Α., κατανομή με διαφάνεια και αντικειμενικά κριτήρια.

Η Αυτοδιοίκηση πρέπει να αποκτήσει επάρκεια πόρων αλλά και δημοσιονομική αυτοτέλεια, φορολογική εξουσία (δυνατότητα άσκησης πολιτικής π.χ. πράσινη φορολογία) στο πλαίσιο ενός ενιαίου δημοσιονομικού συστήματος.

4. Βασική αρχή για τη λειτουργία των αποκεντρωμένων θεσμών Αυτοδιοίκησης με διαφάνεια και κοινωνικό έλεγχο είναι- παράλληλα με τη θεσμοθέτηση μορφών συμμετοχής της κοινωνίας των πολιτών (πχ συμμετοχικός προυπολογισμός) στα κέντρα λήψης των αποφάσεων- και η ουσιαστική πολιτική λειτουργία και αναβάθμιση του ρόλου των Συμβουλίων ( Τοπικών, Δημοτικών, Νομαρχιακών, Περιφερειακών) ως κυρίαρχων αντιπροσωπευτικών οργάνων, που βουλεύονται και διευθύνουν τις τοπικές υποθέσεις. Ανάδειξή τους με απλή αναλογική, για δημοκρατικότερη εκπροσώπηση των κοινωνικών δυνάμεων και ενθάρρυνση συμμετοχής των πολιτών στα όργανα λήψης των αποφάσεων. Η απλή αναλογική θα διευκόλυνε τις αναγκαίες διεργασίες κοινωνικής συναίνεσης, την ανάληψη πολιτικής ευθύνης από διαφορετικές δυνάμεις με τη συμμετοχή τους στα αιρετά όργανα.

Δημήτρης Μπίρμπας



Αρθρο του Δημήτρη Μπίρμπα στην Κυριακάτικη Αυγή

Διαβάστε το πλήρες κείμενο...